CHAPTER 70 - LETTING GO

“Daddy, maraming salamat, dahil sayo kung bakit kasama pa rin namin ngayon si Clyde. Maraming salamat sa buhay na binuwis ninyo para sa amin. Aaminin ko, gusto kong magtampo dahil isang araw lang tayo nagkita, ngunit yun din ang araw na iniwan mo ako. Lumaki na rin ako na sabik sa pagmamahal ng isang ama Dad, ngunit naiintindihan ko kayo kung mas pinili mong samahan si Kuya Jano kaysa sa amin ni Mommy. Alam kong kahit nandyan ka, patuloy mo pa rin kaming ginagabayan ng pamilya ko.”

Tinuon niya ang mga mata sa tombstone ni Jano. “Kuya, inaamin kong hanggang ngayon, galit pa rin ako sa’yo, ngunit unti-unti ko ng tinuturuan ang sarili ko na patawarin ka. Masakit lang kasi dahil ikaw, pinaglaruan ng tadhana sapagkat napunta ka sa maling tao, ngunit ako, pinaglaruan mo ang kapalaran ko, kuya. Lahat ng masakit na nangyari sa akin ikaw ang naging dahilan. Ngunit hindi kita masisisi, dahil tulad ko, naniwala ka lang din sa taong itinuturing mong pamilya. Kung meron man akong ala-ala na magaga