"Diyos ko 'wag naman sana magkatotoo itong iniisip ko ngayon. Sana ay mali lang ako ng iniisip 'wag naman sana umabot pa sa puntong magkakaroon ulit ako ng trauma. Ikaw na lamang ang bahala," bulong ko pa sa aking sarili sabay huminga ng malalim habang balisang balisa na.Ilang saglit pa ay nakita kong pumasok sa isang private house si Savannah kung kaya't pinahinto ko na lamang ang aking sasakyan lalo pa at makikita nila ang aking pagpasok doon.Humanap muna ako ng magandang pagtaguan ng aking sasakyan upang hindi nila ito makita. At nang makahanap na ako ng magandang lugar na pagtaguan ng aking sasakyan at agad akong tumungo sa entrance ng private house na pinasukan ni Savannah.Wala namang ka tao-tao ang lugar na ito pero bakit naririto ngayon si Savannah. Ano naman ang gagawin niya rito, imposibli naman na pupunta siya rito ng mag-isa. Siguro ay may taong nag-aantay sa kanya sa loob ng private house na ito.Mayamaya pa ay napaisip ako sa aking gagawin upang makapasok sa loob ng h
"And I was surprised nang matuklasan kong your ex-girlfriend Savannah ay siya pa lang kinaaabalahan mo. At gusto mo pa bang malaman ang mga further information na natuklasan ko?" Sabay pinukol ko siya ng masamang tingin habang napatawa ako ng kunti kahit alam ko namang napipilitan lamang ako."I saw you and your ex-girlfriend Savannah na naghahalikan at gumagawa ng kababuyan! Gusto mo pa bang malaman ang lugar at panahon? It was Sunday in the afternoon at San Carlos St. Kung saan nagawa niyo pang mag renta ng isang private house para magawa niyo lang ang mga kababuyan niyo ni Savannah! Gusto mo rin ba na malaman kung paano ko iyon nalaman? Obviously sinundan ko si Savannah sakay ng kaniyang sasakyan at hindi ko inaasahan sa aking buhay ang aking makikita at matutuklasan doon! And now tell me, iba ka ba sa lahat ng lalaki Mike? Matino ka ba katulad ng pagkakasabi mo noon sa akin?"Natulala naman si Mike habang hindi alam ang kaniyang sasabihin at ipapaliwanag sa akin. Mayamaya pa ay hu
Ilang oras ang pananatili ko rito dahil sa paghihintay ko sa paglubog nang araw at mayamaya lang din ay tila nagsisimula nang lumubog ang araw.Habang nakatitig ako sa ilog ay may napansin akong isang anino ng lalaki na naka-refelect sa tubig. Nagtaka ako kung kaya't dahan-dahan akong lumingon.At paglingon ko ay hindi ko inaasahan na makikita si Troy na siyang nakatayo sa aking likuran.Nabigla ako at nagulat lalo pa alam kong hindi pa siya nakagising mula sa kaniyang mahabag pagkawala ng malay at iyon nga ay nagpapagaling pa siya. Subalit ngayon ay nandito siya sa Laguna mismo sa aking harapan na siyang labis kong ipinagtaka."Na istorbo ba kita?" Mahinahon na tanong ni Troy habang may ngiti sa kaniyang mga labi.Napatigil naman ako habang tulala lang dahil sa hindi makapaniwala na nandirito siya ngayon."Nandito ako para humingi muli nang patawad at pasensya sa iyo Kristina. It's been a long time na hindi tayo muli nagkausap since the accident happened," wika pa ni Troy sabay hawak
Huwebes nang gabi noon after ng work ko as Nurse sa Gen. San Hospital or General Santos Hospital, kung saan apat na taon na akong nagtatrabaho roon.Pauwi na ako sa amin ng biglang tumawag sa akin ang kaibigan kong si Annabelle na nagtatrabaho din Nurse sa London. Actually she's not just a friend but she is my best friend since Elementary.Sinabi niya na pupunta raw siya ngayon sa bahay ko, kasama din ang mga kaibigan niya sa London. As far as I know nasa London siya malayong malayo sa General Santos.Sa tingin ko ay isa na naman itong prank o kasinungalingan lamang.Sa pagkakaalam ko kasi ay advance kung magpaalam si Annabelle kapag uuwi ito ng pinas, kahit na sa susunod pa naman na buwan ang alis niya ay pinapaalam niya agad sa akin. Well as I said advance palagi.Anyway ako nga pala si Kristina Delos Santos Tubong Laguna 24 years old, single, walang boyfriend at mas lalong walang asawa.I'm NBSB or no boyfriend since birth that's why I'm still too ignorant about love or still innoc
Inakbayan ako ni Annabelle. "Ano ba iyang hawak mo, kotsilyo?" Pagtatakang tanong niya habang panay ang tingin sa kotsilyong hawak-hawak ko.Napabuntong hininga naman ako."E paano ba naman, akala ko kasi magnanakaw kayo kaya kailangan kong dipinsahan ang sarili ko nu!" Sabi ko pa sabay tingin sa kotsilyong hawak-hawak ko."Nako I'm sorry Kristina, sinabi ko naman sa iyong pupunta ako rito." Ani pa niya habang nagulat at tila nabahala sa akin."Paano naman, kasi parang hindi kapani-paniwala ang sinabi mo, imagine nasa London ka. At advance ka kaya kung magpaalam sa akin kapag uuwi ka," wika ko sabay lapag sa mesa ang kotsilyo.Nagpabalin ang tingin niya sa kaniyang mga kasamahan."Sa totoo nga hindi pa sana ako tatawag sa iyo gugulatin pa sana kita lalo," pbirong sabi pa niya sabay tinitigan ako at tumawa ng malakas.Pinag-cross ang magkabilang braso habang nakatirik ang mga mata."Nako ha, sobra na nga itong paggulat mo sa akin. At ilang araw ba ang stay mo dito?""Nako mamaya na nat
"Oy 'wag ka ngang maingay diyan baka may makarinig pa at baka hindi naman siguro nila napansin baka ikaw lang ang nakapansin." wika ko. "Salamat pala," dugtong ko pa sabay ngumiti sa kanya."Siguro nga hindi napansin ng iba kong kasama subalit sa palagay ko ay may nakapansin sa'yo bukod sa akin," sabi pa niya na tila may pag-aalinlangan."What? E sino naman?" Bigla akong napaisip. "Kanina kasi napansin ko na parang panay ang tingin sa akin ng kaibigan mong Piloto na si Troy. Tila parang kaka-ibang paraan ang pagtingin niya," pagdadalawang isip na pagsabi ko sabay tingin sa Piloto na si Troy Madrigal. "Si Troy? Palagay ko nga ay tama ka diyan," sabay pagtawa niya ng malakas na tila parang alam na alam niya."Kaya nga nagpalit ako eh," ani ko pa habang napapaisip."Tingin ko nga napansin iyan ni Troy. Alam mo sabi-sabi nila na ang mga Piloto raw ay magaling kumilatis ng babae," wika pa niya sabay tingin kay Troy na siyang abala sa pakikipag-usap sa mga kasamahan niya."At babaero, mar
"Hello Thursday na ngayon nu, ikaw talaga oh makakalimutan kana, eh ang bata mo pa naman," sabi pa niya sabay buntong hininga."Ay oo nga pala nakalimutan ko," wika ko pa habang napatawa ng kunti."So, what's the plan? Game?" Sambit pa ni Jean habang may mga ngiti sa kaniyang labi na tila nagagalak pumunta ng bar."Oh sure total day off ko naman pala bukas," mabilis na sagot ko."Oh right nice one," pangiting sabi ni Ann."So, saan muna tayo pupunta?" Tanong pa ni Annabelle sabay kamot sa kaniyang ulo."Mag-iikot muna tayo," wika pa ni Jean."Maganda iyan Jean. By the way boys sasama na sa atin sina Annabelle at Kristina," palakas na sabi ni Ann sa iba pa niyang kasamahan na lalaki."Well, that's good matagal na rin akong hindi nakapag-disco nu. For sure maraming papa doon," sambit pa ni Adrian na halatang nagagalak din mag-disco."Ito talagang si Adrian walang pinagbago," ani pa ni Marko sabay napalingo ang ulo."Hoy tumahimik ka nga diyan," sabay hampas ng towel sa kanya."So, ngayo
Napatigil siya at tinitigan ako ng mabuti. "Totoo naman ah wala naman talaga akong girlfriend, actually magfa-five months na akong single.""Mga lalaki talaga," wika ko pa habang walang tigil sa pagtawa."Oh sege kung ayaw mong maniwala nasa iyo na 'yun basta nagsasabi talaga ako ng totoo," palakas na pagsabi niya na tila may kaka-ibang tono ang kaniyang pananalita"Okay ikaw bahala," sabay kibit balikat.Habang sa kalagitnaan ng pag-uusap namin ni Troy ay may isang babaeng biglang lumapit sa kanya. Napaka-sexy ng suot na tila labas na ang kaluluwa nito at dagdag pa rito ang napakapulang labi at mga kolorete nito sa kaniyang mukha."Hi pogi," sabay titig ng babae kay Troy. "Oh hello," pangiting sabi mo Troy sa babae sabay tingin nito sa kaniyang mukha at katawan."By the way I'm Karla," sabay lahad ng kaniyang kamay upang makipag-kamay kay Troy."Oh and I'm Troy," sabay na nakipag-kamay sa babae. "Anyway it's Kristina my friend," sabay tingin sa akin."Oh hello dear," wika pa ng baba