"MUKHANG may nagaganap na sa inyong dalawa ni Xence, ha..."Mahinang bulong ni ate Lhayzel sa akin pagkaupo pa lang namin sa sofa kaya naman napakunot ang noo ko at nagtaka sa sinabi nito."Ha? Anong nagaganap sa amin ni Xence?""Tignan mo nga 'yang itsura mo, comfortable ka na palang ganiyan lang ang suot mo sa bahay?"Nakanguso sa aking sabi nito at kaagad naman akong napatakip sa hita ko dahil ngayon ko lang naalala na wala nga pala akong shorts."Hehehe...""Anong hehe ka diyaan?! Si Maxence topless pa talaga nang dumating ako. Halatang halata kayo! Lagot ka talaga kung sila papa isinama ko sa pagbisita ko rito sa condo niyo ni Xence."Turan ni ate Lhayzel at pino nitong kinurot ang tagiliran ko kaya napangiwi na lamang ako. Kumuha ito ng isang piraso ng brownies at kinagatan ito bago ulit magsalita."Maiba nga tayo, Taji. Anong nangyari kahapon? Memorable naman ba ang mga kaganapan sa party? Bonggang bongga, ganoon?"Tanong nito patungkol sa party kagabi kaya napabuntong hininga
"I'M AFRAID... I think she is not in good shape right now. I'm concerned and I want to know what causes her panic attacks but I don't want to keep on talking about it since it might trigger her. I badly need your help right now. This is for her, Chrys. Please, I'm begging you to help me..."Naalimpungatan ako nang marinig ko ang boses ni Xence sa hindi kalayuan. Pagdilat ko ng aking mga mata ay kaagad akong nilukob ng takot at kaba dahil hindi ko makita si Xence kahit saan sa loob ng kuwarto."X-xence?! Nasaan ka, Xence?!"Halos mag-histerikal na ako kakasigaw sa pangalan ni Xence at narinig ko ang mga mabibilis na yabag mula sa labas ng pintuan at kalauna'y bumukas ang pintuan. Gulat na gulat ang mukha ni Xence nang pumasok siya sa kuwarto namin at kaagad akong sinalubong ng yakap dahil nadatnan nitong umiiyak na naman ako sa kama."We will see you later..."Usal ni Xence at saka pinatay ang tawag bago ibinaba ang cellphone niya. Marahang hinagod ni Xence ang buhok ko upang pakalmah
"ALAM na alam ko 'yang mga iniisip mo, Tajiana. Hintayin mo munang makapagpaliwanag sa'yo si Maxence bago mo pangunahan ng emosyon. Kumalma ka muna, baka mapano ka naman kakaisip mo diyaan."Pananaway sa akin ni ate Lhayzel habang maingat ako nitong inaakay palabas ng ospital dahil inaya ko na itong umuwi na kami dahil halos isang oras na pero hindi pa rin bumabalik si Xence rito sa ospital."Nagtataka kasi talaga ako kay Xence...""Bakit naman?"Tulala pa rin ako at nag-iisip nang malalim habang pumapasok sa loob ng sasakyan namin dahil hindi ko talaga lubos na maintindihan bakit umalis si Xence nang walang pasabi sa akin."Wala ba talaga siyang sinabing pangalan ng kikitain niya ngayon? Para kasing hindi ugali ni Xence ang hindi muna magpaalam bago umalis...""Ay, kung meron man, hindi mo na kailangang magtanong pa sa akin, Tajiana. Ako na mismo ang magsasabi sa'yo ng mga gusto niyang ipasabi o ipaalam sa'yo. Ang kaso nga, wala naman talaga siyang nabanggit na sabihin ko sa'yo. Bast
"SANDALI lang po!" Sigaw ni ate Lhayzel mula sa loob ng bahay namin. Patuloy lamang ako sa pagpindot ng door bell sa gilid ng gate namin habang humahagulgol ako. Kailangan ko sila ate ngayon, kailangan ko ang pamilya ko ngayon. Mababaliw na talaga ako kung wala akong magiging kasangga ngayon."Madaling araw na, kumakatok ka pa, ha. Sino ka ba at hindi rin makapaghintay na mapagbuksan ng gate— T-tajiana?! Bakit ka nandito?! Madaling araw na, ah! Bakit ka umiiyak?!"Gulat at sunod sunod na turan ni ate Lhayzel sa akin matapos akong sumugod dito payakap sa kaniya dahil kailangan ko ang yapos nito. Sinara ni ate Lhayzel ang gate namin at saka ako nito inakay papasok sa loob ng bahay habang humahagulgol ako sa balikat nito dahil hindi ko na kayang pigilan pa ang mga luha at hikbi ko dahil kusa na itong lumalabas sa akin. "A-anong nangyari sa'yo, bunso? Bakit ka umiiyak? May nangyari ba kay Xence? May nangyari ba sa'yo? Sa inyo?" Natatarantang tanong ni ate Lhayzel sa akin habang inaa
"GOOD MORNING, Tajiana. Kumusta ka naman ngayon?"Hindi ako umimik. Hindi ako sumagot sa mga tanong sa akin ni Chrysanthemum. Tumulala lamang ako sa isang gilid dahil wala akong lakas para magsalita o tumingin sa kaniya o kahit kanino."D-doc, it's been a week since Tajiana last spoke to us. Palagi lang siyang ganiyan, ayaw kumain at ayaw makipag-usap sa amin. Palaging umiiyak kaya hindi na po namin alam ang gagawin sa kaniya...""I'm very sorry po. Let's be patient with Tajiana. She got miscarriage and is still grieving for her lost child. Based on the tests and observations, Tajiana was diagnosed with Post-Traumatic Stress Disorder or PTSD..."I got diagnosed with PTSD. Ang buong pamilya ko ay nag-iyakan matapos sabihin ni Chrysanthemum ang kalagayan ko ngayon.Pakiramdam ko ay wala na akong pag-asa at ang buhay ko ngayon ay wala ng saysay dahil sa pagkawala ng anak ko. Hindi ko alam kung makaka-ahon pa ba ako sa pagkakalugmok ko."A-anak, lumaban ka lang, ha... N-nandito lang kami
"OMG! P*tangina naman, Taji! Ang ganda mo naman ngayon sobra, so much, and very much! Paambonan mo naman kami banda rito, oh!" Sigaw ni Khloe sa akin at dinamba ako nito para bigyan ng isang mahigpit na yakap na tinugunan ko naman. Nasa airport kami ngayon nila ate Lhayzel dahil susunduin nga namin silang dalawa ni Jenniecah. Halos lahat ng mga tao rito sa airport ay napapatingin na sa amin dahil sa sobrang tinis ng boses ni Khloe."P*nyeta, dapat pala matagal na akong sumama sa inyo rito sa Thailand, eh. Para naman maranasan ko ring maging maganda."Usal ni Jenniecah sa amin ni ate Lhayzel habang napapahawak pa sa noo niya na para bang nagsisisi talaga siyang hindi siya agad pumunta rito sa Thailand. Tinapik lang ako nito sa aking braso bilang pagbati at saka hinila si Khloe palayo sa akin dahil nakadikit na ito sa akin. "Para ka namang bata diyaan. Umayos ka nga, nasa Thailand na tayo, oh. Papa-deport talaga kita ngayon, Khloe." Nakakunot ang kaniyang noong sabi ni Jenniecah ka
"WHERE should we go first? Ang daming puwedeng puntahan dito sa Italy. Nahihirapan na akong pumili sa dami, eh."Tanong ni ate Lhayzel sa aming dalawa ni Jenniecah kaya nagkatinginan kaming tatlo. Umaga na ngayon at mukhang maayos naman ang panahon dito sa Italy ngayon kaya naman naisipan na naming lumangoy na lang kahit sa inside swimming pool man lang dito sa hotel."I think we should find Khloe first. Si ate ko, ang saya saya ng pechay, hindi na umuwi kagabi sa hotel room."Turan ni Jenniecah na mukhang nag-aalala na para kay Khloe pero naiirita rin ang mukha nito. Napailing na lang ako bago ko tapikin ang kaliwang balikat nito para i-assure itong ayos lang si Khloe dahil mapagkakatiwalaan naman si Torn."Kasama naman niya si Torn kagabi, Jenniecah. I'm sure wala namang mangyayaring masama kay Khloe kapag kasama niya si Torn. Tara na, swimming na lang tayo. Susulpot din 'yan mamaya si Khloe."Pangungumbinsi ko kay Jenniecah kahit medyo dissapointed din ako na hindi kami kumpletong
KINABUKASAN, mukhang napaaga ang gising ng lahat ng mga kasama ko sa hotel room kaya naman pagkagising ko ay ako na lang ang nasa loob ng kuwarto. Chineck ko agad ang cellphone ko kung may message ba si ate Lhayzel kung nasaan sila at tama nga akong may message ito sa akin."Taji, nasa baba lang kami hehe sinusulit namin yung free breakfast dito sa hotel. Baba ka na lang din kapag nagising ka na, labyu."Mensahe nito sa akin at nakita ko namang ten minutes ago pa lang ang message nito kaya naman tumayo na agad ako at nag-ayos ng aking sarili para bumaba sa first floor. Naghilamos at toothbrush lang ako at saka nagsuklay ng buhok dahil baka wala na akong maabutan sa baba kung maliligo pa ako.Suot ko pa rin ang aking ternong silk pajama na kulay pula. Lumabas na agad ako sa hotel room nang matapos ako at sinigurado kong naka-lock ang pinto ng hotel room namin. Kumakamot pa ako sa aking ulo habang naglalakad at napapahikab pa ako kaya naman nakaramdam na naman ako ng antok.Napatigil