"NEPHEW" ILANG BESES nang napapa-taas ang kilay ni Blythe habang naka-upo siya sa carpet na naka-latag sa damuhan at pinanonood niya sina Zandro at Charlie na naglalaro sa 'di kalayuan. Mukha namang nag-e-enjoy si Zandro sa ginagawa nila, nag-e-enjoy na pagurin at pahirapan si Charlie na maghabol sa bolang kanina pa nito ihinahagis sa kabilang dulo ng gate. Damn this heartless brute! Ilang beses na itong sinaway ni Blythe ngunit halata namang masama pa rin ang loob ng kaniyang asawa at hindi talaga nito gustong nasa poder nila si Charlie. Kung ano man ang ipinakikita nito ngayon ay nakaalang-alang lang iyon sa kaniya at sa pag-iwas na iwan nga siya ni Blythe para sa bata."Can we rest first?" hiyaw ni Charlie pagkakuha nito sa bolang itinapon ni Zandro. Ihinulog niya iyon sa lupa, humahangos itong napa-luhod at bakas na bakas sa kaniyang mukha ang pagod. "I'm very exhausted na po.""What? nag-uumpisa pa lang tayo, kid! Are you sure you are a boy? Bakit ang arte mo?" panunuya rito ni
"OUT OF THEIR WAR" "WHO REALLY are you?" Matalas na tiningnan ni Zandro si Charlie habang naka-upo ito sa bangko, sa loob ng malawak niyang opisina. Gaya kanina ay mukha pa rin itong hindi komportable sa kaniyang mga titig at pananalita, namumutla ang bata sa takot ngunit walang pakialam si Zandro. What's in his mind is his anger for whatever this bullsh*t is going on in his house. Kung hindi pa pala siya nagpilit na tumakas ay hindi niya malalamang pinamumugaran na ng anak ni Dimas ang kaniyang mansyon at unti-unti na nitong nilalason ang inosenteng utak ng kaniyang asawa. "My name is Charlie Evander Marquez Vizmanos—""I'm not asking your name. I'm asking who you really are!" bahagyang tumaas ang tinig ni Zandro sa inis dito, ngunit sinikap niyang kumalma lalo't alam niyang nasa labas lang si Blythe at nakikinig marahil. "Sino ka at ano ang kailangan mo sa amin? Bakit nasa bahay kita?""You want to see my school I.D. po?" Mukhang nalilito ito sa mga tanong ni Zandro, bahagya itong
"IGNITES INTO THE HOTTEST FLAME"HINDI PA RIN mapigilan ni Blythe ang mamangha sa kaniyang nakita, talaga bang buhat ni Zandro ang anak ni Dimas? How does that happened? Lumapit si Blythe sa malapit na sofa at doon niya idineposito ang inaantok na ngang si Charlie, mukhang labis ang pagod nito at namumugto rin ang kaniyang mga mata. Kung ano man ang dahilan noon ay marahil hindi gano'n kalala. Zandro is not a perfect man but he won't stoop that low hurting Charlie just to have revenge from his brother. "Why crying?" aniya rito habang hinahaplos ang bilugang mukha ng bata. "May masakit ba sa'yo?""I miss daddy," nanghihina ang tinig nito at sumasaliw roon ang tono ng lumbay at pangungulila. "I want my daddy back. I want to hug him again and play with him. I want to be with him, eat ice cream with him; play with him—""Hush, Charlie... Surely one of these days, babalik din siya at magkikita kayong dalawa. Magagawa ninyo ulit ang mga bagay na nais mong gawin kasama siya.""Mama Blythe.
"ZXC"MASIGLANG nag-umpisa ang araw ni Blythe pagputok ng bukang-liwayway sa sunod na araw. Maaga siyang nag-umpisang magluto sa kusina at naghanda ng kanilang almusal, sa ibabaw ng counter ay si Charlie na nilalasahan ang pan cakes na bagong gawa niya lang. Balak niyang dalhin iyon kay Zandro dahil hindi ito makabangon at mukhang nilalagnat pa yata. Blythe wants to think that it's because of what they had shared last night, but they have done it few times already at ngayon lang naman nagka-sakit si Zandro. "What do you think, Judge Charlie?" tanong niya rito nang sa ikalawang pagkakataon ay ma-ubos ng bata ang nasa kaniyang plato. "Do you think your tito will like it?" Ngumiti sa kaniya si Charlie at sabay nag-thumbs up. "Kapag po ayaw niya ay ako na lang ang kakain, Mama Blythe.""Pero marami pa iyang nasa plate mo, ah?""Yes, but food is food and you cook better than my mom. Minsan durog o kaya naman sunog ang pancakes niya po, e."Ngumiti si Blythe at masuyong pinunasan ang choco
"DESPISE AND FEAR BURNING IN HER WET EYES""MAMA BLYTHE!" Charlie suddenly called her.Binitiwan ni Blythe ang hawak niyang singsing sabay balisa niyang pinahiran ang mga luhang lumalandas sa kaniyang mukha. Pinilit niyang kalmahin ang kaniyang sarili bago harapin si Charlie, kinagat niya ang kaniyang labing nangangatal pa sa hindi niya ma-ipaliwanag na dahilan."Bakit mo po ako hinahanap?" Naka-higa lang ito sa pink na kama at mukhang nag-eenjoy itong panoorin ang mga laruang paru-paro na naka-sabit sa may kisame."K-kasi..." Hinagilap niya sa loob ng kaniyang isipan ang sagot sa tanong ni Charlie. "Kasi kailangan mo nang k-kumain.""But I already had my breakfast, Mama Blythe." Naguguluhan siyang tiningnan nito.Gustong kutusan ni Blythe ang sarili niya, her brain just won't function properly. It can't leave all the informations she just found, but dammit! Hindi siya puweding magpadalos-dalos ngayon dahil lang sa hindi niya ma-ipaliwanag na pagkabigo at kirot.Zandro already said too
"YOUR FAKE HUSBAND IS GONE NOW"MABILIS NA lumipad ang mga kamay ni Blythe sa tiyan niyang hindi na gaanong namimilipit ngayon, hinaplos niya iyon nang paulit-ulit sa marahang paraan at kamangha-manghang napapawi ang sakit doon na halos pumatay sa kaniya. Dahan-dahan niyang iminulat ang kaniyang mga mata hanggang sa makilala niya ang isang kamangha-manghang silid na hindi pamilyar sa kaniyang paningin. Nasaan ba siya? She tried to recall everything that she could before the moment she fell into a deep sleep. If her memory serves her right, she's in that forbidden room with Charlie and she was catching her breaths as the torturous realization suddenly rained down on her. Napa-ngiwi si Blythe nang maalala ang mga nalaman niya sa loob ng silid, sina Zandro at Claudia... damn! The wildfire is starting to burn her alive once again.But her mind didn't just stop there yet, it goes on and on recalling everything until the moment she reached the point where she was trying hard to run for her
"LIVID AND VENGEFUL" "ADDI, PLEASE. Umalis na tayo rito sa lugar na ito. Ayoko rito, hindi ko gusto kung paano sila magsalita laban kay Zandro. Please..." Blythe has been begging to Addi for almost an hour now but this damn brute does nothing in her front. Kung may ginawa man ito ay iyon ang kumbinsihin siyang bumalik sa silid para makapagpahinga siya gaya ng pakiusap ni Mr. Harrison, that liar and desperate foe! Ayaw ni Blythe sa matandang iyon, although she can't feel anything bad about the old man. In fact, he's like Val and it's weird that despite her annoyance towards him, she just can't feel any harm whenever he's near.Ilang buntong hininga pa ang pinawalan ni Addi bago nito binasag ang kaniyang katahimikan, sa wakas!"Mr. Harrison is right," umpisa nito sa makahulugang paraan."Anong ibig mong sabihin?" Nalukot ang noo ni Blythe sa pagtataka. "Anong right? Na halimaw si Zandro at pinaglalaruan niya ako?" She just rolled her eyes skyward. "Still with your hatred towards him? A
"THE LATE DON HONORACIO INOCENCIO MONROE""YOU ARE part of the Monroe, one of the most known covens around the world. You grow teeth larger than the normal ones, but we should actually call them fangs. Your eyes— they were changing into light, honey gold eyes when you were fed on animal blood while it was vivid crimson when it's human blood. It could also turn black—" "Stop..." Mahina iyon hanggang sa unti-unting lumakas at naging mala-kulog na sigaw. "I said, stop! Bakit mo ba ito sinasabi sa akin? Addi, naka-drugs ka ba?"He just lifted a brow. "What do you think?""Hindi ba't sa'yo na nanggaling na hindi sila totoo at gawa-gawa lang sila ng mga taong malilikot ang isip? Sinabi mo iyon sa akin at naniniwala ako dahil alam kong totoo ang mga sinasabi mo!""At hanggang ngayon ay totoo ang sinasabi ko, Blythe..."Hindi makapaniwalang umiling si Blythe, papanindigan talaga nito ang kabaliwan niya? Hindi lang siya nahahawa kay Claudia, mas malala pa pala siya!"That's absurd! Tulungan mo