"Wake up, Alexis."
Someone softly poked my shoulders, and I started feeling it. Sa halip pansinin ay tinulugan ko pa ito. I've been too exhausted for several days, and I haven't gotten enough sleep. Gusto kong magsalita at sabihin na huwag akong istorbohin ay hindi ko magawa. Masyadong tamad ang bibig ko para magsalita.
Pero wala pang ilang minuto ay narinig ko na naman na may nagsalita kaya minulat ko ng kaunti ang aking mga mata ngunit malabo pa ito dala ng antok.
"Ako ang magpapaligo sa 'yo kapag hindi ka pa bumangon d'yan."
Sa sinabi niyang 'yon ay napabalikwas ako ng bangon habang nakayakap pa rin sa akin ang kumot. Nakakunot ang aking noo habang ang mga mata'y nag-aadjust ng paningin. Nag-inat ako ng katawan saka tumingin kay Steran na nakatitig sa akin. I averted my gaze because his eyes gave me the jitters.
“What do you need?” I asked.
Masyado pang maaga para mang-istorbo ng ta
"I'm not here to taunt you about who your boss is; instead, I'm here to ask whether you know what GEMS can do to the human body?" taas kilay na tanong ko habang nakatingin sa kanya ng seryoso. Pinagsalikop naman ni Jose ang kanyang mga kamay saka pinatong sa lamesa pagkatapos ay nilapit ang kanyang mukha kaya malamig ko siyang tiningnan. Nakatitig lang ako sa may one-way mirror habang naghihintay na umamin ang mga ito. Naging successful ang paghuhuli namin sa kanila katulad ng plano ni Captain Maxton. We're interrogating them, but all they do is give Rhett a poker face and raise their middle finger. I applaud him for his patience with them throughout these past few minutes. “Tama nga siya. Kakaiba ang mga mata mo, kay gandang pag masdan.” Binigyan niya ako ng nakakalokong ngiti na pinagtaka ko. Anong ibig niyang sabihin? Sinong ‘siya’ ang tinutukoy niya? Mas lumawak ang kanyang ngisi. Humigpit ang hawak ko sa
It's been a few days since Steran confessed to me that he likes me. He has been avoiding me for days. And it's been days since I rejected him, and that's a good thing to me that he is avoiding me. Tuwang-tuwa pa ako sa ginawa niyang pag-iwas dahil alam ko sa sarili ko na wala na akong iisipin pa. Sana magtuloy-tuloy ang pag-iwas niya. Mas mapapadali pa ang gusto kong mangyari sa buhay. Kahit sa bahay niya ay hindi rin niya ako pinapansin, mukhang nasaktan ko siya sa sinabi ko. Sana nga hindi na lang siya umamin. Sana tinago na lang niya sa sarili niya na gusto niya ako. “Alis na ulit ako,” pagpapaalam ni Rhett sa akin. Tumango lang ako habang sinusundan sila ng tingin na dalawa. Hindi ako pinukawan ng tingin ni Steran at basta na lang sila umalis. Steran and Rhett became a companion. Naisip siguro ni Steran na mas magiging awkward lang kami sa isa’t isa kung ako pa rin ang kasama niya kaya si Rhett na muna ang pinaki-usapan ni Steran na magin
Early the following day, I was released from the hospital, and alongside me was Steran, who took care of everything, including the expenses. He never left my side, and he was always inside the room, keeping an eye on me.Inaalalayan niya ako hanggang sa nakauwi kami. Hindi ko pa rin siya pinapansin, tanging tango at iling lang ang ginagawa ko para sagutin siya. Hindi siya pumasok ngayong araw dahil daw sa wala akong kasama sa bahay niya at baka kung ano pa raw ang mangyari sa akin habang wala siya. Wala namang kaso kung umalis siya at pumasok sa trabaho. Isa pa, hindi naman niya ako kargo na kinakailangan pang alagaan. Gano'n din ang nangyari sa mga sumunod na araw. Hindi ulit siya pumasok at inaasikaso pa rin ako. Kahit na gusto kong pumasok sa trabaho dahil wala akong magawa ay hindi niya ako pinapayagan. He advised that I should stay at home while I recover. Pati siya ay nadadamay dahil sa akin. "Ano 'yan?"hindi ko napigilan ang saril
Nararamdaman ko na nagdududa sa akin si Steran at alam ko 'yon. Kitang-kita ko sa mga mata niya. Nagdadawalang-isip kung ako'y mapagkakatiwalaan pa ba niya o hindi na. Para sa akin ay ayos lang. Walang problema kung magduda siya. Walang problema kung ano man ang isipin niya. Hindi ko naman hawak ang utak niya para ipaalam na hindi ako gano'ng klaseng tao. Isipin niya kung ano ang gusto niyang isipin. I have no problem with that. Ang problema ko lang, sa tuwing pumapasok sa isipan ko na pinagsuspetsahan niya ako, hindi ko maiwasang masaktan. I don't know why! My heart continues to ache because of it! "Let's go,"aya ni Steran sa akin. But there were occasions when my pulse raced, and I acted strangely in front of him. He would occasionally take me to amusement parks, which I enjoyed. Dahil doon nawawala kung ano ang mga inaalala ko sa buhay. Maganda nan ga kapag nagliliwaliw kung minsan kaya lang bihira ko lang gawin ang gano’ng b
Naputol ang pag-iisip ko nang makita si Steran na bumaba mula sa ikalawang palapag. Pormadong-pormado ang kanyang suot na tila siya ay may pupuntahan. He's clothed in khaki Bermuda shorts, a long-sleeved shirt with dark blue stripes, and a sneaker. He doesn't look like a detective investigating a case; he looks like a stunning model going down a runway. Sobrang layo sa mga outfit niya na nagbibigay talaga ng vibes bilang isang detevticeSteran gave me a friendly smile. A smile is like a ray of sunlight that illuminates various locations of a room. "Magpalit ka, may pupuntahan tayo,"aniya habang binitbit ako na parang sako saka dinala sa kuwarto ko. May pupuntahan kami? Saan naman? I moved my head to the side as I walked into the cabinet to select an outfit. I casually wore a tattered pair of pants, a sweatshirt, and a sandal. I let my long auburn hair cascaded down my back. Hindi na ako nag-abala pang maglagay ng kolorete sa mukha.
I'm not sure why I'm sharing this part of my life with him. Kusa na lang nagsalita ang bibig ko, mabuti na lang hindi ko nasabi ang mga dapat na hindi sabihin. Magkakaroon pa ng problema 'pag nangyari 'yon. He doesn't need to know everything about me, so I only tell him what he needs to know. Marami pa kaming napag-usapan ni Steran tungkol sa mga buhay naming dalawa bago kami umuwi. Dahil doon nalaman ko kung ano ang nakaraan n’ya. Na bata pa lamang siya ay mapalit na siya sa gulo ngunit ang gulong ‘yon ay nasa tama. But all changed when he discovered that his father had cheated on them and abandoned them. As a result, he became a rebel. We chatted, but I never revealed my real identity, occupation, or why my family isn't like other families. Hindi na namin kinakailangan pang pag-usapan ang tungkol sa bagay na 'yon. Isa sa pinasasalamatan ko sa kanya dahil hindi na siya nagtanong pa. I heard a little giggle outside the room as I awoke in the morning. The laug
“And do you think that I would believe you?” paninira ko sa katahimikan matapos n’yang aminin ang totoong nangyari. He said that what I had previously assumed was incorrect and blamed my ear because I misheard it. Sa tingin ba n’ya magbabago ang isipan ko dahil lang nag-explain siya sa akin? Nagkakamali siya roon. Who knows that he wants to manipulate my mind? He smiled genuinely and nodded his head. “Then, you leave me no choice but to prove it again. Wala akong pakialam kung hindi ka magtiwala pero papatunayan ko pa rin sa ‘yo na tunay ang nararamdaman ko. Na ikaw lang ang gusto ko.” I was too stunned to speak. Hindi ko aakalain na may ganito rin pala siyang side na hindi ko masyadong nakikita. His words were as sweet as honey, and they made a lady believe what he said was genuine. I want to believe him, but I can't shake the feeling that I've lost trust in him. That's the most important to me right now. Trust
Sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko, pumanhik ako sa kuwarto na may mabigat na loob. Hindi ko aakalain na gano'n ang iniisip n'ya dahil lang magkasama kaming dalawa ni Rhett. Imbes na alamin niya muna ang totoong nangyari, kung anu-ano na lang ang mga pinagsasabi n'ya. That picture screams nothing but a piece of lies! Mariin kong pinikit ang mga mata ko. How dare he accuse me with some ridiculous statement! Pinairal niya ang pagseselos n'ya imbes na alamin ang totoong nangayri. Kinabukasan, maka-ilang beses nang humingi ng tawad si Steran sa akin ngunit hindi ko siya pinapansin. Sa tingin ba n'ya gagaan at mawawala ang sama ng loob ko kahit lumuhod pa siya riyan? Hindi, dahil nasaktan din ako sa sinabi n'ya. How dare he think that something happened between us? “I’m sorry, hmm? Aaminin kong nadala ako ng selos ko. I didn’t mean anything of what I said. Sorr