Kabanata 120

”Ano ang mga pinagsasabi mong iyan, Dad? Kailan ko ba ginustong…” Ipinadyak ni Yvonne ang kaniyang mga paa habang namumula ang kaniyang mukha.

Kahit na direkta niya itong nasasabi, hindi pa rin niya napigilan ang pagpasok ng mga imahe ni Darryl sa kaniyang isipan. Masyadong mahirap para sa kahit na sinong malaman ang iniisip ni Darryl. Palagi niyang sinusurpresa ang lahat. At ayon sa ibang tao, isa lang siyang basura, isang duwag at walang kuwentang tao. Pero, ang kilala niyang Darryl ay isang taong kasing misteryoso ng karagatan. At agad siyang napapanatag sa bawat sandaling kasama niya ito.

Kakaiba ang bagay na ito… bakit niya magagawang magisip ng ganitong mga bagay? Nagbublush na inisip ni Yvonne.

Matapos umalis sa bahay nina Yvonne, ipinarada ni Lily ang sasakyan sa entrance ng isang supermarket.

“Darryl, bakit hindi mo kaya ihatid si Jade pauwi?” Sabi ni Lily “Magogrocery na muna ako para maipaghanda ka ng hapunan ngayong gabi.”

“Ipaghahanda mo ako ng hapunan?!” Nagugulat na