Habang nag-aalmusal sa tabing bulwagan, sinabihan ni Ambrose si Heather ang tungkol sa pag-atake sa Elysium Gate. Sa dulo, bumuntonghininga si Ambrose at sabi, "Natatakot si Tito Wilson na baka madala ako ng pagkamuhi, kaya sinabihan niya ako na manatili muna." Habang natututuhan ang sitwasyon, ang maamong mukha ni Heather ay napuno rin ng sakit. "Ang mga tao mula sa Sea Dragon Palace ay talagang napaka-walang puso. Sobrang daming tao ang napatay nila." "Ginawa lang 'yon ni Tito Chester para sa kapakanan mo. Tsaka, malakas ang kalaban." Tungkol doon, ngumiti ng banayad si Heather. "Ambrose, hayaan mong ayain kang maglakad para makapag-relax." Alam niya na walang kwenta kahit na subukin niyang aluin si Ambrose ng sobra para maging maayos siya. Ang tanging bagay lang na magagawa niya ay samahan siya makapag-relax. "Sige!" Tumango si Ambrose at tinapos ang huling subo ng lugaw. Pagkatapos, lumabas siya sa tabing bulwagan kasama si Heather papunta sa hilagang kabundukan. Mayr
Nang marinig ang mga salita niya, sinimulang ikonsidera ito ni Heather. Bilang prinsesa ng Sea Mackie Clan, resonable para sa kanya na tumakbo palayo para harapin ang hamon. Gayunpaman. wala siyang galit kay Veron, at ang lugar ay sobrang ganda na ayaw niyang tunay na sirain ang tanawin. Ang importante pa 'ron, masasabi ni Heather na gusto ni Veron si Ambrose ng husto. Kaya naman itinuring niyang tinik sa laman si Heather. Sa kasong iyon, mas lalong ayaw tanggapin ni Heather ang sparring. Kapag may aksidenteng nangyari sa proseso ng laban, hindi ba mas lalong lalalim ang pagkamuhi? Nang makitang nag-alangan si Heather, mas lalong hindi na makapaghintay si Veron. Sa wakas, sumimangot siya at sumigaw, "Hello?! Heather, pwede bang bilisan mo magdesisyon? Para sabihin sa'yo ang totoo, gusto ko si Ambrose, kaya hindi kita hahayaan na ilayo mo siya sa akin. Sa oras na 'to, ipaglalaban ko kayo para sa aking karangalan. Kailangan mo akong ipaglaban gusto mo man o hindi. Kung tatanggi
Clang! Habang gulat si Veron, pinaikot na ni Heather ang panloob na enerhiya niya at tinusok ito sa Snow Coral Ice Flute. Gumalaw si Heather na parang kidlat. Noon lang, mabilis na nilagay ni Veron ang mahabang espada nang pahalang sa kanyang harapan upang labanan ang pag atake. Sa isang mapurol na tunog, patuloy na umatras ang maselang katawan ni Veron, at halos hindi niya mapigilan ang kanyang mahabang espada sa kanyang kamay. Pagkatapos itigil ang sarili niya, tumitig si Veron kay Heather na may hiya at galit. Hindi kailanman natalo si Veron ng ganoon simula ng lumaki siya. Ang lalong nagpahirap sa sitwasyon ay ang babaeng nasa harap ni Veron ang karibal niya. Nang makita ang pagkamuhi sa mga mata ni Veron, bumuntonghininga si Heather. Pagkatapos, walang anumang pag iiba sa kanyang magandang mukha, mahinahong sinabi ni Heather, "Tigilan mo na. Hindi mo ako matatalo." Sa katotohanan, pinigilan ni Heather ang ibang lakas niya. Kung hindi, baka matagal nang natalo si Ve
'Bakit sobrang lakas ni Heather? Nilabas ko na ang pangunahing kakayahan ko, pero, hindi man lang siya ginalusan nito,' isip ni Veron sa sarili. Sa kalagitnaan ng kanyang galit, ang dugo niya ay biglang umagos sa puso niya, at nagsuka siya ng dugo. Nanginig ng konti ang katawan niya. 'Kinuha niya si Ambrose sa akin, at nabigo akong talunin siya. Diyos ko, bakit sobrang daya mo?' Nang nakita ni Heather si Veron na sumuka ng dugo, sumigaw siya sa gulat at mukhang sobrang nag-aalala. "Ikaw... ikaw... Ayos ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ni Heather. Mabait na babae si Heather. Alam niya malupit si Veron sa kanya dahil kay Ambrose. Tsaka, wala silang kahit na anong galit sa isa't isa. Dagdag pa 'ron, pumayag sila na ang laban sa bawat isa ay hindi gagawa ng kapahamakan sa bawat isa. Sa ilalim ng isang sitwasyon, naging masama ang pakiramdam ni Heather nang nakita niya ang galos ni Veron dahil sa atake niya. 'Peke ang mga luha niya.' Bumuntonghininga si Veron at hinamak sa p
Halos gamitin ni Veron ang buong panloob na enerhiya niya sa atake. Nagulat si Heather na makita ang atake. Napagtanto niya na nagpapanggap si Veron. "Ikaw... Veron, anong ginagawa mo?" Hindi kailanman dumaan sa isip ni Heather na isang masamang tao si Veron. Ang kalupitan at lamig ng dugo niya ay nagpakita sa buong maamong mukha ni Veron. "Huwag mo akong tawagin niyan. Hindi ako malapit sa'yo. Hindi ko rin gusto 'to, pero inagaw mo si Ambrose sa akin. Ngayon, mamatay ka na!" Mas lalo pang inilapat ni Veron ang internal energy sa kanyang palad. Sa mga pangyayaring iyon, sinubukan ni Heather na iwasan ito, ngunit napakalapit ng distansya. Gayunman, hindi niya ito naiwasan, at ang palad ay humampas sa kanyang dibdib at lumikha ng isang tunog ng panginginig ng boses. Sumigaw si Heather sa sakit, at ang katawan niya ay tumalsik ng ilang metro palayo. Pagkatapos, bumagsak ang katawan niya sa lawa, ang dugo ay lumabas sa gilid ng bibig niya. Ang sakit ay dahan-dahang lumabas sa
Nang makita kung gaano walang puso at malamig si Veron, binalot ng galit si Ambrose. Sumigaw siya ng malakas, "Ikaw... Tumahimik ka!" 'Paano niya nakakayanang sabihin ang bagay na 'yan kung ganito kalubha ang kalagayan ni Heather?' Kahit na hindi alam ni Ambrose ang nangyari kanina, naniniwala siya sa kapangyarihan ni Heather, hindi siya matatalo kay Veron sa laban. Siguradong may tinago siya mula sa kanya. Hindi inisip ni Veron na mali siya. Hindi makasaysayan ang sagot niya, "May mali ba akong sinabi? Sino ang masisisi mo samantalang hindi man lang niya kayang ipagkait ang atake sa akin " Galit na galit ito kay Veron nang hindi niya mapatay si Heather bago nagpakita si Ambrose. Puno ng inggit ang puso niya dahil si Heather lang ang inaalagaan ni Ambrose. Tumayo si Ambrose sa oras na matapos magsalita si Veron. Ang mga mata niya ay namula habang nakatitig kay Veron. Lahat ng sandali, pinipigilan na ni Ambrose ang sarili niya, pero hindi na niya ito kayang tiisin matapos na l
Masaya si Ambrose na makitang magising si Heather. Gayunpaman, pinagsabihan niya ito nang marinig ang sinabi nito. "Makuli ka. Anong walang kabuluhan ang sinasabi mo. Hindi pa tayo kasal. Marami na tayong magiging anak, kaya walang mangyayari sa iyo. Wag ka nang magsalita ng mga ganyang kalokohan. Naiintindihan mo ba?" Niyakap niya si Heather sa kanyang mga bisig, sa sobrang tuwa. Napangiti si Heather nang makita kung paano nataranta si Ambrose dahil sa kanya. Ito ang pinakamasayang sandali ng isang babae na protektahan at alagaan siya ng isang lalaki nang malalim. Naramdaman niya ang pagkahipo nang dahan dahan siyang lumapit sa pisngi ni Ambrose at hinalikan ito. Sumabog ang isip ni Ambrose nang maramdaman niya ang lambot sa kanyang mukha. Gayunpaman, ito ay isang mabilis na peck lamang. Inilagay ni Heather ang kanyang mukha sa dibdib ni Ambrose gamit ang kanyang blushed cheeks at sinabing, "Ayos na ako ngayon. Dalawang araw lang ang aking katawan upang mabawi. Hindi mo kail
Pagkatapos ng pag-uusap, sina Chester at Dax ay dumiretso sa campsite ng Sea Dragon Palace. "Tigil!" Bago pa sila makalapit sa pasukan, pinigilan sila ng mga disipulo mula sa Sea Dragon Palace. Sinuri ng kapitan ng grupo sina Chester at Dax mula itaas hanggang sa ibaba habang malamig na nagsasalita, "Sino ka ba? Hindi mo ba alam na ito ang campsite para sa Dragon Sea Palace Mawawala ka ngayon kung wala kang hiling na mamatay." Nagsalita siya nang buong pagmamataas at hindi pinayagang ibang tao na sumuway sa kanya. 'Bwisit!' Yamang si Dax ay isang masamang tao, agad siyang nagalit sa pagmamataas ng kapitan. Humakbang siya ng hakbang at sinaway, "Ako si Dax Sanders! Ito ang aking kapatid na si Chester Wilson. Kunin ang iyong pinuno upang ipakita ang kanyang sarili, o susunugin ko ang lugar na ito sa lugar." Napuno ng apoy ang mga mata ni Dax. 'Sino ang nagbibigay sa maliit na kapitan na ito ng katapangan upang maging mapagmataas? Malapit na ako sa pagpatay sa kanya.' Na