KASALUKUYAN na siyang nagsasabon ng mukha ng madinig niya ang mga kaluskos sa loob ng kanilang bahay.
"Baka dumating na sina Mama,"piping pakikipag-usap niya sa sarili.Mabilis na siyang nagbanlaw ng tubig pagkatapos.Ang akma niyang pag-angat ng kamay sa may sabitan ay biglang naudlot ng maalala niyang hindi pala siya nakapagdala ng tuwalya."Tang ina naman! Wala pala akong nakuhang pamunas tsk!"Paninisi niya sa sarili.Naiiling siya sa sariling katangahan. Puro kasi paglalaro ang nasa utak niya kanina.Mas nauna pa siyang maglaro ng games sa cellphone niya.Kaya wala itong choice kung 'di ang tawagin ang Mama niya para kuhanin ang tuwalya nito."Mama! Puwedi ho bang pakikuha ang tuwalya ko!"sigaw niya sa mula sa pinto.Linakasan niya ang boses para marinig siya.Maya-maya'y nakarinig ang binatilyo ng mahihinang yabag, kasunod ang katok sa pinto ng BanyoMULI, naramdaman ni Dhalia ang muling pagbangon ng itinatagong hinanakit. At sa tuwing nasa ganoon siyang estado'y hindi niya mapigilan ang sariling galit na kainin siya... ISANG ngiti ang pumunit sa labi ni Dhalia ng makita niya ang babaeng kanina pa niya hinihintay. Dali-dali na siyang sumakay sa van, kung saan ito nakasakay. Naging mabilis naman ang naging biyahe nila, dahil agad naman silang nakarating sa magiging pansamantalang tirahan. "Hai ako si Jamila.""Hello I'm Maica!""Shirleyn pala...""Bonnabe." Pakilala ng bawat isa sa kaniya. Agad din naman niyang ipinakilala ang sarili sa lahat. Ito ang mga pangunahing makakasama niya sa kuwarto. Saka nalang daw siya ipapakilala sa iba, kapag nakauwi at nakarating na ang ilan. Ang iba kasi'y nagdesisyon na magbakasyon sa kani-kanilang probinsiya. Katulad niya'y mga iskolar din ang ilan. "Oh siya, kayo na ang ba
DUMATING ang unang araw ng pasukan, may halong excitement kay Dhalia.Isinuot niya ang pinakamagandang damit, mababait at halos okay naman ang lahat ng mga magiging classmate niya.Iyon nga lang kailangan niyang pumasok ng gabi, dahil importanteng matake niya ang subject na iyon— isa sa mga major subject niya.Pagkarating ng dorm ay agad na siyang nagshower, mamaya kasi ay magdadatingan na ang mga kasama niya sa kuwarto tiyak mahihirapan siyang makasingit upang makaligo.Nasa loob na siya ng cr ng makaramdam siya ng agam-agam. Patuloy siyang nakiramdam, paglaon minabuti na niyang ituloy ang naudlot na paliligo.Mayamaya'y narinig niyang nagbukas ang pinto, kasabay ng pagsasara din niyon."Ikaw ba 'yan Maica? Wait lang huh, mabilis lang ako,"sagot niya ng mapansin niyang gumalaw-galaw ang door knob ng cr.Ngunit nanatiling gumagalaw iyon, nainis na siya dahil kakaumpisa pa lamang niya.
ISANG beses na nagpunta siya sa bahay ng mga ito ay iniwan siya saglit ni Carl, bumili lamang ito sa Bayan.Napagpasiyahan niyang maligo dahil init na init siya. Matapos na makaligo si Dhalia'y agad na siyang lumabas ng banyo.Iisa lamang ang banyo nasa may kusina, kaya kinakailangan ni Dhalia na umakiyat papanhik sa silid ni Carl dahil naroon ang mga damit niya. Dahil sa inaakala ng dalaga na nasa trabaho pa si Rodel ay hindi na nito inintinding magdala ng mga damit.Ngunit laking-gulat ni Dhalia nang mula sa ituktok ng hagdan ay naroon si Rodel.Sa kalituhan at sobrang kaba ni Dhalia ay nanatili lamang siyang nakayuko habang paakiyat sa hagdan. Mahigpit na hawak ng kaliwang palad ni Dhalia ang tuwalyang natatanging tela na bumabalot lamang sa buong katawan niya.Napalunok ng laway si Dhalia at matipid niya lamang nginitian si Rodel na nanatiling sinusundan siya ng tingin.Nang malagpasan niya ito a
DUMATING nga ang graduation ni Dhalia. Labis silang natuwa dahil naging sumacumlaude rin ito.Sa gabing iyon ay nagkaroon ng surprise graduation celebration sa tahanan nina Carl ang dalaga. Ikinagulat pa niya iyon, lalong nalunod sa kagalakan ang puso ni Dhalia sa gimik ng nobyo.Maski ang Mama at mga kapatid niya'y present din sa araw na iyon."Salamat sa inyo kayo ang inspirasiyon ko,"Umiiyak na sabi ni Dhalia.Isa-isa niyang niyakap ang mga kapatid, hanggang sa nakaharap niya ang ina.Pares niya makikita ang labis na kasiyahan, tuluyan niyang inalis ang mga suot na medalya at toga.Isinuot niya iyon sa ina."S-salamat M-Mama at S-Sorry sa mga nasabi ko minsan.""Okay lang Anak, sorry din. Congrats! Mahal na mahal kita anak!"sambit ng Ginang.Tuluyan silang nagyakap at nag'iyakan. Pagkatapos niyon ay ipinakilala na ni Dhalia si Carl sa pamilya.Na
AGAD napatayo mula sa kinauupan si Dhalia ng dumating si Carl.Pasado alas-onse na ng gabi, labis niyang ipinagpasalamat na ninais pang umuwi ni Carl. Sa buong-araw na wala ito sa bahay ay labis-labis ang pag-aalala ng dalaga para sa binata.Kung ano-ano na ang pumasok sa isipan niya na baka may ginawa ito sa sarili. Lalo siyang uusigin ng sariling konsensiya, kapag may nangyaring masama rito.Pero ngayong nandirito na si Carl kahit paano naibsan kahit kaunti ang pag-aalala niya sa binata.Sa pagtatagpo ng kanilang mga mata ay nagtitigan lamang sila, hanggang si Carl ang unang nagbawi ng tingin."B-bakit g-gising ka pa, s-sana nauna ka ng natulog..."kalmadong sabi ni Carl.Bagama't walang mahimigan na kahit na ano sa tinig ni Carl ay nararamdaman niya pa rin mula sa pinakaibuturang bahagi ng puso ng binata na labis pa rin nasasaktan ito.Agad lumapit si Dhalia kay Carl na nanatil
BAGAMAN at ayaw makisama ng utak niya at puso. Kabaliktaran naman niyon ang katawan niya, nakakaramdam si Dhalia ng pagkasabik, pag-iinit sa ginagawa sa kaniya ng asawa.Hindi niya masisi ang sariling katawan, pagdating sa panunukso sa kaniya'y tila kabisadong-kabisado siya nito."Do you like it honey, "nakangising panunukso ni Rodel kay Dhalia sa may tenga niya.Nang hindi ito umimik ay ipinagpatuloy niya ang ginagawang pagpapadama sa kabiyak.Kahit hindi ito sumagot ay nararamdaman niyang nagugustuhan nito ang pinaggagawa niya.Kabisado na niya ang mga babae, wala pang umayaw at nagreklamo sa kanya. Ang lahat ng mga babaeng naiuugnay sa kanya ay nasasarapan at nasasatisfy sa pagdating sa romansa.Tuluyan ng hinubad ni Rodel ang suot na gown ng asawa, agad sumapo ang mga palad niya sa mayayaman na dibdib ni Dhalia.
KASALUKUYAN ng naglalagay ng mga damit sa maleta si Carl sa mga oras na iyon.May nalalabi pa naman siyang kaunting oras para sa pag-aayos ng mga dadalhin niyang gamit sa Cebu.Matagal na rin siyang pinalilipat doon ng boss niya, ngunit siya lang itong tumatanggi dati. Dahilan niya'y ayaw niyang iwanan si Dhalia dito sa bahay.Pero ngayong kinasal na ito at magkakaroon na ng sariling pamilya ay maari na niyang tanggapin ang inaalok sa kanya na paglilipat sa Cebu.Unti-unti siyang napaupo sa kama na pinag-aayusan, hawak-hawak niya sa kanan kamay ng mga sandaling iyon ang litratong kuha nila noong unang Monthsarry nila ni Dhalia.Kitang-kita niya ang maluwang na ngiti sa magandang mukha ng dating nobya. Habang siya'y nakayakap mula sa likuran nito.Nasa isang beach sila noon, iyon din ang unang beses na naaniyaniyahan niyang makapamasiyal ito.Isa sa mga alaalang hindi niya malilim
KASALUKUYAN nang naghahanda ng hapunan si Dhalia ng makarinig siya ng sunod-sunod na katok.Nagtataka siya dahil may sariling susi si Rodel. Agad na siyang naglakad papunta sa may pinto.Pagkabigla ang namayani kay Dhalia, akala niya'y hindi na nito makikita ang lalaking kaharap.Bakas sa mukha naman ni Carl ang bigat sa dibdib. He missed her so much, kahit lumipas na ang isang taon ay nanatili ito sa puso niya."A-anong nangyari sa iyo Dhal?"Tila may bikig sa lalamunan matapos magsalita ni Carl.Agad naglakbay sa kabuuan ng mukha ni Dhalia ang mata ng binata. Napakuyom ng kamao si Carl matapos nitong mapagtanto ang pinaggawa ng nakatatandang kapatid rito.Tila naman nabasa ni Dhalia ang nasa u