Kabanata 103

Sandaling natulala si Howard. Nang makita niyang nagsimulang mamaga ang kamay nito dahil sa pagkapaso, mabilis niyang hinawakan ang pulso nito at hinila papasok sa break room. Binuksan niya ang gripo at itinapat ang kamay nito sa malamig at umaagos na tubig.

Tiningnan siya nang masama ni Sharon. “Sinadya mo ba ito?”

Nasa paso nito ang atensyon ni Howard at kalmadong sumagot, “Hindi ako ganoon kasama.”

“Kung ganoon, bakit hindi ka pa umaalis? Bakit nakatayo ka sa likod na may hawak na kape?” Habang mas lalo itong iniisip ni Sharon, mas lalong nagiging kahina-hinala ito.

“Napagdesisyunan kong gawan ka ng kape matapos makita kung gaano ka kasipag magtrabaho ng overtime.”

Suminghal si Sharon at nagpumiglas para bawiin ang kaniyang kamay. “Hindi mo kailangan magpakaipokrito. Mayroon kang binabalak sa disenyo ko, hindi ba?!”

Tila ba hindi siya narinig ni Howard nang isara nito ang gripo at kumuha ng ointment mula sa first aid kit.

Mahusay ang mga galaw nito, pero mas lalo lang umiwas