Share
Kabanata 36
Related chapters
Ang Tatay kong CEO Kabanata 37
Labis ang pagtatakang tiningnan ni Sharon ang gwapong lalaki. Bakit siya nito binigyan ng marriage agreement?“Hindi ko maintindihan ang ibig mong sabihin, President Zachary.” Natagalan bago niya magawang makapagsalita.Hindi maintindihan ang ekspresyon ng lalaki. “Malinaw ang sinasabi sa agreement. Kailangan ko ng asawa, at kailangan ng anak mo ng isang ama.”Sandaling nabasa ni Sharon ang buong agreement kanina. Sinabi rito na magiging kasal sila, ngunit magiging sikreto ito at asawa lang siya nito sa papel.Gayunpaman, hindi pa rin niya maintindihan kung bakit siya ang pinili nito?“President Zachary, kailangan nga ng anak ko ng isang ama, pero hindi naman kailangan na maging ikaw ‘yun.”“Kailangan maging ako ‘yun.” mabilis itong sumagot, hindi nagpapatalo ang tono.Nagtataka niyang tiningnan ang malalim at maiitim nitong mga mata at pinakinggan ang mga sinabi nito, “Limang taon na ang nakalilipas, sa Monarch Hotel.”Nang sabihin niya ang mga salitang ito, naramdaman ni Shar
Ang Tatay kong CEO Kabanata 38
Marahil napansin niya ang pagdududa sa mga mata nito, kaya’t sinabi niya, “Anak ko si Sebastian. Kaya’t sa tingin mo ba ay hahayaan kong tumira siya malayo sa akin? Kahit na hayaan ko, hindi ang pamilya Zachary.”Naintindihan na ni Sharon ngayon. Kung alam ng mga Zachary na anak ni Simon si Sebastian, siguradong hindi nila hahayaang manatili ang bata sa kaniya!Kukunin nila ang bata at dadalhin sa pamilya Zachary.Magulo ang kanyang isip nang hawakan niya ang kamay nito nang mabilis. “Hindi mo makukuha ang anak ko sa akin!”Bahagyang tumaas ang kilay ni Simon, at mayroong kaunting ngiti sa kanyang mga labi. “Kaya naman inaalok kita ng kasal.”Naging napakatahimik ni Sharon. Alam niyang kapag kinuha ng mga Zachary ang anak niya, wala siyang kapangyarihang pigilan ang mga ito.Ibig sabihin ba nito ay wala na siyang ibang pagpipilian kung hindi ang pirmahan ang kasunduang ito?Bigla niyang naisip ang kanyang anak na laging gustong makita ang kanyang tatay. Dagdag pa rito, natukso n
Ang Tatay kong CEO Kabanata 39
Matapos tingnan ang mga litrato, kumunot ang noo ni Dr.Collins at sinabi, “Pamilyar ang taong ito. Bigyan mo ako ng oras para alalahanin…” Dahil walang litrato ang lalaki na nakaharap, mahirap kay Dr.Collins na alalahanin ang tao.“Ayos lang. Hindi niyo po kailangan magmadali.” Hindi mapakali si Sharon, pero hindi tama na madaliin niya ito.“Ah, naalala ko na. Kahawig ng lalaking ito si Dr.Wayne John. Nasa surgery department siya.”“Wayne John? Sigurado po ba kayo?” Kuminang ang mga mata ni Sharon.“Oo, kahawig niya. Subukan mong magpunta sa surgery department at magtanung-tanong.”“Salamat, Dr.Collins.” Nais kaagad makita ni Sharon ang Wayne John na ito.“Walang anuman. Sobra ang pagka-guilty ko dahil hindi ko nagawang iligtas ang tatay mo noon.”Nang napansin ni Sharon na nag-alinlangan ito kung magsasalita pa, muli siyang nagduda. “Dr.Collines, marahil ay mayroon pa kayong hindi sinasabi sa akin tungkol sa pagkamatay ng tatay ko noon?”Nagbago ang ekspresyon ni Dr.Collins, a
Ang Tatay kong CEO Kabanata 40
Huminga nang malalim si Sharon at sa wakas ay nagsalita, “Ki.. kilala mo na siya. Si Tito Simon.”Nagulat si Sebastian. “Ibig niyo pong sabihin ay tatay ko po ang masungit na tito na yun? Binibiro niyo po ba ako, Mommy?”Naging seryoso ang mukha ni Sharon. “Hindi ito biro.” Kinakabahan niyang pinanood ang pagbabago ng ekspresyon ng bata. Matatanggap niya ba ito?“Hindi na nakapagtataka kung bakit sobrang magkamukha kami. Siya pala ang dad ko!”“Kung ganoon, tanggap mo ba siya bilang dad mo?” tanong ni Sharon.“Siyempre po, tanggap ko po kung siya ang tatay ko. Mommy, mayaman po ang masungit na tito na yun. Magagawa niya tayong masuportahan.”Kumibot ang labi ni Sharon nang marinig ito. Anong tumatakbo sa isipan nito?Bago pa sila matapos sa kanilang pag-uusap, tumunog ang telepono ni Sharon. Si Simon ito na nagsabing nasa baba na siya. Pinababa na sila nito.Binaba niya ang telepono, at masiglang hinila ng bata ang kanyang kamay. “Bumaba na tayo, Mommy.”Hindi pa rin gumagalaw
Ang Tatay kong CEO Kabanata 41
Nananakit ang sentido ni Sharon. Hindi ba’t peke lang naman ang kasal na ito? Hindi niya kailangang seryosohin ito, tama?Habang nagsisimulang lumubog ang araw, nakarating na rin ang Maybach sa mansyon ng pamilya Zachary.Huminto ang kotse sa harap ng napakalaking fountain, at mula sa bintana ng kotse, nakita ni Sharon na mayroong isang tagasilbing naghihintay.Kinailangan niyang aliwin ang sarili bago kagatin ang bala at lumabas sa kotse. Pagkatapos, mayroon siyang biglang naisip. “Oh sandali. Sa tingin mo ba ayos lang na dumating kaming walang dala?” Naalala niya ngayon na dapat ay bumili man lamag siya ng regalo.“Sapat ng mayroon kang dalang anak.” Pakiramdam ni Simon ay sapat na ang pag-alala nito.“Pumasok na tayo,” lumingon siya at sinabihan ang batang lalaki.Tiningnan ni Sharon ang likod ng walang emosyong lalaki at nilabas bahagya ang dila bago ito sundan.Sinalubong sila ng mga butlers at tagasilbi sa bahay. Sa sala, nakaupo si Douglas sa main sofa habang hawak-hawak
Ang Tatay kong CEO Kabanata 42
Sa loob ng study, ipinakita ni Simon sa kaniyang ama ang paternity test nila ni Sebastian. Kinwento niya nang maikli ang nangyari, limang taon na ang nakalilipas.Nang lumabas ang dalawa sa study, napansin ni Sharon na bahagyang seryoso pa rin ang ekspresyon sa mukha ni Douglas, pero hindi na ito galit na galit tulad kanina.Umupo uli sa main sofa si Douglas at tiningnan ang bata. Kinawayan niya ito at sinabi, “Halika dito, batang makulit.”“Hindi ako makulit.” tumangging sumuko si Sebastian.Tiningnan itong mabuti ni Douglas. Dahil apo niya ito, mapagpasensya na lamang niyang sinabi, “So, Sebastian ang pangalan mo? Lumapit ka kay lolo.”“Hindi kita lolo.” Mayroong tampo ang batang lalaki.Hindi maganda ang ekspresyon ni Douglas. Pagkatapos ng lahat, wala pang tumatanggi sa kaniya sa ganitong paraan noon.Sumali na si Sharon para pagkasunduin ang dalawa. “Director Zachary, siguro ay sabihin niyo na lang po ang gusto niyong sabihin mula riyan.”Tiningnan siya ni Simon at mabilis
Ang Tatay kong CEO Kabanata 43
Nahirapang ipagtanggol ni Fiona ang sarili at natatarantang sinabi, “Dad, hindi ko siya kinidnap para pag-eksperimentuhan. Gu.. gusto lang ipa-paternity test silang dalawa ni Howard.Huminto siya at tiningnan nang masama si Sharon. Pagkatapos, pinagngalit niya ang kanyang ngipin at sinabi, “Sinong makakaisip na anak ni Simom ang batang iyan? Malay natin kung anong klaseng paraan ang ginamit niya para mangyari iyon?!”“Wala akong pakialam sa sinasabi mo. Kinidnap mo ako, tatawag na ako ng pulis ngayon!” Kinuha ni Sebastian ang telepono ng kaniyang Mommy at tinawagan ang mga pulis.“Sinabi ko na sa’yo na hindi kita kinidnap! Makulit kang ba---” Gustong hablutin ni Fiona ang telepono, ngunit ngayong alam na ni Douglas na apo niya ang batang ito, hinarangan niya ang bata. Hindi na nagpadalus-dalos pa si Fiona.Natataranta niyang tiningnan si Simon at sinabi, “Simon, hindi mo ba siya pipigilan? Gusto mo bang kaladkarin ang inosente mong sister-in-law papunta sa istasyon?”Tiningnan ni
Ang Tatay kong CEO Kabanata 44
“Dad, pinapayagan mo ba si Simon na pakasalan ang ganitong babae?” Bumaling ang kaniyang tingin kay Douglas.Walang emosyong tiningnan ni Douglas si Sharon. Hindi niya magawang matanggap ang daughter-in-law na ito, ngunit siya ang ina ng bata. Kung tatanggi siyang tanggapin ito, kailangan niya bang hayaang tumira sa ibang lugar ang bata?Hindi na nagsalita pa si Douglas, kaya’t ang kaniyang pananahimik ay nagpapahiwatig ng pagsang-ayon.Wala ng maisip pa si Fiona at galit na sinabi kay Simon, “Sige sige… maghintay lang kayo at makikita niyo. Lolokohin ka rin niya balang-araw, at magsisisi ka rin!”Hindi na nakapagpigil pa si Sharon nang marinig ito. Lalo na nang malaman niya mula kay Sally na noong araw ng kasal nila ni Howard, hinayaan ni Fiona na ilabas ang mga larawan. Si Fiona ang taong sumira sa kaniyang reputasyon!Ngayon ay malakas pa ang loob nitong siraan siya!“Madam Lionel, bawiin niyo po ang sinabi niyo, inosente ako at hindi kailanman niloko si Howard.” Malamig na ti
Latest chapter
