Chapter 132

"Pwede bang umalis ka, gusto kong mapag-isa." Walang emosyon kong saad.

Pero yong luha ko tutulo na at pinipigilan ko lang, masaya ako na galit kase nakita ko pa si daddy ngayon.

Ang akala ko ay hindi na ako makakatakas don pero di naman magiging posible yon kung wala si Gea, nagtulungan kaming dalawa at nagtagumpay kaming makatakas sakanila.

Mas worst pa ang nangyari sakin don sa kamay ng dalawang matanda kesa sa kumidnap sakin.

Tumingin ako kay daddy. "V-Vee--" nahinto siya ng magsalita ako.

"Gusto ko sabing mapag-isa!" Seryoso kong binalingan ng tingin yong doctor saka si daddy pati na rin si James.

Tumayo ng maayos si dad at huminga ng malalim bago tumalikod, naunang lumabas ang doctor. Bago pa man lumabas si dad ay binalingan niya ng tingin si James na nandito pa rin sa gilid ko nakatayo.

"James dyan ka lang, wag mong iiwan mag isa ang anak ko." Tanging sabi niya bago tuluyang lumabas ng kwarto ko.

"Ikaw wala kang balak umalis?" Taas kilay kong tanong sakanya pero umupo lang siy