Tumingin ako sa anak ko at natutulog parin sya ngayon. Lumapit ako sakanya at hinalikan ang noo nito.
Lumabas ako ng kwarto para puntahan si Xander don sa labas pero dumaan muna ako sa kusina dahil nauhaw ako bigla. Ilang segundo lang ang lumipas ay narinig ko ang pagbukas ng pintuan at nang lumingon ako sa gilid ko ay nakita ko si Xander na naglalakad papunta sa gawi ko.Hindi ko namalayang nabuhos na pala sa damit ko yong iniinom kong tubig.
Natauhan ako bigla at pinahiran yong damit ko, mabuti nalang di sya gaano nabasa.Nilagay nya yong dalawang bote ng alak sa mesa at kita kong wala na 'tong laman. May kung ano syang kinuha sa ref ngayon.
"Hi--" parang tinangay ng hangin ang sasabihin ko ng tinalikuran nya ako at hindi pinansin.
"Ehh? Hindi nya ba ako nakita??" Inis ko syang pinagmasdan na naglalakad ngayon p
"Sorry, wala akong pang birthday gift sayo.""It's okay, wala din naman akong pang birthday gift sayo at kay Elizabeth...""Ayos lang ano ka ba!""Actually, I have something for you but I don't know if you'll like it.""Huh? Ano ba yon?"May kung ano syang kinuha sa bulsa at napangiwi ako nang bigla syang nag finger heart sakin."Seryoso?" Akala ko pa naman may ibibigay sya sakin na gift, tsk! Okay lang naman sakin na wala syang regalo para sakin pero sana hindi nya sinabing meron syang ibibigay tapos biro-biro lang pala, pinaasa lang nya pala ako!"Sabi ko nga eh, ayaw mo nito."Malungkot nitong sabi at binalik ang kamay sa bulsa."O-Oh!" Sabay nag finger heart din ako sakanya."Ano yan??"
"S-Sorry talaga E-Elyse." Utal-utal nitong sabi at umiyak pa. "Shhh, tahan na. Wag kang umiyak okay? Wala ka namang kasalanan, tahan na." Saad ko sabay tinapik-tapik ng mahina yong likod balikat niya.Pumasok na ako sa loob at kita ko namang nakahiga ang anak ko don kaya tumulo ang luha ko. Unti-unti akong lumapit sakanya at hinawakan ang kamay nito, kitang-kita kung dahan-dahang bumukas ang mga mata nito at agad na tumingin sakin."M-Mommy," nanghihina nitong tawag sa pangalan ko. Pano ko maiiwan kay Mindy ang anak ko kung ganito ang kalagayan niya? Kailangan nya ako, hindi ko siya pwedeng iwan."Sweetie, p-pasensya ka na kase ngayon lang si mommy n-nakarating huh." Hinalikan ko ang noo nito at hinimas-himas ang pisngi niya."Wag kang mag alala kase bibilhan ka ni mommy ng cellphone para kung masama ang pakiramdam mo, kung gusto mo umuwi tumawag o mag text ka lang samin." Dagdag ko
Nang matapos kaming kumain ay niligpit ko na yon at hinugasan. Pagkatapos ay nag lakad na ako patungong hagdan, nakita ko naman sya don sa gilid ng hagdan nakaupo lang sya at para bang may iniisip.'Hmm, ako kaya yon? Just kidding!'Dali-dali akong pumunta sa gawi nya at umupo sa tabi nito. "Hi, Sir Xander! Okay ka lang ba huh?" Tinitigan ko sya at kinagat ko nalang ang pang ibabang labi ko para pigilang matawa. Ang cute nya, para syang batang naligo sa uling ganon. Naalala ko tuloy si Elizabeth nong bata pa sya."Why are you looking at me like that?" Taas kilay nyang tanong. Inilapit nito ng kaunti ang mukha nya sa mukha ko kaya medyo kinabahan ako dahil don."Do you like me huh?" Nanlaki ang mata ko sa tanong nito pero agad den akong natawa dahil sa mukha nya."Pfft...""What's funny?!"Ano kaya sasabihin ko? Na na
"So, what? Anong gagawin mo?" Inilapit nito ang mukha nya at nakipag titigan pa sakin. Amoy na amoy ko ngayon ang mabango nitong hininga.Wag kang magpahalata na naiilang ka Elyse kase mas lalo ka lang nyang aasarin!"Ano wala kang balak umatras?" Tanong ko at matalim syang tinignan."Why? Naiilang ka ba na ganito tayo ngayon?" Mas lalo ako nitong tinitigan.Tignan lang natin ngayon kung sino unang mapapaatras sating dalawa ngayon."Hala may ibon oh!" Sabay turo sa ibang direction."You can't fool me." Di congrats nalanh sayo!"I love you!" Biglaang sabi ko at mabilis syang hinalikan sa pisngi."The f**k!" Gulat nitong sabi at lumayo sakin ng kaunti. Kinagat ko ang pang ibabang labi ko para pigilang hindi matawa sa reaction nito ngayon.'Ano yan? First time lang?' Natatawang sa
"Nasa trabaho kase si mama non, tapos hindi sya pinayagan ng amo niya na umuwi at hindi den naman alam ni mama na wala palang natirang pagkain sa bahay. Nasa abroad ang papa ko non kaya wala den sya sa bahay, ako lang mag-isa." Kwento ko.Bigla ko tuloy naalala ang taong iyon.Hindi ako sinama ni mama sa bahay ng amo nya non kase nga ayaw daw muna akong makita ng amo nya at wala namang choice si mama kase hindi sya papabalikin ng amo nya sa bahay nito kapag kasama ako. Ang plano ni mama sana ay kukunin nya lang yong sweldo nya sa buwan na yon at maghahanap nalang sya ng bagong trabaho kase nakiusap ako sakanya non.Pero ayaw talaga pumayag ng amo nitong manyak. Sabi ni mama non na mabilis lang sya, uuwi den sya kaagaf pero hindi pala kaya ako lang mag-isa non sa bahay at walang bigas o kahit na anong ulam. Tanging tubig lang ang meron kaya yon nalang ang iniinom ko kapag sumasakit na ang tyan ko sa gutom.
"I was about to let you borrow my car but you just called me a stupid and idiot?!" Bigla akong natahimik at ilang segundo lang ay tinalikuran na nya ako kaya agad akong sumunod sakanya."Oyy! Sorry na sir biro lang naman yon! Pahiramin muna ako please? Kung ayaw mo akong pahiramin di ihatid mo nalang ako don.""Wag mo nga akong hawakan pwede ba?" Halatang naiirita na ito."Okay sige, mag lalakad nalang ako kagaya nong ginawa ko non. Tapos uulan na naman at mauulanan ako baka nga sa susunod ay di ako swertehin at lagnatin ako. Ay hindi naman siguro ko lalagnatin no, saka kayang-kaya kong lakarin yon sobrang lapit lang kaya ng bahay ni Mindy dito. Hindi talaga ako aabutin ng umaga tapos di naman siguro ako maliligaw dito kase kabisado ko na ang lugar na ito." Mahabang sabi ko at bumuntong hininga. Ang totoo ay nagpaparinig ako sakanya, halata naman siguro ano.
"A-Anong blushing ka dyan! May l-lagnat lang ako kaya ganon." Napaiwas na lamang ako ng tingin sakanya at tahimik lang ako ngayon pero sya ay pansin ko paring nakatitig sakin, nandito parin ito sa harapan ko.Napasinghot-singhot ako ng may na amoy na parang nasusunog. "Xander! Yong niluluto mo oh!" Sabay tinuro 'yon sa likuran nya."F**k!" Napatitig na lamang ako sakanya, yong niluto nito ay tinapon nya sa basurahan. Naalala ko tuloy nong una ko syang nilutuan tapos tinapon nya din sa basurahan."This is your fault." Napataas ang kilay ko ng marinig itong mag salita. Inangat ko ang ulo ko at deretso syang tinignan sa nga mata."Ano? Bakit naging kasalanan ko huh?!"Kainis, kelan ko pa naging kasalanan yon? Ako ba nagluluto huh, di naman diba!"It is your fault! Because you're distracting me!" Nagtakip ako ng bibig na para bang na
"I'm just kidding pfft," napatawa na lamang ako ng pagak sa sinabi nya. Kidding lang pala, bigla tuloy ako kinabahan ewan ko ba kong ba't bigla akong kinabahan.Tumayo na sya at niligpit itong pinagkainin namin, nagulat naman ako kunti ng bigla syang magsalita."Right! I almost forgot." Tumingin sya sakin."Yong gamot mo." Pag papaalala nya."A-Ah, oo nga pala." Napakamot ako sa ulo. Sobrang caring nya sakin ngayon, malulungkot talaga ako kapag bukas mag iba bigla 'yong ugali nito. Siguro naman bukas gagaling na itong lagnat ko, hindi na ako ganon kainit di tulad kahapon.Binigay nya sakin yong gamot at kukuha na sana ako ng tubig pero inabutan na ako nito ng isang basong tubig. Tumingin ako sakanya bago hinawakan yong baso, pabalik-balik ang tingin ko sakanya at sa baso dahil hindi parin nito b