Chapter 92: Forget him

"I'm sorry Xander, hindi ko sinasadya."

"Sorry hindi ko na uulitin 'yon."

Mas lumapit pa ako sakanya, niyakap sya at tinapik-tapik ng mahina ang likuran nito.

Naramdaman kong sinandal nya ang ulo niya sa balikat ko. Umupo nalang sin ako don kahit medyo basa ang sahig, nakaupo ako sa harapan nya ngayon.

Ilang minuto ang lumipas ay bigla syang nagsalita. "So...s-sorry, did I over react?" Tumingin sya sakin at kita ko namang wala nang luha ang mga mata nito pero pansin ko parin ang pisngi nya na medyo basa pa.

"No, your reason is valid Xander. Mali naman talaga ang ginawa ko and no one cares if you over react about that, if that's what you feel that time then let it be." Wika ko.

"No one cares?"

"I mean, if may mga tao dito tapos nakasaksi sila sa ganito. Dapat wala kang pakialam kung sa tingin nila ay nag o-overr