Kathryn
Nandito pa rin ako sa labas ng room ni Dad dito sa hospital. Di ko pa kasi kayang pumasok sa loob at makita ang kalagayan nito ngayon. Na kokonsensya kasi ako eh. Ako ang dahilan kung bakit nandito kami ngayon at nasa ganito siyang sitwasyon. Kung sana ay kinausap ko na lang ito ng maayos kanina hindi sana wala kami dito ngayon. Kung sana ay di ako nag matigas dito at nakinig ng maayos sa paliwanag niya sa akin kanina. Baka sakali ay nag ka linawan kami ng mga saloobin nito. Kung sana ay hindi ko pinairal ang init ng ulo ko at nakipag usap ako dito ng Ama sa Anak ay baka walang mangyayari na masama. Pero wala na akong magagawa pa. May dahilan siguro ito kaya gusto nyang makipag merge ang company niya sa ibang companies. Naiinis at nagagalit lang talaga sa isiping doon sa nerd na iyon pa ako nito ipapakasal.Pero nandito na nga at nangyari na ito. Kaya kakausapin ko na lang ulit ang aking ama kung ano ang gusto na nito ay wala na talaga akong magagawa pa. Mas mahalaga ang buhay nito kaysa sa iisipin pa ng iba sa akin. Sana lang talaga ay hindi ito maka abot sa school ang issue na ito. Dahil isa itong malaking kahihiyan sa aking pangalan. Sana lang talaga. Maya lang ay naramdaman ko ang pag tapik sa aking balikat. Agad ko naman nilingon ito si Yaya Carmen pala. Mabilis na niyakap ko ito at umiyak na sa balikat niya. Nilabas ko lahat ang kanina ko pa pinipigilan na sama ng loob ko. "Yaya si Daddy, di ko mapapatawad ang aking sarili pag may nangyari sa kanya. Kasalanan ko ito eh. Dapat nakinig ako sa kanya at sumunod na lang sa gusto niya." Mangiyak ngiyak na sabi ko dito. "Tama na yan anak, malalampasan din yan ng Daddy mo. Pansamantala ay mag pahinga ka muna at baka ikaw naman ang bumigay." Nakakaunawang tugon nito sa akin."Umuwi muna tayo ng bahay at hayaan mo muna sila Manang mo Belen ang tumingin sa Dad mo. Bumalik na lang tayo ng maaga bukas. Tsaka di pa rin naman gising yang si Sir eh kaya tama lang na umuwi na muna tayo." Pangungumbinsi nito sa akin. "Tsaka kailangan din nating kumuha ng mga gagamitin ni Sir dito sa ospital. Kaya kailangan na talaga nating umuwi iha." Agad naman na akong tumango dito. "Tingnan ko lang muna si Dad yaya. Mag bibilin na tuloy ako sa nagbabantay sa kanya dito habang wala pa ako." Paalam ko dito tsaka pumasok na sa loob ng room nito. Pagpasok ko ay nakita ko kaagad ang mga tubo na nakakabit sa katawan ni Dad. May machine din ako na nakita kung saan makikita mo dito ang kanyang heartbeat. Napapikit na lang ako dahil sa mga nakikita kong ito sa kanya ngayon. Di ako sanay na ganito siya na parang isang taong walang buhay. Mukha kasi itong maputla na parang ang haggard ng itsura nya na para bang ilang taon ang nadagdag sa edad nito. Di kasi ako sanay na ganito siya. Kahit naman kasi sobrang subsob sa trabaho yang si Dad ay maalaga pa rin sa katawan yan. Kaya nga di ko talaga alam na may sakit pala ito sa puso. Napaka tikas kasi nitong si Dad. Marami kayang mga nagkakagusto dyan, na di lang nito pinapansin. Alam ko naman kasi na hanggang ngayon ay si Mom pa rin ang mahal nito. Madalas ko kaya makita ito sa kwarto nya na nakatitig lang sa larawan ni Mom habang kinakausap ito. Kaya wala talagang pag asa yung mga nagpapa pansin dito. Kahit pa nga iyong mga dalaga ay hindi maiwasang magka gusto sa kanya. Pero no pansin lang ang mga iyon kay Dad. Lampasan muna nila ang kagandahan ng Mommy ko at baka sakali ay mapansin pa sila ni nito. Nag bilin na lang ako a nurse na nagbabantay dito. Saka nag iwan ng contact number ko. Incase na may emergency na nangyari dito ay matawagan niya ako kaagad. Panay lang naman ang tango nito sa akin. Nang matapos kong mag bilin sa nurse eh sila aling Belen naman ang binalingan ko. Kuntodo bilin din ang ginawa ko. Nang matiyak kong okay na ang lahat ay doon pa lang ako lumabas ng kwarto. Paglabas ko ng room ni Dad ay agad kong nilapitan si yaya Carmen na ngayon ay nakikipag usap na kay Mang Nestor. Agad kong sinabi dito na pwede na kaming umuwi sa bahay. Nandito na kami sa kotse at nag da drive na ulit si Mang Nestor. Di ko pa kasi kaya na mag drive eh. Feeling ko ay wala akong kalakas lakas ngayon. Nakayakap lang ako kay yaya Carmen. Dito ako ngayon kumukuha ng lakas upang malampasan ko ang lahat ng pagsubok na ito.Panay lang naman ang hagod nito sa likod at buhok ko. Na siyang nagpapa kalma sa akin ngayon. Buti na lang talaga at kahit kailan ay hindi ako nagawa nitong iwan. Na kahit malaki na ako ay nandito pa rin siyang nakasubaybay sa akin. Kaya nga mahal na mahal ko ito eh. Kasi sya na lang ang nakaka intindi sa akin minsan dito sa bahay. Lalo na pag pinagalitan ako ni Dad sa mga grades kong alanganin. Duh kasalanan ko bang di ko maintindihan ang itinuturo nila. Mag tatas sila ng standards nila pero sablay naman magturo. Para tuloy mga tanga lang. Gusto ko rin sana na tawagan ang mga kaibigan ko pero parang lolokohin ko lang ang sarili ko.Wala din naman kasi akong asahan sa mga kaibigan ko kono. Alam kong di rin naman ako matutulungan ng mga iyon. Baka lalo lang ako mainis pag puro kaartehan at reklamo ang lumabas sa bibig ng mga ito. Maya lang ay nakarating na rin naman kami sa bahay. Inaalalayan na lang akong bumaba ni Yaya. Dahil nga sa parang naubusan na ako ng lakas dahil sa mga nangyayaring ito ngayon sa buhay ko.Nang makarating kami sa aking kwarto ay agad na akong nag palit ng aking damit. Hindi na muna ako mag shower ngayon. Bukas na lang ako maliligo dahil gusto ko na kasing mag pahinga talaga. Sana naman ay okay lang doon si Dad. Maaga na lang siguro ako gigising bukas para ayusin ang mga kailangan naming dalhin sa ospital. Ako na muna siguro ang maghahanda ng mga damit nito. Para kahit dito na lang ay may nagawa ako para kay Dad. Agad na akong humiga ng makapag palit ako ng damit. Di na rin ako nakapag hilamos pa ng aking mukha at nakapag lagay ng cream para dito. Sa lagay na ganito eh makakapag ayos pa ba naman ako ng aking sarili? Nakahiga na ako ngayon pero hanggang ngayon ay ang nangyari pa rin kanina ang nasa isip ko. Paano naman kasing hindi ko iisipin yon eh buhay ko at buhay ng Dad ang nakasalalay ngayon sa magiging desisyon ko. Ayaw ko na makasal kay nerd, pero pag di ko naman ginawa iyon ay buhay naman ni Dad ang malalagay sa alanganin. Pero kung mag papakasal naman ako kay nerd eh buhay ko naman ang masisira. Haist di ko na talaga alam kung ano ang aking gagawin. Kung sana buhay pa si Mommy malamang na hindi aabot sa ganito ngayong sitwasyon. Malamang na mahihiya si Dad dito na gumawa ng mga ganoong bagay. At malamang na hindi rin iyon papayagan ng aking ina.Pero dahil wala na nga ito kaya magiging sunod sunuran na lang ako kay Dad. Pero ang dapat ko munang tanungin at kastiguhin ay ang nerd na iyon. Siya ang alam kong may pakana ng lahat ng ito eh.Sa isiping ito ay tuluyan na akong nakatulog.KathrynMag uumaga na ng magising ako. Agad ko naman kinuha ang aking cellphone at tiningnan ito kung may message galing sa hospital. Pero wala naman kaya medyo naka hinga ako ng maluwag dahil doon. Agad ko namang nag Dial ang number ng nurse na nakabantay kay Dad. Mga ilang ring pa ay sinagot na rin naman nito iyon. "Hello" dinig kong sabi ng nurse sa kabilang linya. Halata din sa boses nito na parang bagong gising din lang sya. "Si Ms. Kathryn Monte Falco ito. Gusto ko lang sana kumustahin ang lagay ni Dad ngayon." Tanong ko kaagad sa kanya. "Okay naman po ang lagay ni Sir at walang nangyaring anuman nitong nakalipas na gabi Ma'am Kathryn." Mahinahong sagot nito sa akin. "Salamat naman at maayos lang ang lagay niya. Mamaya pa siguro ako makakabalik dyan sa ospital at marami pa akong ihahanda na da dalhin dyan eh. Huwag na huwag mong iiwanan ang aking ama na mag isa lang dyan ha. Basta ako na lang ang bahala sayo kung mag exceed ka man ng oras mo." Bilin ko dito bago ko binaba n
KathrynPag pasok ko sa loob ng kwarto ni Dad ay nandoon pa rin yung nurse na nagbabantay dito. "Kumusta si Dad habang wala ako?" Mabilis na tanong ko kaagad sa nurse. "So far okay naman po si Sir. Wala naman pong nangyaring masama habang wala po kayo." Sagot naman nito. "Oh sya, tapos na ba ang duty mo?" Tanong ko ulit dito. "Patapos na rin po Ma'am. Hanggang 8am naman po ang duty ko eh. Quarter naman na siya kaya saglit na lang po at mag out na rin po ako. " magalang na sagot naman nito. "Oh sya pwede ka ng mag out ng maaga. Total nandito naman na ako eh. Ako na lang ang bahala kay Dad." Sabi ko naman dito. "Pwede ka ng umuwi. Paki sabi mo na lang doon na pinayagan na kitang lumabas." Dagdag ko pa dito. Sabay abot dito ng ilang lilibuhin. Pasasalamat ko na rin dito dahil sa pag bantay niya kay Dad.."Ay naku huwag na po Ma'am nakakahiya naman po sa inyo. Duty naman po namin na bantayan at tiyaking maayos ang pasyente." Mabilis na sagot nito sa akin. Di naman na ako nag pumili
DanielMaaga akong nagising ngayong araw na ito. Kailangan ko kasing pumasok ng maaga sa school. Need ko pa kasing ibigay ang project ni Ms. Kathryn na as usual eh pinagawa nya na naman sa akin. Sabagay sanay naman na ako doon eh. Ayaw ko lang naman kasi na pag initan ulit ako ng mga ito pag di ko siya sinunod. Mga bully pa naman mga iyon. Walang pinapatawad ang sasama ng ugali. Palibhasa mga brat na wala namang mga laman ang utak kundi ang mang waldas ng pera ng mga magulang nila. Pasalamat na lang siya sa mga magulang niya na mayaman. Dahil kung nagkataon na mahirap ito tapos ganito pa ang ugali walang aabutin ito. At isa pa kahit masama ang ugali nito ay marami pa rin ang nag kakagusto sa kanya. Dahil kahit ano pa ang sabihin ay isa itong napaka gandang nilalang. Hindi nga bagay sa itsura nito ang kanyang ugali eh. Paano napaka amo ng mukha nito na parang isang anghel na bumaba sa lupa pero sa likod pala ng mala anghel na kagandahan nito ay nag tatago doon ang isang demonyeta na n
DanielTalagang nilakihan ko na ang aking mga hakbang para lang makalayo sa demonyita na iyon. Bahala siya sa buhay niyang ma stress. Sino ba kasi nagsabi dito na tignan nya kami at pag aksayahan ng oras. Gayong nakakasira naman pala kami sa paningin nito. Hindi lang yata maldita ito eh. May pagka baliw pa yata ang di futa. Kainis na kasi ito. Siya na nga lang ang nakikinabang sa amin tapos maka lait pa wagas. Maganda lang siya at wala ng adjective pa na pwede para dito. Dapat pa nga itong mag pasalamat sa aming mga nerd eh. Kami kaya ang dahilan bakit naka pasa pa rin ito sa kanyang pag aaral kahit na puro mga walang kwentang bagay naman ang mga pinag gagawa nito. Ikaw ba naman ang taga gawa ng mga projects at activities nito eh. Malamang pasado talaga ito. Huwag mo na lang isali ang mga exam at quiz nito na halos pasang awa. Bumabawi na nga lang ito sa mga projects nya at extra curricular activities nito. Buti na nga lang at may maganda rin naman itong na contribute sa school yu
Daniel"Daniel, pwede na sabay na lang tayo mag lunch mamaya? Pero sa may garden tayo kumain?" Pag aaya nito sa akin"Pwede naman Krystal, kaya lang kailangan pa natin bumili ng pagkain sa cafeteria mamaya tapos idadala pa natin ito sa garden. Mas magandang doon na lang kaya natin kainin sa cafeteria ang pagkain bago tayo mag tambay na lang sa garden." Suggestions ko naman dito. Mas okay naman kasi ang ganun eh. Di pa kami maabala na mag bitbit ng pagkain papunta sa garden hindi ba? "Nagpa luto kasi ako kanina kila manang ng lunch natin eh. Kunin na lang natin sa may kotse ko. Iniwan ko muna kasi pansamantala ito doon. Alam mo na baka makita ng mga anak ni satanas at paglaruan pa iyon. Di sayang naman." Sagot nito sa akin. "Ay ganun ba? Sige kunin na nga lang natin mamaya. Akala ko naman kasi eh bibili pa tayo." Sagot ko na lang ditoNgumiti na lang ito sa akin at di na ang salita pa. Kaya nagpatuloy na lang kami sa aming paglakad dito sa hallway. Kita naman namin ang mga grupo nil
DanielKatatapos lang ng classes namin at nandito na nga ako sa parking lot ng school at pauwe na rin ako. Maya lang ay lumapit sa akin ang grupo ng mga basketball player at pinaligiran ako ng mga iti. Hayst ano na naman ba ang kailangan ng mga ito sa akin? Mukhang pag ti tripan na naman yata nila ako ah. Ang kaibahan lang ay hindi nila kasama ang grupo nila Kathryn. Kaya nakakapag taka lang. Madalas kasi mag kakasama ang mga ito eh. "Hey Nerdy, Pauwe ka na ba? Pwede maya ka na lang umalis at papawis muna tayo." Nakangisi na sabi sa akin ng isang mukhang hindi pahuhuli ng buhay. Hindi ko kilala ang isang ito eh. Mayayabang lang naman sila pag ganyan eh. Subukan kaya ng mga ito na one on one kami. Ewan ko lang baka patulan ko ito. "Hindi ko na kailangan pa na mag pa pawis. Tsaka hinihintay ako ng parents ko sa bahay kaya pasensya na . Nag mamadalai kasi ako eh " Sabi ko sa mga ito at nag mamadali na sana para sumakay sa kotse ko pero agad na sipanok ako sa mukha ng kung sino. Hindi k
DanielKinabukasanMaaga ako pumasok at balak ko na umiwas sa aking mga bully. Pupunta na kaagad ako sa aking first subject. Mahirap na mag pakalat kalat pa ako dyan. Lalo na nga at sumo sobra na ang mga ito. Na nanakit na talaga sila. Hindi na sila na kontento sa kanilang ginagawa na kung ano ano at talagang mananakit na ang mga ito. Nag message naman sa akin si Krystal na sa second subject na daw ito makakapasok at may ginagawa pa daw sya sa kanila. Kaya nga mauuna na ako doon eh. Pag park ko sa parking lot ng school ay nag madali an akong bumaba ng kotse ko. Dumiretso na ako sa may locker banda at kinuha ang ilang books ko doon saka nag mamadali ng pumunta sa room. Nakasalubong ko pa ang ilang janitor na katatapos langag linis ng school.Mukhang napaaga yata ako masyado eh. Ah bahala na mas maganda na ang ganito mas peaceful ako pag nasa room na ako. Hindi na kasi maka pam bully mga yan eh. Takot din na ma guidance. Lalo na pag may nag reklamo sa mga ito. Hindi rin naman kasi tin
DanielNakita ko king paano ang maamo nitong mukha na parang sa isang anghel ay mag palit ng anyo at maging isang Dragona na mqldita. Ang bilis lang talaga mag bago ang mood nito. May dahilan naman kasi ako eh. Bakit ba kasi hindi nito unawain abg sitwasyon hindi iyong kung ano lang ang gutso nito. Nakakainis"Ulitin mo nga uli ang sinabi mo sa akin ha Nerdy!!!" Galit na sigaw nito sa akin. Hayst ang aga aga ay ang hot na nito kaagad. Pwede naman mag tanong na hindi glpagalit kaagad eh. Pero dahil nga si Kathryn ito na akala mo ay sya ang hari dito sa school at lahat ng e utos nito ay sya ang dapat na masunod at walang pero pero dito. "Ang sabi ko po Ms. Kathryn ay nasaan po ang susi ng room nyo at ng masimulan ko na po kaagad." Walang nagawa at sumuko na lang ang tanging magagawa kp dito kung ayaw ko na lumaki pa ito at mamaya ay masaktan pa ako ng wala sa oras. Baka kung putok lang ang labi ko ngayon ay maya mag karoon pa ako ng black eyed nito pag nag kataon. Bilis pa naman at