Chapter 33

"Okay! Ang ayaw ko sa lahat ay yung mabagal kumilos, hindi nakikinig at palaging lutang. Maliwanag ba?!" I swallowed hard and nodded.

Naka-linya kaming tatlo nila Laren habang dumadaan sa gitna namin si Ate Alma. Her intimidating presence made us fixed our gesture and hoping that we will not be in her blacklist.

"Tia, tignan mo yung kilay ni ate Alma, kulang nalang malagpasan na yung Mt. Fuji," napaawang ang bibig ko nang bumulong si Marissa. Humagikgik lang siya at pinagsiklop ang dalawang kamay bago ibinalik ang tingin sa ginang.

Ate Alma didn't seem to hear it. Nakasiklop ang mga braso nito at may dala-dalang mataas na stick na animo'y isang guro na handang magturo sa nga estudyante niya.

We are now wearing an apron and a hairnet. Ate Alma is our head when it comes to the bakery. Matagal na siyang nagtra-trabaho rito kaya siya ang pinagkakatiwalaan ng lola nila Laren.

"Ang pinaka-ayaw ko rin sa lahat ay yung makupad at pala-tanong. Maliwanag ba?!"

"O-opo, ate Alma." Sabay-sabay n