Chapter 42

Hindi ko alam kung paano ko kakausapin si ate Dehlia kung bakit at paano siya nakatakas. Kung paano siya nakapunta dito dahil nanginginig siya sa takot kada sinusubukan ko siyang kausapin tungkol sa bagay na iyon.

Tumahimik nalang ako at hinayaan siya. Hanggang ngayon ay wala pa rin siyang sinasabi tungkol doon.

Ngayon, nasa sala siya at tumatawa habang nanonood ng TV.

Pinagsisilbihan siya ngayon ng mga katulong.

Hindi ko alam bakit ganito si ate. Nahihiya ako kina manang.

“Ate, huwag mo ng e utos ang pagkuha sa juice mo,” sabi ko.

“Bakit ba? E hindi naman ikaw ang inuutusan ko at isa pa, gusto mo bang mahirapan ako? Buntis ako Rachelle,” sabi niya.

Napipi ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko iinaasaan na gaganituhin ako ni ate Dehlia.

Pinabayaan ko nalang ng mahinang tapikin ni manang ang kamay ko.

“Hayaan na, Ms. Rachelle,” sabi ni manang sa akin.

Mahina akong tumango at sumunod sa kaniya papuntang kusina.

“Baka na trauma pa iyan Ms. Rachelle kaya laging mainitin ang ulo,” sab