Our form of government is monarchial, but inequality and hierarchy rule. Hierarchy rules, and money can even buy justice.
The most significant needs in Geordan are gold and silver since riches allows one to purchase anything they desire, including another person’s life.
There are three different categories of citizens in Geordan: Royalties, Commoners, and Criminals. The King and Queen, as well as the Prince, Princess, Duke, Duchess, Marquess, Marchioness, Earl, Countess, Viscount, Baron, and Baroness, fall under the Royalties. The commoners, on the other hand, are merely everyday individuals who work for the Royalties. And those who break the law are considered criminals.
Being a member of the Royalty is difficult since there are rules to obey. Because these rules have been place since the time of their forefathers, they must be followed and cannot be broken. It is forbidden for royalty to date or wed commoners because doing such things, would be a grave sin for their family.
They claimed that every Princess should marry a Prince who will guard her to the very end. Women, in my opinion, don’t need a Prince; all we need is a man who will genuinely care about us and defend us, even if it means risking his life. But in today’s generation, I don’t believe that even men can defend us because when we are in the hardest part nor peak of our lives and even if he loves you so much, he will still leave you just to save his own skin.
Napangiti ako nang mapait nang maalala ko na naman ang nangyari noong nakaraang araw, ang araw ng kaarawan niya. Ang ganda ng regalo na ibinigay ko sa kanya at dapat lang na magpasalamat siya dahil ’yon lamang ang natamo niya. Tumigil ako sa pag-iisip nang tumunog ang telepono na nasa tabi ng kama ko.
“Tapos na. Malinis at walang natirang ebidensya naming nagawa ang ipinagagawa mo,” bungad ng isang baritonong tinig mula sa kabilang linya.
“Mabuti naman. Bumalik na kayo rito at baka may makakita pa sa inyo riyan at maisama pa kayo sa mga pinagsususpetsahan,” utos ko sa kanila at binaba ang tawag. Because of excitement, agad kong hinablot ko ang remote at binuksan ang telebisyon ng sala.
BREAKING NEWS!
“Cazburns are regarded to be the second-most dominant family in the Geordan Nation. The only successor of King and Queen Cazburn of Europhia, Princess Golden Wasovich Cazburn, was discovered dead outside an abandoned building this morning. The physicians’ examination revealed that she had been burnt, rendering her corpse practically unrecognizable. She had also been poisoned, shot, stabbed, and discovered with shattered bones after being lashed by a hard instrument of crime on her back. She was reportedly died two days ago, based on claims made by the authorities. Princess Golden’s ownership of the body was established by the necklace she was wearing. The actual offender is currently being sought by the authorities.”
Agad nanlaki ang aking mga mata nang mapakinggan ’yon ngunit kalaunan ay napangisi na rin ako. Hindi ko inaasahan na gano’n ang mangyayari sa kanya pero mabuti na rin na nawala na siya sa mundong ito para wala na ring sagabal sa buhay ko.
Wala nang hahadlang para mapasakin muli si Zio, na una pa lang ay sa akin na talaga nakatakdang ipakasal, ngunit inagaw lang niya sa akin ’tulad ng pag-agaw ng mga magulang niya sa trono ng aming pamilya.
Sinabi ko naman sa inyo, masamang kalabanin ang taong may mabuting puso ngunit nabalot ng kasamaan. Cazburns murdered my family, so I will also take their lone heir, who will carry on their family’s legacy.
Revenge will hunt you down, and I, the daughter of the late King and Queen of Europhia will be your worst nightmare.
DZIANNA ZAPPHIRE MHRIZ As our car entered the main city of Geordan, loud noises, the sound of breeze, people, chariots, stores, long gowns, classic houses, and a retro vibe welcomed us. In the center of the mob, our car, which had a royal flag tied in front, came to a stop. The door was opened for me by my driver. To my amazement, they all bowed down. To prevent them from bowing, I made a hand gesture, and it worked! “Ano’ng dahilan at naparito ka sa aming siyudad, your highness?” A man from the crowd asked. A tunic with hose, leggings, and breeches are all that the bald man is sporting. I believe he was born into an aristocratic family, perhaps a viscount. “Wala akong balak na abalahin kayo sa inyong ginagawa. Narito lang ako upang magliwaliw,” I answered and smiled at them. “Go on, enjoy the celebration. I just need to unwind myself and go somewhere else.” People begin to drift away from me. I scanned my surroundings and noticed my bodyguards were following me. Paano ako
DZION WILLIAM MHRIZ The rays of sunlight roused me up. Tumayo ako mula sa pagkakahiga at nilibot ang paningin sa paligid. I was lying in the grass in the center of a garden. Why am I in this place? “Wil!” I focused on the direction the voice was coming from and caught a distant glimpse of a stunning woman. As quickly as I could, I raced to her and gave her a bear embrace. “I don’t wish to lose you once more. Please, ’wag mo na uli akong iwan,” I pleaded. She looked at me with grief in her eyes. She gently rubbed her warm fingers across my face, and I closed my eyes. No words can define how much I missed this woman. When I saw her golden iris covered with tears, my forehead furrowed. Tears began to trickle down to her cheeks with a quick blink of her eyelids. “I can no longer stay by your side, Wil.” “No, please. Don’t do this to me. Hindi ko na alam kung paano ko pa sisimulan ang buhay ko ’pag nawala ka uli,” I begged, pero inalis lang niya ang pagkakahawak ko sa kanyang kama
BRIANNA ZAFFRIE COLTON Malakas kong isinara ang pinto ng office namin na nakaagaw sa atensyon ng mga kasamahan ko. “Ano ba’ng problema mo, Momshie? Nahiya ka pa. Bakit hindi mo na lang sinira ang pinto?” tanong ni Frizza, at pinaikot ang mata niya. “Nakakainis kasi ’yong mga lalaki sa sugalan. Akala naman nila ay sila ang may-ari n’on,” inis kong sagot. “Ipagmalaki ba naman na siya raw ang pinakamalakas sa buong Underground Society?! Aba’y baka hindi niya ako kilala!” Iritable akong pumunta sa office chair ko at itinaas ang paa sa mesa. Nang tingnan ko ang tatlo ay nakanganga lamang sila habang nakatingin sa akin, dahilan upang kumunot ang noo ko. “Mga boba! Ano’ng nangyayari sa inyo?!” sigaw ko, at binato sila ng kutsilyong nakahawakan ko galing sa ibabaw ng aking office table. Nakaiwas naman si Catherine sa pagbato ko. “Matangkad, maputi at may braces ba ang lalaking tinutukoy mo?!” malanding tanong ni Thyrie, habang mababakas ang pagnanasa sa kanyang boses at mukha. Napatinga
BRIANNA ZAFFRIE COLTON “Ang taray ng Momshie mo Zaffrie! A hairpin delivery from Night Bullet!” pang-aasar ni Cath, at saka sinipat ang board kung saan siya babato ng dagger. “Manahimik ka na lang d’yan, Catherine, kung ayaw mong sa ’yo ko ihagis ’tong dagger ko,” pagbabanta ko, at saka hinagis ang natitira kong dagger. Bull’s eye! Dahil ubos na ang pantira ko ay pumunta na ako sa loob para hugutin sa board ang mga daggers ko. May iilang dumaplis sa akin na naiwasan ko naman agad. Masama kong tiningnan ang tatlo na sablay tumira… o baka naman ay sinasadya nila. “Tapos na ang training. Tara na at pag-aaralan pa natin ang nakuha kong misyon,” I announced, at nauna nang lumabas ng training arena. Habang naglalakad pabalik sa office ay maraming Assassins ang bumabati sa akin. Kahit nakasuot ako ng usual outfit ko with cloak and mask ay nakikilala pa rin nila ako dahil nag-iisa lamang ako na may touch of gold ang suot. Bilang Assassins ay kailangang naka-all black kami para maayos na m
“Hintayin ninyo ako rito, nakalimutan ko ’yong hairpin ko,” sabi ko. Hindi ko na sila hinintay na sumang-ayon pa at mabilis akong bumaba ng van. Kasalukuyan akong naglalakad papasok sa Underworld nang biglang mag-ring ang cellphone ko. Pinindot ko muna ang elevator’s button bago tiningnan kung sino ang tumatawag. Unknown Number is calling… “Sino kaya ’to?” kunot-noong tanong ko, at ipinasok na muli ang aking cellphone sa bulsa. Nang makababa ang elevator papunta sa Underworld ay halos takbuhin ko na distansya nito papunta sa aming office. “Midnight Blade! Midnight Blade!” a voice from behind shouted. Nilingon ko siya at nakita ko ang pamilyar na outfit nito. “Yna, bakit?” Nang makalapit siya sa akin, halos mapigtal ang litid ko sa lakas ng pagsampal niya. Lumingon ang ulo ko sa kabilang direksyon at agad naramdaman ang hapdi nito sa aking pisngi. Napahawak ako roon at masama siyang tiningnan. “How dare you?!” “How dare you!” she shouted while emphasizing each words, at dinuro
BRIANNA ZAFFRIE COLTON Bumagsak ang lalaki at kumalat ang dugo niya sa lupa habang nakatarak pa rin ang dagger ko sa kanyang ulo. Hingal na hingal na tumakbo palapit sa akin si Zio at inalalayan ako sa likod. “You’re bleeding,” aniya, habang nakatingin sa kamay niyang puno ng dugo ko. Punong-puno ng pag-aalala siyang tumingin sa mga mata ko. “May first aid kit ka bang dala?” Umiling ako bilang sagot. “Stupid.” Dahan-dahan niyang hiniga ang likod ko sa hita niya at pinunit ang laylayan ng kanyang damit. Muli niya akong hinawakan at maingat na pinaupo ngunit hindi ko maiwasang mapangiwi nang kumirot ang sugat ko. “Tiisin mo ’to.” Maingat niyang ibinenda ang kapirasong tela sa sugat ko. Hindi ko naiwasang mapasigaw nang hinigpitan niya ang pagkakatali nito upang tumigil sa pagdurugo. Nang matapos ’yon ay hinang-hina akong sumandal sa dibdib niya, dahilan upang medyo mapaiktad siya. “Let me rest on your chest for a while,” I said, at wala na akong natanggap na apela niya hanggang tul
DZION WILLIAM MHRIZ “Kumusta si Midnight?” Iyon agad ang bumungad sa akin nang makapasok ako sa loob ng office namin. Dinakuan ko ng tingin si Caz na kasalukuyang kunot-noong nakatingin sa akin. “Bigla siyang nag-hysterical at nawalan muli ng malay,” simpleng sagot ko, at nakita ko ang biglaang pagtayo niya sa peripheral vision ko. “What did you do?!” galit na aniya, at hinawakan pa ako nang mahigpit sa kwelyo. I grinned. “Do you like her?” I asked. Biglang lumambot ang ekspresyon niya at pabarog akong binitawan. Bahagya naman akong napaatras sa ginawa niyang iyon. “Ano ba, Caz! Baka nakakalimutan mong leader natin ’yan at isa siyang Prinsipe sa labas ng Underworld,” pag-awat ni Jerome. “I don’t f*cking care. Bullsh*t Royalties and their rules!” galit na ani Caz, at padabog na lumabas ng office. “Mukhang tinamaan ng espada ni Midnight. Sapul sa puso e,” natatawang ani Terson, pero agad din siyang huminto nang makita niyang masama akong nakatingin sa kanya. Huminga ako nang mal
DZION WILLIAM MHRIZ “Handa na ba kayo?” I asked, habang naglalakad kami palabas ng Underworld. “Kailangan nating maghiwa-hiwalay mamaya para mas mabilis matapos ’to. I already assigned you to your respective parts and who will be your companion.” “Aye, aye, Master!” sabay na sigaw nina Terson at Jerome at nag-salute pa. Hays, mga siraulo talaga. We parted ways when we reached the parking lot. I hop into my car. Dinukot ko mula sa aking bulsa ang kapirasong papel na naglalaman ng clue para sa misyon naming ito. “Ako ang tagalutas ng problema.” I read it several times, but I still don’t get it. I was in the middle of thinking who the hell is the culprit when my phone rang. “I have something for you, Prince Dzion,” Dex said, and ended the call. Inis kong hinampas ang stirring wheel ng kotse ko na naglikha ng malakas na tunog dahil sa busina, at saka ko ito pinaharurot ng paalis. 🗡️ “What is it this time, Dex?” I asked, when I arrived at her office. Lumapit siya sa akin at ibin