| EPILOGUE |
// "Still, an ending needs to solve everything." \\
___
Nasa isang conference room sila ngayon at nagmemeeting about sa bagong method na susubukan nila para sa mga pasyente niya. All of them in the room are Psychologist in McNamara Hospital. Completo silang lahat.. maliban sa isang tao.
Ipinilig naman kaagad ni Einver ang ulo nang sumagli sa isipan niya ng taong yun at napagp
| SPECIAL CHAPTER |// "Be the Queen to the King." \\___"I now hereby declared as the new King, Einver Cruz McNamara of Zeus Organization. May you have a peaceful reign in your time as a King." the King announced and after that, everyone shouted in glee as they clap their hands to congratulate the newest King.Isang malapad na ngiti ang pinakawalan niya lalo na nang lumingon ito sa direksyon niya at nagtama ang mga mata nila.Another year had passed and everyone finally coped up from the happenings in the past. Naging mahirap lalo na kung paano tanggapon ng lahat ang isang katulad niya
// "Don't trust anyone's appearance even though you see something beneath their eyes." \\"SO YOU ARE Einver Cruz? My new secretary?" Nakangiting tanong sa kaniya ng babaeng kaharap niya. A woman who has a long chestnut hair, had a long bangs that slightly covering her chocolate-colored eyes, small pointed nose, and a cute pinkish lips. Naka-suot din ito ng puting roba at may nakasabit pang stethoscope sa leeg nito. Napatingin naman siya sa maliit na name plate dito at nabasa ang pangalan ng doktor na kaharap.Sobejana, S.Muli siyang tumingin sa doktor at kiming tumango lamang bilang sagot."Hmm.. I'm Dra. September Sobejana, nice to meet you." ngiting sabi ulit ito at inilahad pa ang kamay sa kaniya. Tinanggap naman niya iyon at nakipag-
// "Everyone starts with the word strangers but eventually, they'll be friends in the first end of the story. \\___"YOU ARE MR. PHIL MONTES? Hmmm.. So you are my patient now." tumatangong saad ng doktora habang pinagmamasdan ang lalaking naka-upo sa harapan nito.Siya nama'y pumunta muna sa kaniyang cubicle ngunit ang atensyon niya'y nasa doktora at sa kausap nito."Ms. Kim Montes, her sister." pakilala naman ng kasama nito. Tumango ang doktora."Okay, please seat to the other side." turo nito doon sa maliit na salas na kasunod lang ng table nito."Please might as well don't interrupt our session but if I told you so, Ma'am. Kaila
// "Everything happens for a reason." \\__"GOOD MORNING, EINVER!" Masayang bati ng doktora sa kaniya ng makita siya sa table niya. Mahina pa siyang nabigla ng marinig ang masigla nitong boses ngunit mas lalo lamang siyang nabigla ng lumapit ito sa kaniya at yumakap na naman."E-Err.. M-Morning." mahinang sagot niya at medyo nautal pa dahil sa kilos nito.Tumawa naman ito at lumayo na sa kaniya. Dumiretso kaagad ito sa sariling lamesa at umupo sa swivel chair."Schedule?" Tanong nito. He immediately grab his ipod and check her schedule."Ahm, you have a new patient
// "It's starts with the label called friends until it grows to something new." \\"POST TRAUMATIC STRESS DISORDER." deklara ni Dra. Sobejana sa kaharap nitong kamag-anak ng pasyente."A-Ano ho yun, Doc?" Kinakabahang tanong ni Amalia na siyang nakakatandang kapatid ng pasyente na ngayon ay nakahiga sa hospital bed at walang malay. Bakas sa tono ng boses nito ang pag-aalala para sa kapatid."PTSD ay isang psychological condition kung saan ang isang tao ay nagkakaroon ng matinding trauma mula sa isang matinding trahedya. Tulad ng condisyon ngayon ni Nathalie, Ms. Amalia. Maaaring nakuha niya ito sa nangyari doon sa kweninto mo kanina. Symptoms of PTSD are having traumatic flashbacks, nightmares, panic attacks and jumpy. Ito yung sa kung saan madaling magulat ang isang tao sa isang simpleng ingay lang. Natri-trig
// "When night falls, don't trust too much who's in the darkness." \\"HMMM.. SAAN NGA BA yun nakalagay?" Tanong niya sa sarili habang kinakalkal ang mga folders sa drawer.Kanina pa siya sa loob ng opisina at hinahanap ang nawawala niyang resume. Naiwan niya kasi noong umalis siya sa ospital. Pwede naman niyang kunin kaso masyado rin siyang naging busy para bumalik at ngayon lang siya nakahanap ng tamang oras. Minalas pa nga at hating gabi na siya nakapunta. Wala pang taong dumadaan sa corridor kaya hangga't maaari ay mabilis ang kilos niya."Hayst! Bukas na lang sana'to eh kaso may gagawin pa pala ako. Sheezz.. kakilabot talaga." kinikilabutan niyang sambit at mas minadali ang paghanap ng folder.Hindi naman nagtagal ay nahanap na niya ito. Napangiti siya.
// "Even if it's just a childish promise, you need to keep it. A promise is a promise." \\"AYOS KA NA?" mahinahon niyang tanong sa doktora at binigyan ng isang mineral water.Tumango lang ito at sinubsob na ang mukha sa lamesa. He sigh. Dalawang oras makalipas ang nangyari kanina at ngayon ngayon lang niya napatahan ang doktora galing sa pag-iyak.Ang mga pulis naman ay tuloy parin sa pag-iimbestiga sa basement ng hospital at mukhang nahihirapan dahil talagang malinis ang pagkakagawa ng krimen. Bukod pa doon ay wala pang record sa CCTV, mukhang may nagbura nito para mawala ang ebidensiya.Napatingin naman siya sa pintuan ng bumukas ito at pumasok doon si Aria. Tumingin ito at ngumiti sa kanila."Dra? Ang sabi daw ni Dr. Salvador na kung pwede po bang sabay kayong mag-lunch?" T
// "Always remember to be careful even if it's your colleagues." \\KUNOT NA KUNOT ang noo ni Einver habang pinapanood ang doktora na basta basta na lang pumasok sa opisina at dumiretso sa swivel chair nito na para bang hindi siya nakita.. o talagang sinasadya siyang hindi tignan.Pero ang ipinagtataka niya, bakit? May nagawa na naman ba siya at hindi siya pinapansin nito? May nasabi ba siya o ano?Simula kahapon pagkabalik niya matapos mananghalian kasama si Nana ay hindi na siya nito pinapansin. Parang may nangyari dito.Isa pang kakaiba ay ang mga mata nito. May nakikita siyang emosyon dito at hindi niya nga lang mapangalanan dahil halatang pilit nitong tinatago sa kaniya. Hindi ito tumitingin sa mga mata niya at palaging iwas ang mukha.