Chapter 17

Mabigat ang loob niyang bumangon sa kanyang kama. Hindi pa din niya makalimutan ang tagpo kahapon sa silid ng anak niya kung saan nasisiguro niyang sumakit ang loob nito sa kanya.

Pagkalabas na pagkalabas niya sa silid ng anak niya ay dumiretso siya kaagad sa kanyang silid at nagmukmok. Hindi niya din maintindihan ang kanyang sarili nitong mga nakaraang araw dahil tila ba nagiging emosyonal siya masyado.

Simula kase nung dumating si Vince ay doon na nagsimula ang kung ano- anong pumapasok sa isip niya, dahil na rin sa pag- open nito sa kanyang anak ang pag- uwi ng Pilipinas.

Masaya naman sila e noong wala pa ito doon ngunit nang dumating na ito doon ay doon na nagsimula ang mga bagay na gumulo sa isip niya.

Umaga na pala, bulong niya sa kanyang sarili habang nakatingin sa labas ng bintana. Medyo humahangin ng mga oras na iyon dahil natatangay ng hangin ang kurtina sa silid niya kung saan hindi niya talaga iyon isinasara upang kahit papano ay makalanghap naman siya ng sariwang hangin.