Chapter 43 BIPR

Amber's Pov

Mugto na ang mga mata ko dahil sa kakaiyak pero ayaw talagang maampat ng mga luha ko. Kanina pa nakaalis si Zeus pero wala akong balak lumabas ng kuwarto ko. Hindi ko napigilan na makaramdam ng sama ng loob kay Tatay. Kung sana tinanggap na lang niya si Zeus, hindi sana iyon aalis at iiwan na naman ako.

Muling kumawala ang isang mahinang hikbi mula sa mga labi ko. Umiyak na lang ako nang umiyak dahil iyon na lang naman ang magagawa ko. Hindi ko na kayang pilitin na mag-stay si Zeus sa buhay ko.

Nang makaramdam ng antok at pagod ay hinayaan kong makatulog.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatulog, basta nagising na lang ako sa pakiramdam na parang may mga matang nakamasid sa akin. Kaagad akong nagmulat ng aking mga mata at iginala iyon sa kabuuan ng aking kuwarto, ngunit wala namang tao.

Mag-isa lang ako ro'n, pero iyong pakiramdam na may nakatingin sa akin ay naroon pa rin. Muli akong tumingin sa paligid pero wala talaga. Hanggang sa mahagip ng mga mata ko an