“William Point Of View”Ngayon ang labas ni delia mula sa hospital ng umuwi sila tito kagabi tulala na si delia pero naiintindihan ko siya kayilangan ko intindihin ngayon ang babaeng mahal ko inalayan ko siya tumayo sa kama at kinuha na ng bodyguard nila tito davin ang gamit ni delia. Hinawakan ko sa kamay si delia kaya ito napatingin sa akin.“Remember I won't leave you okay.” I said. She’s nooded lumabas na kami sa room at sinalubong kami ng bodyguard ni chairman moses at naglakad papalabas ng hospital. Pagkalabas naming ay bumunggad na sa amin ang tatlong van napailing nalang ako dahil sigurado ako sa dalawang van na yan ay puro bodyguard lang. pinagbuksan kami ng pinto inalayan ko sumakay si delia dahil nanghihina parin ito.Habang nasa byahe kami ay biglang umulan ng malakas tinititigan ko lang si delia habang nakatingin ito sa labas ng bintana kinuha ko ang kamay niya pero nanatiling nasa ulanan parin ang atensyon niya. Tahimik lang siya at hindi man lang pinansin ang paghawak
“William Point Of View”Hawak ko ang kamay niya habang natutulog siya hindi ko siya kayang makitang nadudurog parang gusto ko nalang sapakin si matthew dahil kung mahal niya pa ang kapatid ko sana hindi nalang niya inagaw sa akin si delia. Inayos ko ang kumot ni delia at hinalikan ko ang noo niya at lumabas muna.Pagkalabas ko ay saktong paglabas ni matthew sa kwarto ni ellise, Lumapit siya sa akin. “Pwede ka ba makausap?” He asked me.“Makikipaghiwalay na ako kay delia, Papakasalan ko si ellise at may gusto akong sabihin at malaman mo yung tungkol kay delia ay isang dare lang ang lahat. I don’t really love her.” He said.Gusto ko siya sapakin nakatingin siya sa likod ko kaya napatingin ako sa likod ko si delia, nasa likod ko siya at nakatingin kay matthew yung mga mata niyang pagod na pagod na at konti nalang iiyak na siya. Lalapitan ko na sana siya ng bigla siya tumakbo pababa ng hagdan.“DELIA!” Tawag ko sa kanya. Pero hindi siya lumingon hahabulin ko sana siya ng bigla ako hawakan
“William Point Of View”Andito parin ako sa hospital room ni ellise, ligtas silang dalawa ng baby niya nakaramdam din ako ng takot pero mas nagaalala ako kay delia lalo na ngayon hindi ko alam kung asan siya. Kayilangan niya ako pero hindi ko rin siya macontact.Lumabas muna ako sa hallway at muli ko tinawagan si delia pero nakapatay ang phone niya, napasandal ako sa pader lumabas si dad kaya binulsa ko na ang phone ko at humarap sa kanya.“Sumagot na ba si delia?” Dad asked me.“Hindi pa dad.” Malungkot kong sabi.Sumandal siya sa pader at napatingala. “Malaki ang pagkukulang ko sa kapatid mo pero hindi ko alam kung kanino ko dapat isisi yung nangyari kay ellise.” Dad said. “M-masama na ba akong ama? Hindi ko alam gagawin ko kaya nagawa kong saktan si delia anak hindi ko gusto yun dahil mahal ko rin si delia.” Pumipiyok na sabi ni dad.Lumapit ako kay dad at tinap ko ang balikat niya. “Iba si delia dad, I’m sure naiintindihan ka niya.” I said.“Gusto kong mapalapit sa kaptid mo pero
Nagising nalang ako ng maramdaman ko na nasa malambot akong kama minulat ko ang mata ko. At umupo nasa kwarto ako napatingin ako sa pinto ng pumasok si mama.“Buti naman gising ka na anak.” Mama said. Lumapit ito sa akin na may dalang tubig.“Binuhat ka nalang ni Xavier dahil daw ayaw ka niya gisingin.” She said.Nakaramdam ako ng kahihiyan, inabutan niya ako ng tubig dahan dahan ko ito ininom. “Sabi ng tito gilbert mo si Xavier ang kasabay mo pumunta sa paris.” She said.Hindi ako makasagot hinimas niya lang ang buhok ko. “Kapag okey ka na bumalik ka kagad anak, iintayin ko na maging okey ka.” Mama said.I smiled to her. “Gustong gusto ko kasama ka mama pero masyado na rin masakit pag nag stay pa ako dito.” I said.“Alam ko anak at may tiwala ako sa tito gilbert mo na hindi ka niya papabayaan at tsaka kasama mo si Xavier.” She said.Ramdam ko ang lungkot ni mama na lalayo ako pero pangako ko sa sarili ko na babalikan ko siya. Hindi ko alam kung ano oras ang flight namin. Nagpaalam
Nakalipas ng ilang oras ay nakalapag na ang sinasakyan namin. Pagkababa namin sinalubong kami ng bodyguard ni tito gilbert inalayan ako ni Xavier sumakay sa kotse.Hinawakan ako ni Xavier sa balikat. “Are you okey? Namumutla ka.” Nagaalala niyang sabi sa akin.I smiled to him. “I think I have a jetlag.” I said.Pero mukhang hindi siya naniwala sa sinabi ko. “Ipagpapaalam kita kay ninong gilbert para mapacheck up kita. I promise to your mom na aalagaan kita.” He said.“Thank you.” I said.Hindi ko alam akala ko stress lang talaga ang pananakit ng ulo at pagkahilo ko. Habang nasa byahe kami ay napapahanga ako sa ganda ng daan dito sa paris, pumasok kami sa isang malaking gate huminto kami sa isang malaking mansion mas Malaki ito kesa sa mansion ni dad.Bumaba si Xavier at pinagbuksan ulit ako ng pinto inalayan ako lumapit sa amin ang isang lalaki na mas matanda sa amin. “Delia this is Gilbert Espinoza.” Pagpapakilala ni Xavier kay tito gilbert.I smiled to him at bumeso sa kanya, Pumaso
“Delia Point Of View”Nakauwi na kami naging maalaga sa akin si xaiver, dahil binilin ng doctor ko na mag bed rest muna ako nagbigay lang din siya ng mga vitamins para kumapit ang baby ko. Masaya ako dahil buhay ang baby ko at hindi siya nawala sa akin.Nakahiga ako ngayon at hawak hawak ko ang tummy ko. Habang kausap ko si baby ay biglang may kumatok kaya napatingin ako sa pinto. “Come In.” I said.Dahan dahan nagbukas ang pinto si Xavier lang pala may dala itong isang tray na naglalaman ng pagkain at isang basong gatas. Dahan dahan siya lumapit sa akin at binaba niya sa harapan ko yung tray.“Kain ka na, kinausap ko yung school na papasukan mo sabi ko nalang mag study from home ka nalang. I help you.” He said. Inabot niya sa akin ang basong gatas.“Thankyou talaga sa pagtulong mo sa akin.” I said.“Wag ka magpasalamat sa akin tungkolin ko rin ito dahil tinuring ko na rin si ninong gilbert na isang ama ko na rin.” Seryosong sabi niya. Napatingin siya sa tummy ko. “ I promise to them
“Delia Point Of View”Nakalipas na ang tatlong buwan si Xavier ang nagaalalaga sa akin lahat ng communication ko kela ellise ay pinutol ko muna at bawas stress na rin sa amin ni baby. Bumukod na kami ni Xavier at pumaya dun si daddy gilbert.Sobrang alaga ngayon sa akin ni Xavier hindi siya pumapayag na lumabas ako magisa o magpacheck up magisa hindi rin nakakalimutan ni daddy gilbert na dalawin kami ni baby. Nanatiling may mga bodyguard kami para sa kaligtasan daw namin nung una ay ayaw ni Xavier dahil nga palagi siyang umaalis.Pero napapayag siya ni daddy pero work from home na daw ito para na rin daw may kasama ako. Simula ng bumukod kami ni Xavier ay hindi niya hinahayaan na maging malungkot ako may mga time na kahit pagod siya binibili niya ako ng mga gusto ko. Binawasan niya din ang pagiging mainitin ang ulo niya.Mas hinahabaan niya rin ang pasensya niya para sa akin. Dahil narin sa kalagayan ko ay natutulog kami ni xaiver sa iisang kwarto pero may respeto siya sa akin may dis
(After 5 year)“Delia Point Of View”Andito ako sa bahay naming ni Xavier nagpagawa siya ng sarili naming bahay ito ang regalo niya sa akin nung birthday ko. Nakalipas ng limang taon masasabi ko nalang talaga na gifted ang nanyari sa amin magina kasama si Xavier.Masasabi ko nalang din na maswerte na kami ng anak ko. It’s a girl we have a little angel she’s name is Scarlet Vera Riego, kay xaiver naka apellido ang bata dahil yun din ang gusto ko. daddy’s girl ang anak ko dahil si xaiver rin ang unang nagalaga sa kanya nung time na nag rerecover ako sa panganganak.Andito ako sa kitchen para magluto ng umagahan namin tatlo habang nagluluto ako ay naramdaman ko nalang na may yumakap sa akin. “Goodmorning hon.” He said.“Goodmorning, Tulog pa si scarlet?” I asked him.He nooded yapos yapos parin niya ang bewang ko habang nakapatong naman ang ulo niya sa balikat ko tinapik ko ang mukha niya. “Upo ka na dun ipaghahanda na kita ng breakfast and coffee. “ sabi ko sa kanya.Hinalikan niya mun