"Rana, kailangan mong magtago. Hindi ka ligtas sa mga oras na 'to. Sa oras na makita ka ng kapatid nina kamahalan baka kung anong gawin niya sayo."Matapos makita ni Victoria na malakas si Escanor habang nilalabanan ito nina Beelzebub ay agad niyang binalikan si Rana na nasa tabi ng wala ng buhay na si Belial. Nakatulala lang si Rana ng hawakan ito ni Victoria sa magkabilang balikat at pinaharap sa kaniya."Naririnig mo ba ak--"Hindi natapos ni Victoria ang sasabihin niya ng malakas na nasira ang bintana ng bahay na ikinayakap niya kay Rana upang proteksyunan ito sa mga nagtatalsikan na kahoy. Agad niyang nilingon kung sino ang tumilapon ng makita niya si Zeldris."Zeldris!"Akmang tatayo si Victoria upang lapitan si Zeldris ng mabilis itong tumayo mula sa pagkakasalpok nito sa pader papuntang kusina ng itaas nito ang kanang kamay nito sa harapan niya."Huwag kang lalapit Saliya, umalis na kayo ni Rana at magtago malayo dito." ani nito ng makita ni Victoria ang sugat nito sa balikat.
SI BEELZEBUB, ang ikatlong prinsipe ng demon realm, may malaking galit sa mga tao dahil nakita niya mismo kung paano patayin ng mga ito ang kaniyang ina. Napilitang tumuntong sa mundo ng mga tao ng kaniyang ama upang ibalik ang traydor ng kanilang lahi na si Ahriman, ang demonyong kumampi sa hari ng underground realm na si Hades.Sa pananatili niya sa mundo ng mga tao, hindi inasahan ni Beelzebub na mahuhulog siya sa isang babaeng mortal. Hindi niya inakalang ang pusong demonyo niya ay matututong magmahal ng isa sa lahi ng mga tao na kinamumuhian niya.At hindi inakala ni Beelzebub na darting ang araw na ang demonyong gaya niya ay makakaramdam ng takot na mawala si Rana sa kaniya. Ang makitang papalapit si Escanor kay Rana ay nagbigay takot kay Beelzebuh, aaminin niyang sa lakas, talo sita ni Escanor at kahit malalaki ang natamo niya sa laban nila ni Escanor pinilit niyang lumipad upang iligtas si Rana kay Escanor, ganun din si Zeldris na ang gusto ay hindi muling malagay sa panganib
Chapter FiftyBeelzebub’s First LoveZeldris, humanda ka. Babalik na tayo sa demon realm.Paulit-ulit sa pandinig ni Rana ang mga salitang ‘yun na binitawan ni Beelzebub matapos ang pagsugod ni Escanor, at malaman ang katotohanan na kapatid lang nila ito kay Dagon na kanilang ama, at ito ang pumatay sa kanilang ina. Maraming nangyari, dalawa sa mahalang kaibigan ni Rana ang namatay, si Belial at Endemion na sinamahan ng minamahal nito na si Malinoé hanggang kamatayan.Malalim na ang gabi at hindi makatulog si Rana dahil sa sinabi ni Beelzebub, nakatayo lang siya sa may garden kung saan nakikita niya ang nasirang itim na rosas. Naayos din ni Zeldris ang nasira nilang bahay kaya nagpahinga na ito kasama sis Victoria, gusto mang magpahinga ni Rana ay hindi niya magawa dahil tumatakbo sa isipan niya ang binabalak na pag-babalik ni Endemion sa demon realm.“Malalim na ang gabi, ano’t narito ka?’Ramdam ni Rana ang pagbaba ni Beelzebub sa kaniyang likuran, hindi niya ito nilingon hanggang s
PAGKARATING na pagkarating nina Beelzebub sa demon realm ay agad na tumambad sa kanilang mga mata ang mga patay na mga demonyo na nagkalat sa bawat sulok ng kinatatayuan nila. Hindi nila inasahan na sa pagbalik nila sa demon realm ay ganito ang maabutan nila, na pumasok sa isipan nila ni Zeldris ang puwedeng gumawa nito.“Sa tingin ko bunso kong kapatid, iisang demonyo lang ang nasa isipan natin sa puwedeng gumawa nito.”ani ni Zeldris.“Magtungo na tayo sa kaharian ni ama, hindi maging madali ang pagbalik natin dito gayong kalaban na ang turing natin kay Escanor. Pagbabayaran niya ang pagkakapatay niya sa ating ina, kay Belial at Endemion.”tiim pangang ani ni Beelzebub na sabay nila ni Zeldris ikinabalik sa tunay nilang anyo.Sumilay na muli ang mahabang sungay ni Beelzebub, ang mapupula nitong mga mata maliban sa buhok nitong nanatili sa haba nito. Ganun din si Zeldris, inilabas na niya ang kaniyang sungay at lumabas na din ang totoong kulay ng kaniyang buhok na kulay puti.Napatingi
“Kung ganun ama, kung kamatayan ang hanap ng inyong dalawang anak, pagbibigyan ko sila.” Ngising pahayag ni Escanor na dahan-dahan nitong ikinalakad pababa paalis sa tabi ng trono ng kanilang ama.“Sandali lamang Escanor.” Pigil ni Dagon na ikinalingon nina Escanor sa kanilang ama.“Huwag niyong sabihin ama na pagbibigyan niyo ang dalawang taksil ng ating lahi?”“Gusto ko silang bigyan ng isa pang pagkakataon sa kung anong dapat nilang piliin, anak ko parin sila at kapatid mo sila kaya bibigyan ko sila ng pangalawang pagkakataon.”ani ni Dagon na bahagyang ikinatawa ni Escanor.“Ama, alalahanin mo na ikaw ang hari ng demon realm. Hindi ka dapat nakikitaan ng awa para sa dalawang taksil ng ating lahi. Anak mo man sila, o kapatid ko ay kailangan nilang pagbayaran ang pagtatraydor nila gamit ng sarili nilang buhay.”pahayag ni Escanor.“Huwag ka ding mag-alala, Escanor, dahil bigyan man kami ni ama ng pangalawang pagkakataon sa dapat naming piliin, hindi na magbabago ang desisyon ko. Bumal
TUMAGOS ang kanang braso ni Zeldris sa huling demonyo na tauhan ng kaniyang ama na wala ng buhay na bumagsak sa sahig, sinunog ni Zeldris ang sariling braso upang mawala ang dugo ng huling napatay niyang demonyo.“Hindi ko naisip na papatay ako ng sarili kong lahi dahil sa am akong paniwalang-paniwala kay Escanor, pasensya na. Kayo kasi eh, sinabi ng huwag kayong paharang-harang sa daan ko ginawa niyo parin.”pahayag ni Zeldris bago niya nilabas ang itim niyang pakpak at lumipad na paalis ng palasyo para hanapin si Beelzebub.Iginala ni Zeldris ang kaniyang paningin habang lumilipad siya ng matigil siya dahil sa malakas na pagsabog kung saan nakikita niya ang malaking tupok ng itim na apo kaya agad siyang nagtungo doon. Pagbaba ni Zeldris ay naabutan niya ang ibang mga demonyo na nasusunog ng itim na apoy ng makita na niya si Beelzebub sa anyong minsan na niyang nakita.“Hindi maganda ‘to.”bulaslas ni Zeldris sa kaniyang nakikita.Alam niyang kahit lapitan niya ito ay hindi siya makiki
(Listen to the song Kumpas by Moira Dela Torre)SOMETIMES waiting is not wasting of time, especially if that someone you are waiting is worth the wait, iyan ang pinanghahawakan ni Rana simula ng bumalik si Beelzebub sa demon realm.Maraming nangyari sa buhay ni Rana na hindi niya akalaing mararanasan niya, mga bagay na hindi niya akalaing mangyayari sa buhay niya lalo na ng makilala niya si Beelzebub. Naranasan niyang maging masaya pero kapalit ng saya na ‘yun ay lungkot na pilit niyang nilalaban mag-isa dahil pinanghahawakan niya ang pangako ng demonyong pinakamamahal niya na babalikan siya nito anuman ang mangyari, anumang taon kaya walang ibang ginawa si Rana kundi ang maghintay.Limampung taon na ang lumipas pero hindi parin napapagod si Rana na maghintay, pitumpot-limang taon na si Rana, inabot na ng katandaan at nanghihina na rin dahil sa edad niya pero nilalakasan niya ang puso niya upang mahintay ang pagbabalik ni Beelzebub sa kaniya. Hindi siya umalis at nanatili lang siya sa
TAHIMIK lang na nakaupo si Abel habang napapaisip sa isa sa kaniyang estudyante na pakiramdam niya ay pamilyar sa kaniya. Meron siyang pakiramdam na nakilala na niya ito o nakita pero wala naman siya maisip kung saan. Pamilyar ang magandang mukha nito sa kaniya, may nararamdaman pa siyang kakaiba dito. Bahagyang iniling no Abel ang kaniyang ulunan dahil sa kanina pa gumugulo sa isipan niya Reina. Ayaw niyang isipin na live at first sight ang nararamdaman niya dahil unang-una, estudyante niya ito at bawal ang relasyon sa loob ng eskwelahan ng guro at estudyante."Mr. Romero, kanina pa kita tinitingnan. Mukhang malalim ang naiisip mo, naninibago ka ba sa bagong university na papasukan mo?" malawak na ngiting tanong ng isa sa co-teacher ni Abel na ikinaligon niya dito."No, may iniisip lang ako but not that important." sagot ni Abel na binalik ang atensyon sa ginagawa niya sa mesa niya ng maupo sa gilid ang co-teacher niya sa kaniyang mesa."Gusto mo bang ikutin natin ang buong universit