Chapter 18

Caller

Nagising ako ng tumama ang sinag ng araw sa mukha ko. My body is aching, all over. We ended up staying until midnight. I can’t believe him and I can’t believe myself na nakaya ko kung sabayan ito. I think my back is swollen.

Gumalaw ang katabi ko. Hinila niya ako palapit dito.

“Hmmmm”. He murmurs.

Agad niyang sinapo ang nuo ko.

“You are okay now”. Saad nito.

Gusto kung tumawa.

“Really? Ngayon mo pa sinabi yan pagkatapos ng lahat?”. Naiiling kung saad.

He trailed his hand from my waist up to my chest.

Nagkatitigan kami. Ako ang unang umiwas. Napalunok ako.

“Don’t look at me like that”. Bulong ko. “My body is literally aching right now Mr. Ricaford”. Sabi ko inirapan ito.

I heard him chuckle.

“Laters then”. Bulong nito.

I tried to get up but I am in trouble doing it.

Dinig ko ang tawa nito habang unti-unting bumabangon. Tiningnan ko ito ng masama pero lalong lumakas ang tawa nito, binato ko ang unang hawak ko.

“Hey! Baby!”. Saad nito habang sinasalag ang unang binato ko.

“Ugh!”