Hinahanap ko ang mga mata ni Liam. Gusto ko itong makita. “Hey, huwag mong isipin ang bagay na ‘yan. Hindi niya ako makukuha at maagaw sa ‘yo, Liam,” sabi ko. Tumingkayad ako para maabot ang labi niya. “I love you,” bulong ko pagkatapos ko siyang halikan sa labi. “I love you, too. Pwede na ba nating sundan si Max?” “Hindi ka na ba makapaghintay?” Itinulak ko si Liam. Kahit kailan talaga kapilyohan palagi ang naiisip niya. “We’ll build a big and happy family, Francine. Simulan na natin ngayon,” pilyong sagot niya. Kinuha ko ang unan at ibinato ito sa kaniya. “Sisirain mo ang matres ko! Anong akala mo sa akin? Baboy?” naiinis na asik ko sa kaniya. “You’re my fiancé and my future wife,” sabi niya. Naglakad siya patungo sa akin. Gustp kong tumalon sa saya. Ang galing niyang magpakilig pagkatapos niya akong asarin. Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan ang singsing na binigay niya sa akin. “I can’t wait to marry you, Francine…”Mas lalong bumilis ang pagtibok ng puso ko. Para na a
Dahan-dahan niyang iginalaw ang kaniyang daliri sa loob. Napakagat-labi ako upang pigilan ang sarili na makagawa ng ingay. Napaiktad ako nang biglang bumilis ang galaw niya. Habul-habol ang aking hininga, hinalikan niya ako sa labi habang abala ang kaniyang daliri sa paggalaw.Pinaulanan niya ng halik ang aking dibdib. Hinihimas ang naglalakihang suso at dinididiaan ang tuktok nito. Nababaliw ako sa bawat halik niya. Inalis niya ang kaniyang daliri sa loob. Muli akong napakagat-labi nang dilaan niya ang kaniyang daliri. Naramdaman ko na naman ang panginginit ng pisngi ko. Hinawakan niya ang kaniyang alaga at inilapit ito sa aking pagkababae, naghahanda sa pagpasok. Ipinatong ko naman ang aking mga paa sa balikat niya.“I love you, my future wife,” bulong niya at dahan-dahang ipinasok ang kaniyang armas. Napakapit ako sa balikat niya.“I love you, too – Ah!” Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi nang bigla niyang sinagad ang pagpasok. Ipinulupot ko ang aking mga paa sa kaniyang balik
Napahawak ako sa puson ko nang nagising ako kinabukasan. Pagod na pagodang aking katawan dahil madaling araw na kaming nakatulog. “Good morning. Breakfast is ready!” Nag-angat ako nang tingin kay Liam. May bitbit siyang food tray. Nakaramdam agad ako ng gutom nang naamoy ko ang masasarap na pagkain. Inilagay niya sa mesa ang mga pagkain. Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa labi.“Where’s Max?” tanong ko.“Sinama nila Mommy. Hindi ko alam kung saan sila pupunta,” sagot ni Liam. Umupo siya sa ibabaw ng kama. “Let’s eat? Habang mainit-init pa ang sabaw.” “Anong oras sila uuwi? Bibilhan ko pa kasi ng mga gamit si Max.” Bumangon ako at inayos ang kama. “I don’t know. Hindi naman daw sila magtatagal. Kasama rin kasi nila si Grandma. Siguro gusto lang nilang makasama ang bata,” sagot niya. Nilagyan niya ng kanin ang plato ko. “Solong-solo rin kita ngayong araw,” nakangising dagdag niya.“Nagsisimula ka na naman,” saway ko sa kaniya. Napahawak ako sa puson ko. “Ano bang nasa isip mo
Inalis ko ang kamay niya nang huminto kami sa traffic light. Kahit saang lugar niya dinadala ang kapilyohan niya. “Liam, may meeting ka pa,” sabi ko. Binuksan ko ang bintana upang makalanghap ng sariwang hangin.“I can cancel the meeting if you want to –” Hindi niya naituloy ang sasabihin niya nang tingnan ko siya ng masama. Ngumisi siya. I rolled my eyes. Buong biyahe akong tahimik.Pagdating namin sa tapat ng kompanya niya agad kong nakita ang mga media. Alam kong siya ang pakay nila dahil bigla silang nagkagulo at nagtatakbohan nang nakita nila ang sasakyan ni Liam. “Damn it!” malakas na mura ni Liam nang muntik niyang masagasaan ang isang reporter. Binigyan niya ako ng facemask. May dinial siyang numero.“Paalisin niyo ang mga media sa labas ng kompanya ko!” maawtoridad na utos niya at agad na binaba ang tawag. “Bakit sila nandito?” Curious kong tanong. Sinilip ko ang mga reporters. Hindi nila kami makikita rito dahil tinted ang sasakyan niya. “Gusto nilang marinig ang stateme
Celine rolled her eyes. Kinuha niya ang remote ng TV at binuksan ito.“Anong ginagawa mo rito? Paano ka nakapasok dito?” tanong ko. “Ako pa talaga ang tinanong mo, Francine? Ikaw dapat ang tinatanong ko kung bakit ka nandito,” pagtataray niya sa akin.Umupo ako ng maayos. Nilingon ko ang anak niya. Nakaupo ito sa swivel chair ni Liam. “Mommy, matagal pa bo ba si Daddy?” tanong ng bata. Tumango si Celine. “Yes, Selena. May meeting pa kasi siya.”“Celine, hindi niya ama si Liam. Bakit ba palagi mong pinagsisiksikan ang sarili mo sa kaniya? Ginagamit mo pa talaga ang bata.” “I’m not using her, Francine. Anak siya ni Liam. Hindi pa nga lumalabas ang result tapos ganiyan ka na makapagsalita. Ano ba ang ipinagmamalaki mo?” She rolled her eyes again. “Bakit ba ayaw mong tanggapin na si Greg ang ama ni Selena?” Tumayo ako saka nilapitan ang anak niya. “Maawa ka sa bata, Celine. Pinapaasa mo siya. Alam mong sa simula pa lang hindi siya anak ni Liam. Anak siya ni Greg.”“Sa tingin mo madad
Mabilis na naglakad si Liam patungo sa amin. Hinila niya ako palapit sa kaniya. Napalunok ako nang tiningnan niya ang pisngi ko.“Sino ang sumampal sa kaniya?” tanong ni Liam sa kanila. “Daddy!” Nabitawan ni Liam ang pisngi ko nang biglang yumakap sa mga binti niya ang anak ni Celine. Nasilayan ko ang ngiti sa labi ni Celine nang buhatin ni Liam ang bata. Wala namang problema sa akin kung iniisip ng bata na si Liam ang totoong ama niya. Hindi ko siya kailangang idamay kung ano man ang namamagitan sa amin ni Celine. Labas siya sa problema ng mga magulang niya. Nag-angat ako ng tingin kay Liam nang hawakan niya ang kamay ko at pinagsiklop ang mga kamay namin. Bumaba ang mga paningin nila sa kamay namin ni Liam. Bakas sa mukha ng babae ang pagkagulat. Agad napalitan ng galit ang ekspresiyon sa mukha ni Celine.“Sino ang sumampal kay Francine?” tanong niya ulit. “Wait, wait. She’s Francine?” hindi makapaniwalang tanong ng babae. “Bakit magkahawak kamay kayo?”“She’s my fiancé, Vivian
Padabog na lumabas ng opisina sina Celine at Vivian. Nagtutulakan pa silang dalawa kung sino ang mauunang lumabas. Nakahinga ako ng maluwag nang tuloyan na silang nakaalis. Sinulyapan ko si Liam, nakapikit ang mga mata niya habang nakahawak ang isang kamay niya sa noo. Agad akong nag-iwas ng tingin nang nahuli niya akong nakatitig sa kaniya. “I thought si Celine lang ang babaeng baliw na baliw sa ‘yo,” panimula ko. Umupo ako sa couch. “Sino ang babaeng ‘yon?” “She’s Vivian Lacsamana. Magkapatid silang dalawa ni Vanessa sa ina,” sagot niya. Tumabi siya sa akin. Umusog ako palayo sa kaniya. “Are you mad?” Kinuha niya ang mga kamay ko. “I’m not mad. Lumayo ka nga sa akin. Ang init-init tapos dikit ka nang dikit sa akin!” bulyaw ko. He let out a heavy sighed. “Walang namamagitan sa amin. Hindi ko alam na pupunta pala siya ngayon pagkatapos ko siyang i-reject bilang investor ng kompanya.”“Ang lakas talaga ng karisma mo. Magkakapatid pa talaga ang nagkakagusto sa ‘yo.” I rolled my eyes
Madilim at tahimik ang buong paligid nang magising ako. Wala akong naririnig na kahit anong kaluskos. Iginalaw ko ang aking mga paa at kamay nang maalala ang nangyari kanina bago ako nawalan ng malay. "Max? Liam?" Luminga-linga ako sa buong paligid. Paulit-ulit kong tinatawag ang pangalan nila habang naglalakad ako sa hall way. "Mommy, I'm here!" "Max!" sigaw ko. Tumakbo ako patungo sa kinaroroonan ng boses niya. Gusto kong umiyak sa sobrang lakas ng pagtibok ng puso ko. May nakita akong ilaw na nakabukas sa isang kwarto. Tumakbo ako patungo roon upang i-check kung nandoon ba ang anak ko. Nang hawakan ko ang doorknob, nakabukas ito. Pagpasok ko sa loob ng kwarto isa-isang bumukas ang mga ilaw ng buong paligid. Napaigtad ako nang biglang may yumakap sa likod ko. Para akong nakunan ng tinik sa dibdib nang makita ko sina Max at Liam. "Tumingin ka sa loob ng kwarto," nakangiting utos ni Liam sa akin. Binuhat niya si Max at ipinagsiklop ang mga kamay namin. "Nanay Belinda?" sambit ko