Chapter 12

CHAPTER TWELVE

“SI Ninong Art-art ba `yan?” Iyong batang babae ang nagsalita.

“S’ya nga!” Bakas sa boses ng batang lalaki ang saya.

Makikita sa mga mukha ng mga ito ang kagalakan na makita ang kotse ni Arthuro. Alam ng mga ito kung ano ang kulay at klase ang kotse dahil malapit kay Arthuro ang dalawang bata. Palagi rin itong dumadalaw dito mula sa lungsod. Dalawang beses sa isang buwan si Arthuro na bumabalik-balik dito.

Huminto muna ang sasakyan, katapat lang din ng bahay-kubo. Lumabas si Arthuro at sinundan ito ni Anastashia ng tingin. Kapagkuwan ay umikot sa likod ng sasakyan ang binata at may kinuha ito doon. Nang masilayan niya ang hawak nito ay mas lalo siyang napatitig sa binata. Hawak nito ang eco bags na may mga pagkain at laruan.

Sa kanyang isip, hindi siya makapaniwala sa ipinapakita nito. Ang kilala niyang Arthuro ay hindi ang Arthuro na nakikita niya ngayon. He was like a different version and Anastashia was amazed by him.

“Hindi mo ba ako sasamahan?” tanong nito sa