Ilang araw na akong hindi pinapansin ni Kiki at nasa condo lang siya. Sa ilang araw na iyon ay hindi siya umalis o lumabas. Naging malamig din ang pakikitungo niya sa akin.
Ilang weeks na rin ang lumipas at para sa akin ay magaling na ako. Hindi naman ganu’n kalala ang natamo ko. Muntik lang naman akong mamatay, ganu’n kalala.
Sino ba naman ang hindi gagaling ng mabilis kung hindi kayo in good terms ng asawa mo.
Hindi ko na matiis na hindi kami mag-usap. Hindi ko na kaya na hindi niya ako pinapansin.
"Kiki…" tawag ko sa kanya.
As usual nasa living siya at nagbabasa ng libro habang nakabukas ang TV.
Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin. Kinakabahan ako sa kanya at nawawalan ako ng sasabihin sa tuwing titingin siya sa akin.
Mababaliw na ako kapag hindi pa niya ako kinausap ngayong araw.
“Kiki…” naiiyak na sinundot ko siya sa tagiliran para makuha ang kanyang atensyon.
Hindi nama
"Broken yata si Kuya Kienzo or baka LQ sila ni ate Claire?" Nakakalokong tanong ni Keran. Si Keran na walang magawang maayos sa buhay. "Napano ka, bro? Bakit mukha kang broken hearted?" Kenzo asked to his twin brother. Nasa harapan nila ito habang silang dalawa ni Keran ay magkatabi. Minsan na lang sila umiinom at pumupunta sa bar. They're drinking at alam nila dalhin. Hindi naman sila nagwawala, especially may mga images silang iniingatan at takot na lang nila sa parents nila. Nanay pa lang nila may armalite na itong bibig. Kienzo looks mad, pissed, hurt and problematic. "Fuck the world!" He hissed. "Ulul! Napano ka ba kasi?" Curious na tanong ni Keran. ANG sakit. Paano 'yung masakit? Hindi ko alam kung paano ipapaliwanag ang sakit na nararamdaman ko. 'yung puso ko parang sinasakal sa sakit at hindi ako makahinga ng maayos. Sakit ang tibok ng puso ay pain. Ganu'n ba kalaki ang kasala
Tayo’y pinagtagpo at hindi tinadhana.“Bilisan mong kumilos diyan!” Huan kicked me in the feet.Ang ganda niya ngayong araw at ngayong araw din gaganapin ang kaarawan ng kanyang asawa.Sana all pinagpala sa buhay.“Huwag na huwag mong sasabihin na magkapatid tayo, naiintindihan mo ba!?” Dinuro niya ako habang matalim ang tingin niya sa akin.Natatakot akong tumango sa kanya.“Ayan ‘yung gown mo impostor!” Binato niya sa akin ang isang gown na mukhang basahan at may butas pa.Ang bait naman ni Huan. Pinag-abala pa niya ako ng isang gown. Sa sobrang bait niya sana kunin na siya ni Lord.Nakabihis na silang lahat at ako na lang ang hindi. Inutusan pa ako ni madam Huan. Feeling madam siya, the power of money.Kumaway ako sa kanila nang umalis na ang sasakyan na sumundo sa kanila.“Weltry!?” Hindi makapaniwalang bigkas ko sa pangalan niya.Anong g
"He's a Governor." Sabi ni Kenzo kahit na hindi ko tinatanong. Hindi ko nga alam kung tungkol saan ang sinabi niya. “Huh?” Mukhang tangang replied ko sa kanya. “The man earlier was a governor.” Kenzo said and sighed deeply. ‘Yung buntong hininga na parang may tinatago. “He was a congressman and became governor and soon to be senador… and I hope he won’t be a vice president” He informed me. Ang taray talaga ng mga bisita nila. Baka may artista din dito at hindi ko lang sila kilala. Kapag ako ang nag birthday gusto ko mga hollywood ang mga bisita ko tapos magiging concert na lang aking birthday ko, kaso bago mangyari 'yun kailangan ko munang isangla ang kaluluwa ko. Paano kung si Kenzo ang nakita ko at nalinlang ko na pakasalan ko? Siguro ang saya ng pagsasama namin dahil parehas kaming malakas ang trip sa buhay at sinasabayan niya lahat ng mga kabaliwan ko kahit madalas na slow siya. "Pinagsasabi mo? Naka drugs ka ba? At bakit k
“K-kenzo…”“Save it later.” He helped me to walk. I don’t have the energy to walk. Hinang-hina ako.Dinala niya ako sa familiar na condo at hanggang sa madating kami ay umiiyak pa rin ako.“Where is Kienzo? Why are you there?” Tanong niya sa akin pagka-upo ko sa sofa.Sumisinghot lang ako.Bumuntong hininga lang siya at tumayo. Pagbalik niya ay may hawak na siya ng baso ng tubig na hindi malamig at ibinigay niya sa akin.“What did my brother do to you? Tell me, Claire. Don’t be scared. Tell me the truth.” The serious sides of him.Lalo lang akong naiyak sa tanong niya.Hindi ko kayang magsalita.“And who the hell did this to you?!” May bahid ng pagka-inis ang kanyang boses at naramdaman ko na hinawakan niya ang side ng aking pisngi para tignan iyon. Hindi ko maramdaman ang sakit ng aking pisngi dahil mas masakit ang nararamdaman
“Can I stay here muna, Keran?” Malumanay na tanong ko sa kanya. Nag-angat siya ng tingin sa akin habang nakakunot noo. Umupo ako sa sofa dahil kumikirot sa sakit ang mga legs ko at para silang naninigas. Iba ‘yung pain na nararamdaman ko at hindi ko maipaliwanag, ngayon ko lang naramdaman ang ganitong sakit. “No. I won’t be here today.” Seryosong sabi niya habang nakatingin sa akin. Nanghihinang tumango ako sa kanya. Bumibigat na ang katawan ko at nakakaramdam na din ako ng panlalamig. Humiga muna ako sa sofa to gain strength para makauwi. I wanna go home na rin para makapag pahinga ako. Bukas ko na lang pupuntahan sa bahay si Mommy. Dadalhan ko na rin ng pasalubong si Kyle. “Chandria, any minute aalis na ako. You should fix yourself.” I closed my eyes. “Chandria…” I just wanna rest and lay on bed. I don’t feel well. “Chandria, you can’t stay here. Hindi naman ako uuwi dito.” Matigas na sabi niya. “Keran
CHANDRIAKeran and I rushed to the hospital and I felt a little bit feel better. Pina-check na niya na rin ako at binigyan lang akong paracetamol ng doctor, and now, we are taking care of kuya Kenzo who’s laying on the bed and he’s already awake before we arrived.“What happened, bro?” Keran asked.His parents asked us to look after him at mamaya din alam ko ay lalabas na silang dalawang magkakambal.Magkatabi kami ni Keran sa sofa.Kuya Kenzo shrug nonchalantly.“We wouldn’t have a fist fight if it’s not serious.” Seryosong sabi ni Keran at kinain ang isang slice ng apple. Kami ang kumakain ng mga prutas ni Kuya Kenzo. Keran forces me to eat fruits para daw lumakas ako. I feel better na, eh.When I woke up wala na ang sakit ng legs ko at nawala na rin ang lagnat ko. So, no need to worry about me.“He's an asshole that’s why I couldn’t stop myself from punching h
Bumalik na ako sa sofa nang matapos akong maghugas ng plato at siya naman ay bumalik sa kanyang kwarto. Ilang minuto na akong nandito sa sofa at hindi mapakali.I got my phone and scrolled on tiktok. Matagal akong nakatingin sa tiktok until someone gave me idea. Ngumisi ako, kapag hindi pa ito gumana sa’yo Kiki ewan ko na lang talaga.Tumayo ako para pumunta sa kwarto niya. Sana gising pa siya.I open his door room at gising siya.“Kienzo.” Tawag ko sa kanya ngunit hindi niya yata ako narinig. Bingi talaga itong lalaking ito.“Kienzo!” Mas nilakasan ko ang boses ko pero hindi pa rin tumingin sa akin. Nakadungaw kasi ang ulo ko sa pinto.Napabuntong hininga ako at kinapalan ang mukha ko na lapitan siya. It’s now or never. Kung failed at least I tried, I don’t want to regret without knowing na hindi ko naman sinubukan.“Why are you still here? Didn’t I tell you to leave?” Malam
Ilang minuto lang ang lumipas ay naramdaman ko na sumandal si Kiki sa headboard ng kama.“I really can’t sleep knowing we’re not okay.” Malalim na sabi nito sa malalim na boses.“Claire.” He called my name as if he’s warning me.“Ano ba!” Sigaw ko nang bigla niya akong itayo mula sa pagkakahiga at iharap sa kanya.“What’s with you? You’re not talking to me!” Out burst nito sa akin.“This is the reason why I don’t want to answer your questions.” Inis at frustrated na sabi nito.Hindi ako pa rin ako sumagot at nakatingin lang sa kanya.“Aren’t you going to talk to me until tomorrow?” Nakakunot noong tanong niya. He looks upset.I saw him rolled his eyes.“Okay.” Pagsuko nito at nakatingin pa rin sa akin.Minutes had passed nang manlaki ang mata ko sa sunod niyang ginawa, bigla niya akong hini