104 (Unedited)

Lumipas ang halos isang linggo at ang mga araw na iyon ay napuno lang ng puro panunukso sakin mula kila Trish, Franches at Kenya. Ano pa nga ba ang aasahan ko? Kahit pa sinabi ko lang sa kanila na napopogian lang ako kay Larren ay pilit pa rin nila akong inilalapit sa kanya kaya wala akong ibang magawa kundi ang ngumiti na para bang natatae sa tuwing nangyayari ang bugawan.

Mabuti na lang din talaga ay marunong makisama itong si Larren kaya heto, sa nagdaang mga araw ay parang mas lalo lang akong nahulog sa kanya. Dumalas ang pagsasama namin sa loob ng classroom dahil sa pag-aaya ng laro nila Kenya o 'di kaya naman ay nila Mark. May pagkakataon rin na nagkakasabay kaming lumabas ng classroom kasama sila Paulo at minsan din ay nagkakasama rin kami sa pagbalik mula sa cafeteria o nagkakasabay kami kapag lumalabas ako mula sa classroom nila Erich kaya pati sila ay nakikiharot na rin sa amin. Syempre kunyaring ayoko pero sa loob-loob ko ay parang mamamatay na ako sa kilig at pasasalamat s