Chapter 27

Chapter 27

NAGPASYA si Anastashia na umuwi ng Pilipinas kahit hindi naman talaga madali para sa kanya ang gawin iyon dahil natatakot din siya sa maaaring mangyari.  Limang taon na rin naman ang lumipas. Apat na taong gulang na rin ang anak niya. At dahil na rin gusto niyang ipakita sa anak niya ang bansa kung saan siya umusbong ay inisip niyang maganda ang kahinatnan ng kanyang desisyon.

“Para na rin makita ni Owen ang mga kamag-anak natin. Hindi iyong lagi na lang tayong nagpi-facetime,” saad ng kanyang mama.

Sa loob ng maraming taon ay marami na ring nagbago sa buhay niya. Higit pa roon ay ang parati nilang pagsasama ng ina at anak niya.

“’Nay, paano kung malaman ni Arthuro na may anak siya sa akin?” tanong ni Anastashia sa kanyang mama dahil iyon naman talaga ang kanyang pinapangambang mangyari.

Alam ni Anastashia na kahit malaki ang Pilipinas, bilog lang din ang mundo