Habang naglalakad iniisip ko pa din kung bakit ko nga ba hinalikan si Piper. Malapit na ba ang monthly period ko at nagiging horney ako? Shit! Inalis ko yun sa isip ko at nagpatuloy sa paglakad. "Deena.. You are late." Salubong ni Claudette sa akin. Walang imik na napatingin lang ako sa kanya. "Hey! Are you okay? Namumutla ka." Sambit nitong napahawak naman ako sa pisngi ko. "I'm good. " Sabay sagot sa kanya. Ngumisi ito na parang may ibang inisip. Tumalikod na siya.Ngayon araw may commercial shoot ako. Mabilis lang yun at pwede na agad akong umuwi.Mabuti na lang at binigyan ako ng sariling susi ni Piper sa bahay dahil hindi naman kami parehas ng work schedule. Hindi pa din ako makapaniwala na pumayag akong tumira sa Pad niya. Natakot din naman kasi ako sa pwedeng gawin ni Arriela sa'ken after ng sunog. Wala pang progress pero sigurado si Piper na si Arriela ang nasa likod ng lahat. Umamin ang janitor na nakita ko ng araw na yun na siya ang may gawa ng sunog at sinabing may
[PIPER ELOIZE CHAPMAN] I feel frustrated in the mirror when I remember Deena flirting with that guy. Trying to brush my hair into submission, I got annoyed, releasing a heavy sigh. That was the first I saw her laugh like there was no tomorrow. I dig into what's precisely deep inside my heart. Are the feelings I have these past few days starting to turn into love? Is that so?How could that be? Deena is like a stranger. We have nothing in common—Sobrang opposite naming dalawa. I feel like screaming at the possibility that perhaps Claudette was right about me falling in love with her. Am I capable of that strong admiration? For many years, I've struggled hardcore on what I truly want or what matters. Is Deena the answer to all this uncertainty? They say that when you fall in love with someone, a new universe gets opened, feeling like the world you knew until yesterday suddenly disappears. How am I supposed to live with that? I shook my head out of distress. My mind's journey ended
"After the effort Piper put in last night, that's all you can say?!" Napaisip ako. "Last night?!" Kunot ang noo kong sinalubong din ang kunot niyang kilay. "You don't remember anything?!" Umiiling nitong tanong. Muli akong nag isip ng malalim. Hanggang bigyan ko din siya ng pag iling. "You are unbelievable, Deena. Kung sabagay ang taas kasi ng lagnat mo kagabi at itong si Piper muntik ka ng dalhin ng hospital.." Bumalik ako sa pag iisip. Inisa isa ko ang lahat bago sa puntong wala na akong maalala. Ang huling nasa utak ko, pinilit kong makatulog dahil nga naiinis pa din ako kay Piper. Sa lahat ng yun napasigaw na lang ako sa bigla kong naisip.. "Ahhh!! Who changed my clothes??!" Parang nabuhusan ng malamig na tubig ang mukha ni Claudette saka tumawa na lang ng tumawa. Tumayo ako at sandaling tinignan siya ng masama. "Relax.. She didn't rape you, okay. Piper will never do that, Deena." Napalunok ako sa sinabi niya saka muling naupo. "I understand what happened yes
I was about to let her be, but then the rain poured. Baka magkasakit siya ulit. Ako ang mahihirapan. "Deena... Let's go home.." Pakiusap ko sa kanya na halos mapapikit na ako sa papalaking patak ng ulan sa mukha ko. "Umuwi kang mag isa mo. Bitawan mo nga ako...!" Ayaw pa din nito paawat at nagpupumiglas sa kapit ko pero mas lalo pang humigpit ang hawak ko sa kamay niya. "Deena! Pwede bang tigilan mo to? Hindi na nakakatuwa baka parehas tayong magkasakit niyan..." "Bumalik ka na sa mistress mo.." Napasinghal ako sa paratang niya. "She's not my mistress, for Pete's sake.." Bwelta ko. ".... Hindi pa nga tayo nakakasal niloloko mo na ako!" Napahilig ako. "What?? Teka nga.... What happened to that 'Malaya akong gawin anuman ang naisin ko?'..." Mas umigting pa ang galit nitong mukha kasabay ang pag alis ng kapit ko sa kanya. "So, that is how you picture our marriage? Doing whatever you want, including hurting me?!" Mariin ang mga kilay kong nagtama. "Wha-what? You're hurting right
[LARA AUSTIN] Mag isa ko ngayon nag lulunch break dahil wala raw chance makasabay sa'ken si Dalhia. Ganun din kahapon. Okay lang naman kumaen mag-isa pero mas okay sana kung kasama siya. Dalhia and I have been friends for almost 9 years—regular customer namin siya noon sa dating coffee shop kung saan ako nagpapart time. Friendly at Magiliw si Dalhia. Lagi siyang nag iiwan ng tip. Marami din sa mga ka-workmate ko ang nagkaroon ng crush sa kanya at nagpatulong pa nga magpalakad sa'ken pero wala siyang nakarelasyon ni isa sa mga yun. Niloloko ko pa nga siya nun sa pagiging pihikan niya pero focus daw nya kasi ang pag aaral kaya naunawaan ko naman. "So, how's Dalhia?" Tanong agad sa'ken ni Nicky ng makabalik ako ng shop. Wala atang araw na hindi nito naging bukang bibig si Dalhia. Umiling lang ako dahil hindi ko nga ito nakasabay. "Speaking of Dalhia. Hasn't she ever had a relationship?" I briefly stopped what I was doing, wiping the top counter, and hit Nicky. I frowned as if I
Oras na ng pag uwi at may lakad nanaman si Dalhia. Mag isa ko ulit nakarating ng bahay. Hindi na ako kumaen at agad ng humiga after kong mag freshen up at magpalit ng pantulog. Hindi ko na namalayan kung anong oras na siyang nakauwi. Pag gising ko wala na ito at nag iwan lang ng sulat. Mukhang may something na sa kanila ni Murphy dahil ito nanaman ang kasama niya. I'm happy for her if finally magkaka love life na siya.Matamlay nanaman akong dumating ng shop. Ganun uli at magiliw akong sinalubong ng good morning ni Nicky. Wala nanaman itong ibang nabanggit kundi si Dalhia. "You know what? I think you should stop looking forward to more than being friends with Dalhia." Paliwanag ko sa kanya. Saglit naman itong natuon sa'ken. "Why is that?" Nagtatanong ang mga mata nitong matyagang nag antay. "I think Dalhia is into Murphy. They are always together nowadays." Yumuko ito bago muling nag angat ng mukha."Still, they aren't a couple yet, so the lid my still flip." Tumaas baba ang kilay
[PIPER ELOIZE CHAPMAN] After ng namagitan sa amin ni Deena naging iwas kami sa isa't isa—Hindi na siya sumasabay ng pagpasok. Kahit ang pag uwi at sa bahay tulog na siya pag dadatnan ko. We live in the same house, under one roof, yet too far from each other. Perhaps she might also think what happened between us was a huge mistake. I can't blame her for feeling that way because I do, too. I shouldn't have done that. I was driven by my emotions and failed to act appropriately. But what happened wasn't a regret. I wanted it. I knew deep in my soul. This guilty conscience about my desire kept tormenting me, so I talked to Claudette, telling her everything had happened. At first, she was shocked because she knew I would never do that. Hindi ako magtatake advantage sa isang opportunity lalo pa kung malinaw na wala namang kami. "Sabi mo, you have no regrets and wanted it, so why don't you let your feelings guide you." "Having feelings is evil, Claudette." May bigat sa dibdib kong kom
[LARA AUSTIN] Buong rest day ko nanatili lang ako ng bahay.Hindi ko na namalayan kung ano bang oras nakauwi si Dalhia. Paggising ko naman wala na to. Nakita ko na lang sa dining table ang hinanda niyang pagkaen. Okay na sana kung may letter ulit na nagsasabi ng happy birthday, and sorry I forgot. Hinayaan ko na lang at bumalin sa niluto niya. Wala pa din talagang kupas ang galing niya sa pagluluto sana ganun din ang memorya niya at hindi nakalimutan ang isang beses sa isang taon lang dumaan. Ang birthday ko. Matapos kong kumaen itinuon ko ang sarili sa paglalaba at paglilinis ng bahay habang nakikinig ng music. Muntik ko pang ibato ang phone ko ng tumugtog ang love song namin ni Elton. Sa mga ganung pagkakataon ko lang naman siya naaalala dahil may pinagsamahan naman kami ng matagal. Hindi naman biro ang five years. Nang matapos ako sandali akong naupo. Pinagmasdan ang kabuuan at resulta ng hard work ko. Malinis na at pati sahig pwede ng manalamin. Sa pagkakaupo ko sumagi s