What happened? May nagnakaw ba sa bahay niya?
"I'm sorry that you have to see that," paumanhin niya nang nilingon ako.
"Anong nangyari?"
"It's my cousins. They used to do this to pester me, naghahalungkat ng mga gamit at pag may nagustuhan sila ay kinukuha nila. Ang masama pa doon ay sinasadya nilang magkalat."
Seriously? May gawain pala silang ganun. But I think it's too much to mess Jacob's house.
"Diyan ka lang muna ha? Lilinisin ko lang ito. It'll be fast," aniya.
Tumango lang ako. Nang makapasok siya ay sinara niya ang pintuan. Ilang saglit lang ay nakarinig na ako ng mga mabibilis na galaw sa loob at kalampagan ng mga gamit. Marahan akong napatawa, mabilis nga.
Wala pang limang minuto ay bumukas na ulit ang pintuan at bumungad sa akin ang pawisan niyang mukha at leeg.
"Let's get inside."
Pagpasok nam
Pinagmasdan ko si Jacob na nag-aayos ng mga kanyang pinamili. Kung nakakatayo lang sana ako ay tutulungan ko siya sa pag-aayos.I stared at his back, wondering while he was left behind. Responsable siyang tao, maalaga at perpekto. Kung pupunta lang siya sa lugar namin ay tiyak na magkakandarapa ang mga babae sa kakahabol sa kanya."Hindi ka ba magpapahinga?" baling niyang may hawak na isang bote ng alak."Magpapahinga sana pero gusto ko munang maligo," wika ko."Gusto mong maligo?"Natigilan siya at sinapo ang noo. "I'm sorry. Hindi ko iyon naisip," paumanhin niya saka nagkamot ng ulo at nag-isip."Now, who should I call?" kausap niya sa sarili."Right!" bulalas niya saka ipinitik pa ang mga daliri sa hangin. "Remember Kristine?" tanong niya sa akin."Kristine. Yung batang babae?" kunot noo kong tanong. "Bakit siya?""Everyone is busy and they have their own work. Don't underestimate Kristine. Kahit bata pa iyon ay malak
I checked the time upon waking up. It's almost 6 in the evening. Mukhang napahaba ang tulog ko. It feels strange though dahil wala akong naramdaman na pamamahay at kumportableng kumportable pa nga ako habang natutulog.I grab the wheelchair and it took me a lot of effort to transfer myself and sit there. I should be doing it by myself. Hindi pwedeng iasa ko na lang ang lahat sa iba and I'm not sure if Kristine is still in the house. Wala kasi siyang kaingay-ingay.Lumabas ako ng kwarto at sinalubong ako ng nakakabinging katahimikan. I think I'm all alone in the house. Meron pang kaunting liwanag sa labas kaya hindi na ako nag-abala pa na buksan ang mga ilaw at hindi ko rin naman mabubuksan dahil hindi ko maabot ang switch ng ilaw.Dumiretso ako sa sala at nagulat nang maabutan ko si Kristine doon sa may mahabang sofa na natutulog.Sa tabi niya ay ang platong walang laman at gatas na hindi naubos.Napapailing akong lumapit sa kanya at inabot a
I'm not dumb para hindi maramdamang interesado si Leon sa akin. Akala ko ay inanyayahan niya akong lumabas upang masolo but he really invited Kristine to join us. I think I'm being too assuming.Tinaasan ako ng kilay ni Leon saka napangisi. "Why? Gusto mong tayo lang na dalawa?"Inirapan ko siya. Leon just laughed as he brushed his hair back. I can't help but to study his features. Given the height and beautiful body, Leon's face is kinda exotic with high cheek bones and very long and thick eyelashes. He has a rugged and playboy look and that's what highlights him the most."Ano Tintin?" tanong niya sa bata."Saan po kayo pupunta?""Sa may lawa," sagot ni Leon.Natigilan saglit si Kristine at muntik pa akong mapatalon nang matinis siyang tumili ng sunod-sunod.Si Leon ay napangiwi at nagtakip sa tenga. "Damn. That's painful to eardrums," aniyang nakapikit pa ang isang mata.Si Kristine ay nagtatatalon sa tuwa at nagpakandong pa
Nakahanap kami ng magandang pwesto upang umupo. Maraming mga upuan na nagkalat sa buong kahabaan ng lawa. Sa paligid ng lawa ay mga berdeng damo at mga puno. It's like a park in the middle of the forest.Sa itaas ng mga puno ay may mga nakasabit na mga ilaw na kulay dilaw upang bigyan ng magandang liwanag ang buong paligid."Ang gandaaa!" bulalas ni Kristine na nasa aking tabi. Nakatingin siya sa tubig na nasa harap namin."Ang ganda ate!" wika niya ulit sabay yugyog sa aking kamay na hawak niya.Natawa ako at tumingin din sa may lawa. Malawak ito at merong malaking bridge na nagdudugtong sa magkabilang parte nito, and it's crowded on the bridge dahil nandun halos lahat ng mga tao."Look! It's Nemo!" bulalas ni Kristine sabay turo sa isdang tumalon sa ere.Tumawa ako at sinabayan siya sa trip niya. Si Leon ay nasa aking tabi at tahimik lang. Kanina ko pa napapansin na iba na ang aura niya simula nang dumating kami dito. I thought that we cam
Habang lumilipad ang katawan ko sa ere ay nakita ko ang pagpapalit nila ng anyo sa kanilang lobo.I clenched my fist and gritted my teeth as my tears fell non stop. How heartless. How could they..Nang malakas na tumama ang aking katawan sa puno ay halos malagutan ako ng hininga. Bumagsak ako sa lupa at pakiramdam ko ay hindi na tumitibok ang aking puso. Hindi ko na rin maramdaman ang aking katawan."Lauren! Lauren!!"I saw how Leon's eyes widen upon seeing me.Lumuhod siya. Ang mga kamay niya ay nalilito at hindi alam kung paano ako hahawakan. Sa huli ay hinawakan ako ni Leon at marahan na inilagay ako sa kanyang mga bisig.He wiped the blood that came out from my nose."Hey, stay with me. Stay with me," aniya sa nanginginig na boses. Marahan niyang tinatapik ang aking pisngi. "Lauren please, don't close your eyes," aniya sa basag na boses.May mga nagsilapit sa amin."Leon.""Go and chase that bastard of M
Nagkagulo ang lahat. Habang papalapit kami sa pasukan ay parami nang parami ang mga tao."Tabi!" sigaw ni Sir Isac sa nagmamadaling mga galaw.Mabilis na nagsumiksik si Uncle sa kumpol ng mga tao. Meron na ring pumasok na hindi mga Da Silva upang makiusyoso."Sabi na ngang tumabi kayo!" galit na sigaw ni George.Nang tuluyan ng nahawi ang kumpol ng mga to ay naitulos ako sa aking kinatatayuan. I was stunned on the view in front of me. Leon on his wolf form is covered with his own blood. He is full of wounds and his breathing is low and unstable. Bagsak siya sa lupa at tuluyan ng nawalan ng malay."Leon.."Ang mga kasamahan ko ay napamura nang makita ang kanyang malagim na sinapit."My son!" sigaw ni Uncle at hindi alam kung ano ang gagawin habang nakatingin sa kanyang anak.Madali akong lumapit kay Uncle at kinalma siya. May mga ilan na gumagamot sa mga sugat ni Leon pero nahihirapan sila dahil sa kanyang makapal na balah
Kinabukasan....Nabulabog ang mahimbing kong pagtulog nang makarinig ako ng mga boses sa labas.What's happening? It's still early. Ano ba ang pinagkakaguluhan nila sa labas?Bumangon ako at lumapit sa pintuan sa may sala. Medyo tumigil muna ako dahil kumirot ang aking ulo at nakaramdam ako ng konting pagkahilo. Nang bumuti na ang aking pakiramdam ay hinawakan ko ang doorknob. Bubuksan ko na sana ang pintuan pero napatigil ako dahil sa narinig na sigaw."The Alpha! The Alpha is here! The Alpha is home!"Tumingin ako sa nakasaradong pintuan. So nandito na siya.Humigpit ang kapit ko sa doorknob saka tumingin sa wall clock na nakasabit sa dingding. It's says there that the time is already 9 am.Sinapo ko ang aking ulo saka pasadlak na umupo sa may sofa. I opened my eyes and stared at the ceiling. I stayed up late last night. Umabot hanggang sa gabi ang paggamot kay Lauren and I'm just at Auntie Divina's house waiting. Nang lumabas
Agad na nagsiyukuhan ang mga tagapagsilbi pagpasok ko sa pintuan dito sa palasyo."Sir Jacob.""Magandang araw po sir Jacob."Isa-isa ko silang tinanguan upang tugunan ang kanilang mga mainit na pagbati.Tahimik akong naglakad sa marmol na sahig dito sa palasyo. Inilibot ko ang paningin, tulad pa rin ng dati at wala man lang nabago ni isa. Madilim at malamig, yun ang dalawang bagay na agad mapapansin pag papasok ang sino man sa palasyo.Cold and dark, the two qualities that my brother have.Huminga ako ng malalim nang nasa tapat na ako ng higanteng pintuan. Bahagya kong inayos ang aking damit saka tatlong beses na kumatok.Nang wala akong narinig na tugon mula sa kabilang panig ng pinto ay hinawakan ko na ang doorknob at tuluyang pumasok sa loob.Pagkapasok ko ay sinalubong ako ng malamig na hangin. Kung malamig sa labas ay mas malamig pa dito sa loob ng opisina ng aking kapatid.Iginala ko ang paningin sa loob ng