Share
Chapter 60
"Welcome to my room," natutuwang wika ni Sebastian pagkabukas niya ng kanyang kwarto.
Bumungad sa akin ang ipinagmamalaki niyang kwarto niya at hindi ko mapigilan ang hindi umawang ang labi.
Napapikit ako at sinapo ang aking noo. Ang kwarto niya.. ay sobrang nakakahilo.
"How was it? It's good right?" aniya na parang batang naeexcite.
Napipilitan akong tumango kay Sebastian.
Ang kwarto niya ay sobrang makulay at tingin ko ay lahat na ata na klase ng kulay ay nandito. Wala na rin akong makita pa na dingding dahil lahat ng parte niyon ay natatakpan ng mga iba't-ibang klase ng posters. Ang dami rin niyang mga nakadisplay na mga action figures. At susme, pagtingin ko sa kanyang kisame ay lalo akong napamaang. Paano ba naman kasi ay puno iyon ng mga glow in the dark na mga buwan at bituin. At kung hindi ako nagkakamali ay nandun pa sina Peter Pan at Tinkerbell.
All in all, ang disenyo ng kanyang kwarto ay pangbata. Bagay naman kahit papaano sa kan
Related chapters
Breaking The Rules Chapter 61
Ilang oras pa lang akong nakaupo at nagbabasa ay nakakaramdam na ako ng pagkabagot.Ibinaba ko ang aking mga papel na binabasa saka nagbuga ng hangin at sumandal sa aking upuan.I really can't stand this kind of job lalo na at iba ito sa mga itinuro ni Koko noon na mga trabaho sa Capitol. May natutunan naman ako pero iba talaga ito, mas mahirap at mas komplikado. Hindi na ako nagtaka dahil nasa ibang mundo ako, mundo na hindi ko kinasanayan.Bukod pa doon ay hindi sanay ang katawan ko na nakatambak lang at walang ginagawa. Paniguradong magkakasakit ako kapag ganito lagi ang gagawin ko. Mas gusto ko ang gumagalaw at laging nasa aksiyon, hindi yung ganito na nakaupo at nagbabasa na parang politiko o negosyante.Bumaling sa akin si Dean nang makita ang pagtigil ko sa aking ginagawa. "What's wrong?" tanong niya."Wala bang ibang pwedeng gawin dito bukod sa mga ito?" tanong ko sabay turo pa sa mga bunton ng mga papel sa harapan namin.Ewan ko kay
Breaking The Rules Chapter 62
Hinayaan ko lang si Dean na pagtawan ako. Di bale at gaganti ako.Pasimple kong inilibot ang aking paningin dito sa loob ng kanyang opisina. Ang mga mata ko ay natigil sa isang halaman na nasa aking tabi. Napangisi ako nang mahulaan ko kung anong klaseng halaman ito.Isang Kalachuchi..Gusto kong matawa dahil sa dinami-rami ng halaman na pwedeng ipalagay ni Dean dito sa loob ng opisina niya ay isang Kalachuchi pa. Iba rin ang taste niya. Well, matitikman na niya ngayon kung ano ang lasa ng kanyang halaman.Mabilis at naging maliksi ang aking galaw sa pagpitas ng mga dahon nito. Inilagay ko ang mga nakuha na dahon sa ibabaw ng lamesa at binilang.Lima.Lihim na akong natatawa. Dinikdik ko na ito ng mabuti upang lumabas ang lahat ng katas nito para mas mapait. Nang matapos ay inilagay ko na ang katas ng Kalachuchi sa natimpla kong kape ni Dean. Isinama ko na rin ang dinikdik na dahon para mas masaya. Mabuti na lang at lumubog ito at hind
Breaking The Rules Chapter 63
Todo ang ngiti ng babae habang lumalapit siya sa akin.Ngayon ko lang siya nakita dito. Noong una ko kasing punta dito ay wala siya at hindi ko nakita.She doesn't look like a teacher though."Hi there! Lauren right?" aniy nang tuluyan na siyang nakalapit sa akin.Tumango ako."Yeah."Agad kong natunugan ang accent ng kanyang salita. Mukhang hindi nga siya lumaki dito sa bayan ng Magnuth, o kung lumaki man dito ay paniguradong naglagi siya ng matagal sa ibang bansa.I know that it's rude to talk to her while I'm riding on the back of my horse so I decided to get off.Pagkababa ko ay agad niyang inilahad ang kanyang kamay at ipinakilala ang kanyang sarili."My name is Amanda. I am the school's Principal," pakilala niya.Oh. Principal huh? Kaya pala ganun ang suot niya.Inabot ko ang nakalahad niyang kamay. "Lauren. It's nice to meet you," pakilala ko pa rin kahit kilala na niya ako.Siguro ay sinabihan na siy
Breaking The Rules Chapter 64
Maraming ipinakita sa akin si Amanda na mga klase ng pagsasanay ng mga estudyante. Papunta na kami ngayon sa pangkat ng close combat.Habang naglalakad kami ay lumilipad ang aking isipan tungkol sa pinag-usapan namin kanina ni Amanda tungkol sa pagkakaroon ng lakas na katulad nila.It's true that I really envy their strength and abilities but that's all. It's just a kind of envy that doesn't harm any, envy and admiration. I won't stoop so low just to get marked by a wolf that isn't my mate. And maybe I'm not one of those lucky human girls to get a wolf mate.I'm envious but I'm not delusional to the point to do things that is against the nature. Kung ano man ang meron ako ngayon ay kontento na ako. Hindi ako magkakandarapa para magkaroon lang ng lakas na katulad nila.Nagising ako mula sa aking malalim na pag-iisip nang makarinig ako ng mga pagsigaw."That's damn wrong! What kind of posture is that?! You'll get beat in an instant if you keep
Breaking The Rules Chapter 65
Sunod-sunod ang mga atake na pinapakawalan ni Brandon. Sobrang bilis at pulido ng bawat galaw niya. I finally understand what Amanda said about Brandon. Malaki siyang tao at sobrang laki pa ng kanyang mga kamao kaya halos doble ang lakas ng pwersa na binibitiwan niya.Hiyawan at sigawan ang naririnig ko habang walang tigil akong inaatake ni Brandon.At dahil hindi pa ako makaporma ay ang tangi ko lang na ginagawa ay iniiwasan at sinasangga ang bawat atakeng pinapakawalan niya.Kahit na umaatake na siya ay kita ko na lagi pa rin siyang nakadepensa kaya nahihirapan akong makakita ng pagkakataon na umatake sa kanya."What's wrong little kitten? Are you just going to avoid and block all my attacks? Come on, show me something interesting," pang-aasar niya.Hindi ko binigyang pansin ang patutsada niya sa akin. He can blab all the way he wants but I won't give him the satisfaction that he wants.Nagpatuloy lang sa ganun ang aming laban hangga
Breaking The Rules Chapter 66
Malakas na napamura si Brandon sa ginawa kong pag-umpog ng aking ulo sa kanya. Sapo-sapo niya ang kanyang noo habang parang wala sa sariling napapaatras. Sa tingin ko ay nahihilo siya dahil sa mariin niyang pagpikit at sa pasuray-suray niyang pag-atras.Sinapo ko rin ang aking noo dahil pakiramdam ko ay nahihilo ako.Heck. Where did I get that move?Umaalog ang paningin ko at sa tingin ko ay pati utak ko ay naalog na rin. Sa nanlalabo kong mga mata ay nahagip ko ng tingin si Brandon na papalapit na muli sa akin.Nahihilo pa siya pero alam kong marami pa siyang nakaimbak na lakas upang muli akong sunggaban ng mga suntok.Damnit. How am I suppose to get out from this fight? I'm at my limit here. So far ay ito ang pinakamatagal na physical combat na naranasan ko dahil sa wakas ay nakatagpo na ako ng taong papantay sa akin at humigit sa kakayahan ko. Dito ko pala sa Magnuth makikita ang taong iyon.Gusto ko mang tumakbo palayo kay Brandon pero w
Breaking The Rules Chapter 67
Saktong pagkalabas ko ng clinic ay siya ring pagdating ng mga kawal sa palasyo na susundo sa akin.Habang naglalakad ako papunta sa gate ay may mga estudyante akong nakakasabayan sa paglalakad. Tinitingnan nila ako at ang iba ay ngbubulong-bulongan pa sa isa't-isa. Pero kahit na ganun ay wala man lang nangahas na kumausap sa akin. Wala namang kaso sa akin yun eh. Alam kong naiilang pa sila sa akin dahil iba ako sa kanila.Katulad ng nararamdaman nila ang naramdaman ko din noong unang tapak ko dito sa lugar nila. Puno ako noon ng pag-aalinlangan pero nung nagtagal na ako dito at nakilala sila ng mabuti ay saka na napanatag ang loob ko.Sana nga lang na sa pagdaan ng mga araw na nandito ako sa paaralan nila ay makapalagayan ko rin sila ng loob.Pagkakuha ko ng aking kabayo ay sinimulan ko nang patakbuhin ito pabalik sa palasyo. Nasa magkabilang gilid ko ang dalawang kawal at katulad ng dati ay wala pa rin silang imik.Siguro ay tatanungin ko na lang
Breaking The Rules Chapter 68
Nagsimulang umalog ang balikat ng kawal. Hindi nagtagal ay narinig ko na ang mga mahihina nitong pagtawa. Hindi tawa ng isang lalaki kundi tawa ng isang babae. Ang tawa nito ay nakakapanghilakbot at ang ilan sa aking mga balahibo sa braso ay nagsisipagtayuhan na rin.Nakaramdam ako ng isang itim na aura na lumalabas galing sa kanya. Gustuhin ko mang tumakbo palayo ay hindi ko iyon magagawa, hindi ko ito matatakasan lalo na at hindi normal na tao ang kaharap ko.Ngunit isang bagay ang nasisiguro ko, hindi ito isang lobo dahil alam ko sa sarili kong ibang klaseng nilalang ito.Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit at paano ito nakapasok sa teritoryo ng Magnuth sa kabila ng higpit ng ginagawa nilang pagbabantay sa bawat border.Sino siya? Ano ang kailangan niya sa akin?Dahan-dahan na gumalaw ang kabayo at humarap sa akin.Literal na naestatwa ako sa aking pwesto sa nakikita na tagpo sa aking harapan. Patuloy pa rin ang kawal sa pagtawa
Latest chapter
