Chapter One Hundred Fourty

  KINABUKASAN maagang nagising si Minnie para maghanda ng almusal para sa Papa niya. Iyon kasi ang huling araw nila sa Hacienda. Matagal na naman silang makakadalaw sa ama, natitiyak niya iyon dahil magiging busy na naman sila sa Maynila.

"Napakabango naman niyan ija," papuri ni Don Hidalgo na kapapasok lamang sa kitchen. Kahit bukas ang exhaust pan ay naamoy pa rin nito iyon.

"Thanks Dad, actually para sa iyo talaga ho ito. Kasi, matagal na naman kaming hindi kami makakauwi rito," tugon niya na agad yumakap at bumeso sa ama na tumabi sa kanya.

"Napaka-sweet mo talaga 'nak. Iyan ang isa sa mami-miss ko kapag bumalik na kayo sa Maynila," malungkot nitong ani.

Mapait naman na nangiti si Minnie  at tinigil ang paghahalo sa sopas.

"I'm sorry Papa, mas makakabuti kasi na tuluyan na kaming umuwi ng asawa ko para na rin makapag-moved forward kami sa bago naming bubuuin na buhay," nasabi na lang ni Minnie.

Tumango-t