Chapter One Hundred Twenty Five

    NAALIMPUNGATAN si Minnie sa labis na alinsanagan na nadarama. Unti-unti siyang napabangon at naupo sa papag na hinihigaan nilang dalawa ni Gideon.

Hindi niya mabatid kahit sa panganib na kanilang kinakaharap ngayon ng kasama niya ay nasumpungan niya pa rin ang pag-asa.

Naglakad na siya at tuluyan kinuha ang damit na pinatuyo niya kaninang hapon. Nagbihis na siya at muling bumalik mula sa kinahihigaan.

Dahan-dahan na siyang umupo sa tabi ni Gideon na mahimbing na mahimbing pa rin ang tulog. Tuluyan na niyang ipinatong ang ulo nito sa kanyang kandungan. Ingat na ingat siya dahil ayaw niya itong magising, dahil napagod ito.

Sa pagkaalala kung ilang beses silang nagsalo sa isang ritwal na alam nilang parehas na bawal ay hindi pa rin mapigilan ni Minnie na mag-init.

"Noon, hinahangad ko ang lalaking magbibigay sa akin ng lahat-lahat. Ngayon, gusto ko lang ng hindi ako iiwan at mamahalin ako kahit na anong pagsubok ang dumating sa amin... P