LATE na silang magising parehas kinabukasan. Nang magmulat si Minnie ay wala na ang mga anak nila. Nag-inat na siya, tinapunan niya ng tingin si Gideon na sarap na sarap pa rin sa tulog nito.
Hindi na muna niya ito ginising dahil alam niyang sobrang napagod niya ito. Paano ba naman, naka-tatlong round pa sila kanina. Halos inabot na sila ng ala-una ng madaling araw.
Magpahanggang sa mga sandaling iyon ay mahapdi pa rin at nanakit ang buong kalamnan niya. Ngunit hindi pwe-pweding 'di pa siya bumangon, dahil may mga anak siyang aasikasuhin.
Pinili na muna niyang maligo bago bumaba, nasa kalagitnaan pa lang siya ng hagdan ng salubungin siya ng mga anak.
"Mommy goodmorning, where's daddy? hindi pa ba siya gising narito na kasi si Tito Aizo at Tita Lauren,"sabi ni Vonie.
Nang bumaling nga ang pansin niya sa mga taong nakaupo sa sala ay nakita niyang nakikipag-usap ang mga ito sa
MATAPOS i-park ni Minnie ang sinakiyan ay bumaba na rin siya pagkatapos. Kahit halo-halo na ang nasa isipan niya ay matapang pa rin niyang sinalubong ang titig nito."Bakit ka nandito?"mataray niyang salubong kay Shamcey na prenteng nakaupo lamang at sumisim-sim ng tsaa."Andito ako para sa asawa ko,"walang kaabog-abog na wika nitong ikinataranta naman ni Minnie, nagpalinga-linga pa siya dahil kinabahan siya na may makarinig rito."Ano ba! hinaan mo nga ang boses mo---""Inuutusan mo ba ako? Bakit ko naman gagawin iyan, bakit... nahihiya ka bang may makaalam na naki-kabit ka sa asawa ng iba,"nang-uuyam na sabi naman ni Shamcey na makikita ang ngiting nang-aasar sa labi.Habang si Minnie ay pulang-pula na rin."Anyway, hindi ako naparito para sirain ang araw mo.""Pero nasira mo na!"Nagkibit lang naman n
NAG-ALIS muna ng bara sa lalamunan si Gideon, mabilis siyang nag-isip ng sasabihin sa ama ni Minnie."Ano bang pinagsasabi niyo, sinong Gideon Laurzano. Papa, ako ito ang manugang niyo si Aevo!" patuloy niya. Pinanindigan na niya ang pagpapanggap.Pinagmasdan naman siya ni Don Hidalgo. Maya-maya ay tuluyan itong napangiti at tinapik pa siya sa balikat."Alam ko, nagtatanong lang ako. Narinig ko kasi kanina na ilang beses kang tinawag ng babaeng nagpunta rito kanina ng Gideon. Kaya nagtaka ako," sabi naman ni Don Hidalgo."Iyon ho ang ipinangalan ng mga kumupkop sa akin," saad ni Gideon. Tumango-tango naman ito na tila tuluyan nasagot ang tanong nito."S- sige po, papanhik na ako Papa, magpahinga na rin kayo," sabi niya rito."Sige, ijo..." tugon naman nito.Ngitian pa ito ni Gideon, bago ito tuluyan tumalikod. Pero hindi pa siya nakakahak
TULUYAN napalabas ng kotse nito si Gideon. As usual may dala-dala siyang paper bags mula sa mga sikat na pamilihan sa loob ng mall sa Lextum.Pasipol-sipol siya habang papasok sa mahaba at tahimik na hall ng mansyon ng mga Buenavista. Agad na napalapit sa kanya si Kit pagkakita pa lamang sa kanya nito at kinuha na ang mga dala-dala niyang paper bags."Boss nasa loob si Don Vladimir," Pag-iimporma sa kanya nito. Saglit siyang natigilan, "Bakit hindi mo itinawag na narito siya!" Gustong ihampas ng lalaki ang mga hawak-hawak."Pasensiya na boss, biglaan din kasi ang pagdating niya. Siya kasi ang sumundo sa anak niyong si Jenina sa airport," saad naman nito. Hindi na lang umimik si Gideon at ipinagpatuloy na rin ang paglalakad hanggang sa makarating siya sa recreation room ng mansyon.Pagbukas pa lang ng malaking pinto na yari sa makinis na muwebles ay nahagip na ng mata niya ang nakaupong matanda na si
UNTI-UNTING nabitawan ni Gideon ang basong hawak ng mga sandaling iyon. Natapon ang alak na laman nito at nagkandipira-piraso iyon na kumalat naman sa marmol na sahig.Bumilis ang pagtibok ng puso ni Gideon, habang nakatitig siya sa pares na mata ng lalaki."What the hell! and who's this--- b-bakit niya kopya ang mukha ko!" Hindi makapaniwalang-bulalas ni Gideon. Napatayo siya at nilapitan ito, buong gilalas niyang tinitigan ang lalaki na pinagmamasdan lang siya.Para siyang nakatingin ngayon sa repleksyon ng salamin sa mga sandaling iyon."I would like to meet you Aevo Gimenez, the husband of Ivana Ramirez- Gimenez..." Dahil sa sinabi ni Shamcey ay parang bomba na sumabog iyon sa harapan niya.Halos hindi niya paniwalaan ang narinig mula rito."Hindi ba kapani-paniwala na ako si Aevo, hmmm... sorry to interrupt but can I sit down now nangalay na ako s
WALANG-GANA si Minnie nang bumangon. Tatlong araw na ang lumipas ng huling magpunta roon si Gideon. Kahapon sana ay schedule nito sa kanya, ngunit hindi ito dumating.Tinatawagan niya ito pero hindi ito sumasagot kaya wala siya sa mood ngayon. Hanggang isang katok mula sa pinto ang naulinigan niya.Nang bumukas iyon ay nakita niyang si Vonie ang pumasok, kasunod nito ang kambal."Mommy! si Daddy nasa baba! kasama niya iyong maganda niyang kaibigan!" malakas nitong balita sa kanya na ikina-kunot noo niya."Ano bang sinasabi mo Von?" tanong niya sa panganay na tumabi sa kanya mula sa kama."Basta Mommy, bihis ka na po. Kasi sabi niyong magandang babae na kasama niya ay gusto ka niyang makausap."Kaya kahit hindi niya alam ang pinagsasabi nito ay sinunod na lamang niya ito."Fine, bantayan mo muna ang mga kapatid mo. Teka nasaan ba si
HINDI naging madali lahat kay Minnie, pagkatapos na makabalik ni Aevo.Sa araw din iyon ay napag-pasiyahan nito na bumalik na sila sa Maynila. Nasa hapag-kainan at kumakain ang lahat sa mansyon ng Hacienda Ramirez nang i-open iyon ni Aevo."Final na ba iyan ijo, I mean akala ko ay mag-iisang buwan pa kayo rito ng mga bata,"ani ni Don Hidalgo na natigilan pa sa pagkain."Im sure of it Pa, besides ay kailangan na rin akong bumalik sa kumpaniya. Ilang taon na rin naman nang huli akong makapag-trabaho," pinal na saad nito."Kung iyan ang desisyon mo naiintindihan ko." Kahit iyon ang sinabi ni Don Hidalgo ay natitiyak ni Minnie na masama ang loob nito.Tinapunan lang niya si Aevo na patuloy pa rin sa pagkain. Nang matapos nga silang kumain ay pinauna niya ito, dahil kailangan pa niyang kausapin ang ama. Aasikasuhin niya rin ang mga anak pagkatapos."Papa, pasensiy
KINABUKASAN maagang nagising si Minnie para maghanda ng almusal para sa Papa niya. Iyon kasi ang huling araw nila sa Hacienda. Matagal na naman silang makakadalaw sa ama, natitiyak niya iyon dahil magiging busy na naman sila sa Maynila."Napakabango naman niyan ija," papuri ni Don Hidalgo na kapapasok lamang sa kitchen. Kahit bukas ang exhaust pan ay naamoy pa rin nito iyon."Thanks Dad, actually para sa iyo talaga ho ito. Kasi, matagal na naman kaming hindi kami makakauwi rito," tugon niya na agad yumakap at bumeso sa ama na tumabi sa kanya."Napaka-sweet mo talaga 'nak. Iyan ang isa sa mami-miss ko kapag bumalik na kayo sa Maynila," malungkot nitong ani.Mapait naman na nangiti si Minnie at tinigil ang paghahalo sa sopas."I'm sorry Papa, mas makakabuti kasi na tuluyan na kaming umuwi ng asawa ko para na rin makapag-moved forward kami sa bago naming bubuuin na buhay," nasabi na lang ni Minnie.Tumango-t
PINAGMASDAN lang ni Aevo ang paglabas ng silid ni Minnie. Tuluyan na siyang nahiga at napapikit, totoo ang sinabi niya kanina. Pagod siya kaya hindi niya makayang makipag-kwentuhan kay Aizo."Stupid woman, panay drama tsk!" bulong niya. Nangapa siya sa bulsa at isang matamis na ngiti ang pumunit sa labi niya. Nagmadali siyang bumangon at nag-locked ng pinto. Tingin naman niya ay matagal pa bago bumalik ang asawa...Nagpunta nga si Minnie sa playroom at nakita niyang masayang naglalaro ang mga bata, habang nasa gilid naman ang mag-asawang Aizo at Lauren na nagkwe-kwentuhan.Maluwang ang kwarto, iba't ibang kulay at mga sticker ang nakadikit sa ding-ding. may basketball court din doon na pweding makapaglaro si Vonie. Sa batang edad nito ay nahihilig na ito sa pagba-basket ball.Kasalukuyan ngang nagdri-dribell ang anak ng bola habang ang kambal at mga anak naman nina Lauren ay naglalaro naman ng bahay-bahayan sa mini town na in-arrange