Chapter One Hundred Thirty Four

    MATAPOS i-park ni Minnie ang sinakiyan ay bumaba na rin siya pagkatapos. Kahit halo-halo na ang nasa isipan niya ay matapang pa rin niyang sinalubong ang titig nito.

"Bakit ka nandito?"mataray niyang salubong kay Shamcey na prenteng nakaupo lamang at sumisim-sim ng tsaa.

"Andito ako para sa asawa ko,"walang kaabog-abog na wika nitong ikinataranta naman ni Minnie, nagpalinga-linga pa siya dahil kinabahan siya na may makarinig rito.

"Ano ba! hinaan mo nga ang boses mo---"

"Inuutusan mo ba ako? Bakit ko naman gagawin iyan, bakit... nahihiya ka bang may makaalam na naki-kabit ka sa asawa ng iba,"nang-uuyam na sabi naman ni Shamcey na makikita ang ngiting nang-aasar sa labi.

Habang si Minnie ay pulang-pula na rin.

"Anyway, hindi ako naparito para sirain ang araw mo."

"Pero nasira mo na!"

Nagkibit lang naman n