Chapter One Hundred Twenty

    UNTI-UNTI na ngang bumagal ang kinalulunan nilang kotse, hanggang sa tuluyan tumirik iyon sa gitna ng highway.

"Badtrip! p*tang in* talaga! ngayon pa talaga nawalan ng gasolina!"Sa labis na gigil ni Gideon ay pinaghahampas niya ang kamao sa manibela.

"Tigilan mo nga iyan Gideon, sinasaktan mo lang ang sarili mo. Wala rin naman tayong magagawa."Inawat na niya ito sa patuloy na paghampas.

Mabuti at agad din itong tumigil. Nanatili lamang sila sa loob ng kotse habang tahimik na nakaupo at nakatitig sa harapan.

"A-ano ng gagawin natin?"tanong ni Minnie.

Nilingon naman siya ni Gideon at muling ibinalik ang pansin sa harapan. Walang makikita na bahay sa paligid, puro puno at ligaw na halaman. Maging ng tumanaw siya ay ganoon pa rin naman ang nakikita niya. Halos isang oras na rin ang nakararaan ngunit sa buong biyahe nila sa direksyon na iyon ay wala man lang silang nakasalubong na sasakiyan.

"I don't know Min