Chapter tweenty-four

Hindi ako makatulog nang gabing ito dahil sa pag-iisip sa problema ko sa probinsya namin. Nakalipas na apat na araw pero wala pa rin akong mahanap na malaking halaga na kailangan. Naghanap na rin ako ng maaaring utangan pero lahat sila ay wala rin ipahiram sa akin. Naiintindihan ko naman sila at katulad ko ay hirap din sila sa buhay. Wala na akong maisip na solusyon sa suliranin namin. Sobrang importante sa amin ng bahay at lupa na 'yon. Kaya hindi ako papayag na mawala na lang yon basta. Saka saan na lang titira ang pamilya ko kung mawawala ang bahay namin? May tatlong araw pa ako na itinakdang araw ni Sang na kailangan mabayaran ang bahay namin. Hindi ko na alam kung kanino lalapit pa. Pagod na ako, sa totoo lang. Pero laban lang!

Kapag kay Cory naman ako lumapit upang umutang ay baka hanggang sa kaapo-apohan ko ay may utang sa kanya.

"Lord, bigyan mo ako ng senyales kung dapat ko na bang ibenta ang aking pooh key, este puri at dangal pala," kausap ko sa kawalan. Napabuga na lang a