Chapter 31

"NO!" Napabalikwas ng bangon si Zahra. Habol niya ang hininga. Taas-baba ang kanyang dibdib habang ang mga mata ay mababakasan ng takot. Ang tagal na no'n pero bakit bigla niya napanaginipan. It was twenty years ago. Pero ngayon ay parang sariwang-sariwa, parang kahapon lang ito nangyari.

Nang maalala ang naganap ay bigla siyang natigilan. Kaya ba niya napanaginipan ang nakaraan ay dahil sa nangyari? Natakip niya sa bibig ang nanginginig na mga kamay. Ang mga putok ng baril, ang malakas na pagsabog at ang nagliliyab na apoy. Parehong-pareho sa kanyang nakaraan. Nakaraan na matagal na niyang binaon. Nakaraan na nagdulot sa kanya ng matinding trauma.

Napalingon siya sa pintuan nang maring ang pagbukas niyon. Ang nag-aalalang mukha ni Lorenzo ang kanyang nakita. Malalaki ang mga hakbang nito na nilapitan siya. At sa hindi niya malaman na dahilan ay sinalubong niya ito ng yakap kasabay ng pagtulo ng mga luha. Naramdaman niya rin ang pagyakap nito pabalik sa kanya. Natatakot siya. Pero hind