CHAPTER 132

“AY NAKU SORRY PO,”mabilis namang napahiwalay sa isa’t isa sina Ronaldo at Carolina. Masamang tiningnan ni Ronaldo ang kasambahay. Damn! He said to his self.

“Tulungan mo ang maám Carolina mo na ilipat ang mga gamit niya sa silid ko,”paasik na sabi ni Ronaldo kay Minde sa kasambahay nila.

“Opo sir,”nakangiting sabi ni Minde. Bata pa si Minde tila nasa bente anyos lamang ito. Galing ito sa isang malayong bayan sa Aurora.

“Maám alam niyo po, ang laki po ng pinagbago ng awra ng sir Ronaldo mula nang dumating kayo dito. Kahit na galit pa din po siya ay mukha pa din pong masaya siya,”tila nanunuksong sabi ng dalaga kay Carolina.

“Bakit ano ba dati ang awra niya?”nakangiting tanong niya kay Minde. May tuwa siyang naramdaman sa puso niya.

“Ay naku maám dati po ay titingnan pa lang po kami ni sir ay nakakapanginig na po sa takot eh, ngayon po kasi kahit galit siya magaan pa din an awra niya. Siguro po masaya si sir dahil andito kayo ngayon,”dagdag pa ng dalaga.

Naisip ni Carolina, sana maibal