AGAD KONG kinuha ang cellphone ko at tinawagan sila Chiennie. Masakit man ipagtabuyan si Amber, ay kailangan.'Wait for me, love. Magkakasama din tayo'"Hello," sagot ng nasa kabilang linya."Is everything okay?" tanong ko dito."Yes, nakaplano na ang lahat." Agad kong binaba ang cellphone ko.Naka-kasa na ang plano namin. "I'll make you, pay! Kayong dalawa ni niccolo.""SINO KAYA ang walang pusong gumawa nito," sambit ni Leon. Nandito kami sa hide-out namin. Pagkatapos kong imbestigahan ang lahat ay nalaman namin na planado ang lahat. Sa pagka aksidente ni Amber. Di ko naman lubos maisip na isasali nila si Amber sa pagpapabagsak sa akin, sa amin.Inilihis ko na sila, para di nila galawin si Amber. Pero nagawa pa rin nilang makatunog. Di man lang hinintay ni Amber ang side ko na makapag explain. Kaya ngayon. Nagpaplano na naman kami, kung paano mapapatumba ang mga kalaban. Gusto ko ng makasama si Amber."Nandito na si Ramon," sambit ni Trevor. Siya ng private investigator na inuupahan
PAGPASOK NA pagkapasok ni Cynthia ay agad nitong ibinigay sa akin ang isang folder."Ito na yong pinapagawa n'yo sa akin Sir," sabi nito sabay abot sa akin ng folder. Tinignan ko isa-isa ang laman ng folder."Ito na ba lahat?" tanong ko dito."Hindi pa Sir. Pero ginagawa ko na ang lahat para makuha lahat." Tumango-tango ako.Isa-isa kong tinignan ang nasa papel. Mga bank account at iba pa. Sa isang papel naman ay ang mga transaksyon nito. Kumunot ang noo ko ng kasali sa transaksyon nito ang aking kompanya. So, siya ang magnanakaw ng mga billones na nawawala sa kompanya ko. Bakit ngayon ko lang ito nakita o nalaman? Hindi ko talaga akalain na siya ang gumawa ng lahat ng ito. She has a beautiful and innocent face. Umiling-iling na lang ako."Thank you, Cynthia," seryoso kong sambit sa kanya. "You can go, now!" Taboy ko sa kanya. Pero nasa harapan ko pa ito, na para bang nagdadalawang-isip na lumabas ito."What is it, Cynthia?" tanong ko sa kanya. Di kasi ito mapakali."Kasi Sir. Si Ma'a
Umupo ako sa swivel chair ko, pinirmahan ko ang mga papeles na nasa mesa ko, habang naghihintay kay Ramon.Bumukas ang pintuan. "Mr. Devilla is here, SIR!" Sambit ng sekretarya kong ubod ng sungit. Talagang pinagdiinan pa ang salitang 'SIR'."Sige, papasukin mo." sabi ko sa kanya na di siya tinitignan. Abala kasi ako sa mga papeles na nerereview ko at pinipirmahan ko."Sir, ito na po lahat." Diretsong sambit ni Ramon ang PI ko. Inilagay nito sa mesa ko ang isang folder, kinuha ko naman ito.And I open it and scan it. Tumango-tango ako. "Good job, Ramon. Just wait the digit. I'll send it to you by afternoon." sabi ko dito."Thank you, Sir." Pagpapasalamat nito. "Aalis na po ako." paalam nito sa akin."Wait, Ramon. May ipapagawa pa ako sa iyo." sambit ko dito."This is Samantha." Ibinigay ko ang larawan sa kanya. "I don't know her last name. I just meet her kanina lang and I didn't ask mom. Hanapin mo kung sino, kung ano ang background ng babaeng yan, at kung ano ang kaugnayan niya kay
NANDITO NA kami sa bar. Tipsy na ako, kanina pa kasi ako inom ng inom. Gusto kung maibsan ang sakit na nararamdaman ko. Nagpakatanga ako sa lalaking ni katiting ay walang gusto sa akin.Bakit pakiramdam ko ay mangyari na ito noon? Bakit parang pakiramdam ko ay---- ewan, di ko na maalala."Hinay-hinay lang, girl." pigil sa akin ni Carla."No, hayaan n'yo ako. Ilalabas ko lang ang mga hinanakit ko. He is a jerk. Ang gago niya at ako naman si tanga. I believe in him. Kahit di niya sabihin. I assume na our feelings are mutual. Pero," umiyak ako. "Ako ang nag mukhang tanga." umiiyak kong sambit. Inisang lagok ko ang alak."Enough, Abby, your getting drunk. Baka di ka na makauwi n'yan." pigil sa akin ni Chiennie."Hayaan nyo muna ako please. I'll stop, if I can't." Umiiyak kong sambit.Kaya hinayaan nila ako. Iinumin ko na sana ang alak na nasa baso ko ng may pumigil dito."Enough of this." seryoso niyang sambit. Inagaw nito ang baso mula sa kamay ko.Nginisihan ko ito. "Isiah. Ang boss kon
NAPAPITLAG ako ng may biglang umakbay sa akin. Akala ko na kung sino. "Oh, bakit nakabusangot ang mukha mo?" tanong nito sa akin." Di ko siya sinagot, nanatili akong tahimik. "Amber," tawag nito sa akin. Iniharap niya ako sa kanya. Hiwakan nito ang aking mukha at pinatakan ng halik ang aking labi. "Ang sweet talaga! Kung wala lang sanang nakita kanina, baka kinikilig na ako!" pagpaparinig ni Carla. "What do you mean, Carla?" tanong ni Isiah dito. "Ask, Amber." sabi nito, lumingon sa akin si Isiah. "What did you see?" tanong nito. "Sino iyong kasama mo kanina?" tanong ko dito. Nanigas ito sa tanong ko. Di iyon nakaligtas sa akin. "Ano ka ngayon, playboy!" parinig ulit ni Carla. "Wala iyon, may tinanong lang!" umiwas ako ng tingin. "Tinanong? I saw you kissing her. Di lang ito ang unang beses na ginawa mo ito, Isiah! I always saw you. Lagi kitang nakikitang may kasamang babae." sabi ko dito. Di ko mapigilan ang lumuha. Araw-araw ko na lang nakikita si Isiah na may kasamang ib
NANDITO ako ngayon sa kwarto ko, dahil nga kaming dalawa ni Isiah ang dadalo sa isang party na sinasabi ni Papa ay nag-ayos na ako.Agad kong naglagay ng make-up sa aking mukha. Dahil marunong na ako ay di ko na kailangan nang tulong ng isang make-up artist. Bumukas ang pinto ng aking kwarto at inuluwa noon si Mama.Ngumiti ito sa akin at agad akong nilapitan."Kay bilis talaga ng panahon. Noon, karga-karga pa kita. Hili-hili sa bawat tulog mo. Ngayon, kaya mo ng mag-isa nang walang tulong galing sa akin," madamdamin nitong sabi sa akin.Niyakap niya ako mula sa likuran. "Sana ay wag kang magtampo sa amin ng Papa mo, anak. Ang ginagawa namin ay para na din sa inyo.""I know, Ma!" sang-ayon kong sambit dito. Kailangan kong sumang-ayon, para di humaba ang usapan naming dalawa."Isiah is waiting you downstair," sabi sa akin ni Mama.Ngiti lang ang tanging naisagot ko dito. Dahil tapos na din naman ako ay kailangan ko nang bumaba para puntahan si Isiah. Agad akong lumabas sa kwarto ko at
LUMIPAS ANG ilang araw. Di na ako nag-approach kay Isiah. Dahil kung ipagpapatuloy ko ang pakikipagmabutihan sa kanya ay baka masaktan na naman ako."Pack you things. Amber." Nagulat ako ng biglang pumasok si mommy sa kwarto ko. Di kasi kami magkasama sa iisang kwarto ni Jane. Nagmamadali ito, na para bang hinahabol."Why, Mom?" takang tanong ko sa kanya. Ako man ay natataranta na rin, bakit yata biglaan."Just pack your things and we will leave." Nagtataka man at agad akong tumalima. Inilabas ko ang maleta ko at isinilid ang mga importante kung damit at mga gamit.I don't know what happened. But, I still obey my mother. Pagkababa ko sa hagdan ay kumpleto kaming lahat. May maleta din na hawak si Jane gayon din si Althea. Even, Kuya Andrew. Ano ba ang nangyayari?"What happened, 'pa?" Kuya Andrew ask. But papa didn't answer. He is busy, bakit may nakikita akong takot sa mukha ni papa?"Mauuna na kayo ng mga bata Rhea," saad ni papa, kay mama. "But, what about you!" nag-aalalang saad
NAPABALIKWAS ako nang bangon. Nasaan ako? Agad kong inilibot ang paningin ko at nakita ko si Margaux.Bakit nandito itong batang ito dito. Kwarto to ni Isia. Bakit nandito ako? Tinignan ko ang orasan. It's 5 o'clock"Your awake Abby," sabi sa akin ni Isiah. Kumunot ang noo ko. Inirapan ko siya.Naalala ko na lahat. Bakit ang tagal kong nakalimot. Tinignan ko siya na may panglilisik sa mata."I'm not Abby, I'm Nathalie Amber De Luca," seryoso kong sabi dito.Nanlaki ang mga mata nito. Pero namungay agad iyon."Good to know that you're back," malamig na sabi nito sa akin.Tumayo ako at naglakad palabas. Nilampasan ko siya. Pero agad na bumalik ng may maalala.I slap him hard. "Para yan sa pasakit na ibinigay mo sa akin." I slap him again. "Yan, para yan sa pag papaasa mo ulit sa akin, na ako lang at wala ng iba." I give him a couple slap. "Yan, para yan sa lahat-lahat," umiiyak kong sabi dito."Mabuti na rin at di natuloy ang kasal natin. Baka di ko kayanin. Good luck Isiah." Tinalikur