Chapter 27

Nette POV

ANG TAHANANG napakalaki ay tila walang tao dahil ilang araw na kaming walang mga kibuan. Nagkikita kita kami ngunit walang nagsasalita. Gustong gusto kong humingi ng tawad sa naging pagsagot ko at pagtaas ng boses kay Ate Tam ngunit hindi ako nabigyan ng pagkakataon sapagkat kahit siya mismo ay hindi lumalapit sa akin.

Inayos ko ang aking higaan at kung anu ano pang pwedeng gawin upang libangin ang sarili. Madalas ay napapatulala na lamang dahil sumasagi sa aking isipan ang tanong na, paano kung naging iba ang sitwasyon magiging masaya kaya kami ni Mr. Fifth? Kung nag-iba ang sitwasyong aming kinalalagyan masasaktan ko rin kaya siya ng ganito?

Malungkot akong napangiti dahil kahit anong gawin ko walang kasagutan ang aking mga tanong. Ibinagsak ko ang sarili sa kama matapos gawin lahat ng dapat na gawin. Napatitig ako sa mga ilaw at hinihintay na gupiin ng antok ngunit hindi pa man ako tuluyang nakakatulog ay malalakas na katok ang pumukaw sa akin