Napatihaya ako sa upuan nang matapos kong gawin ang pinapagawa ni Miss Lina. Mabuti na lang natapos ko before lunch para naman makakapagpahinga ako mamaya.Lunes na lunes pero ramdam ko na naman ang matinding pagod. Kahapon wala naman akong ibang ginawa kundi ang magpahinga buong araw at asikasuhin ang anak ko. Pero kapag nandito na 'ko sa trabaho, mauubos talaga lahat ng energy na inipon ko. At ngayon, ten percent na lang ang natira."Thena, may girl's night out mamaya, sasama ka ba?" Tanong ni Paula nang lumapit siya sa'kin at kasunod nito si Maurice na bitbit ang bag at handa nang bumaba sa cafeteria para mag-lunch."Girl's night out? Eh, Monday ngayon, ah?" Sabi ko habang nilalagay sa loob ng bag ko ang mga nagkalat kong gamit sa ibabaw ng mesa."Pantanggal pagod lang, gano'n. Don't worry, hindi naman tayo maglalasing 'tsaka tayo-tayo lang din naman dito sa department natin ang sasama mamaya. No boys, only girls," sagot ni Paula na ikinatawa ni Maurice."Kaya nga girl's night out,
"May sinasabi ka, Athena?"Kaagad kong nilingon si Paula na ngayon ay nagtatakang nakatingin sa akin. Med'yo tipsy na siya at ewan ko lang kung nakita niya rin ang boss namin."Si sir Zach kasi .. nakita ko-"Wala na siya pagharap ko.".. ro'n.."Saan naman kaya siya nagpunta?Totoong siya 'yong nakita ko. Hindi ako namamalikmata o nag-iimagine na nandito siya. 'Tsaka hindi pa naman ako lasing."Ano sinabi mo, Athena?" Tanong ni Paula habang nilalapit ang tenga sa akin.Umiling na lang ako bilang sagot at ininom ang isang shot ng gin. Um-order na sila ng panibagong alak na hindi ko napapansin. Halo-halo na ang iniinom namin pero sana lang hindi kami gagapang pauwi."Shot pa, Athena. Sulitin na natin ngayon habang may oras pa," wika ni Trixie habang inaabot sa'kin ang panibagong shot ng gin."Ito ba 'yong sinasabi mong hindi tayo maglalasing, Paula?" Nang-aasar na sabi ko at binalingan ng tingin si Paula na ngayon ay tahimik na sa gilid at nakahawak sa ulo niya.Lasing na."Minsan lang
"Agh! Ang sakit," daing ko habang nakahawak sa ulo ko.Jusko, bigla na lang kumirot at sobrang sakit.Nagising kasi ako nang biglang mag-ring ang cellphone ko. Kahit alarm lang 'yon, nagising ang buong diwa ko. Partida nakainom pa 'yan kagabi.Sana talaga 'di na lang ako uminom, 'yan tuloy nagka-hangover pa.Anong oras na kaya? Kailangan ko nang pumasok sa trabaho at bawal akong ma-late kasi may meeting ang buong department."Oh my god! Late na 'ko," gulat na sambit ko nang makita ko ang oras. Alas otso na pala ng umaga at alas nuebe 'yong meeting. Jusko po! Late na 'ko."Wait .. s-sino ang .."Napahinto ako nang may napagtanto.Ano ang nangyari kagabi?Pa'no ako nakauwi?Sino ang naghatid sa'kin dito sa bahay?"OH MY GOD!" Napasigaw ako sa gulat nang maalala ko na ang mga nangyari kagabi.Uminom kami nina Paula at ang iba pa naming kasama sa office tapos may mga lalaking lumapit sa table namin .. tapos--"S-Si .. sir Zach .." Napatakip ako ng bibig at tuluyang napaupo sa sahig.Ang n
Ako na lang ang naiwan dito sa loob kasama ang boss ko na hindi pa nagsasalita simula no'ng lumabas sina Maurice kanina. Nagta-type siya sa cellphone niya at sa tingin ko may kausap ito pero wala na 'kong pakialam.Hindi pa rin ma-consume ng utak ko ang mga sinabi niya kanina. Naguguluhan pa rin ako at ang dami kong tanong na siya lang ang makakasagot. Gusto kong kausapin sina Maurice para maliwanagan ako pero hindi niya 'ko pinalabas ng opisina niya.Alam kong mali 'yong ginawa namin kagabi pero wala naman akong ginawang masama o nasangkot sa gulo. Ang maling nagawa ko lang naman ay naparami ng inom at umuwi ng lasing.'Di kaya may nagawa ako kagabi na hindi ko lang namamalayan?"What's on your mind? You look awful," biglang sabi niya na nagpatigil sa akin sa pag-iisip.Kanina pa 'ata siya nakatingin sa'kin pero hindi ko lang napapansin."N-Naguguluhan lang po ako sa mga sinabi niyo kanina. Tungkol po ro'n sa gulo na kinasangkutan nina Maurice. Sa pagkakakilala ko sa kanila, hindi ni
Parang ayokong bumangon dahil tinatamad akong pumasok sa school. Alas syete na ng umaga pero hindi pa 'ko nag-ayos. Ewan ko, basta tinatamad ako ngayon.Second year high school pa lang ako pero katamaran na ang pinapairal ko. Hindi naman ako tamad mag-aral, mataas naman lagi ang mga scores ko sa quiz at exam, at lagi ring mataas ang scores ko sa mga recitations at projects. Pero minsan talaga umiiral ang pagiging tamad ko."Hays, kapagod," tanging naisambit ko at nagdesisyon ng bumangon mula sa higaan ko. Kinuha ko na rin ang tuwalya ko at pumasok na sa banyo para maligo.Hays, ang ending papasok pa rin pala ako."Nak, Athena."Boses 'yon ni tiya Rosa, kapatid ni mama na siyang bumuhay at nagpalaki sa'kin simula no'ng namatay ang kapatid niya, ang mama ko.Maliligo na sana ako pero hindi na natuloy. Hawak ko na ang tabo na may lamang tubig nang marinig ko siyang pumasok sa kwarto ko. Ano kaya ang kailangan niya?"Po, tiya? Nasa loob po ako ng banyo, may kailangan po ba kayo?" Tanong k
Gulat na napatingin ako sa hawak kong isang puting rosas na nakalagay sa ibabaw ng mesa ko. Hindi ko inaasahan na makakatanggap ako ng ganito ngayong araw. Kasi iniisip ko na walang maglalakas loob na magbibigay sa'kin ng ganito pero nagkakamali ako.Iisang tao lang kaya ang nagbigay nito o hindi?"Oh? Kanino na naman 'yan galing?" Gulat na tanong ni Vanessa nang makarating siya sa tabi ko. Walang kasamang sulat kaya hindi ko malalaman kung kanino 'to galing."Ewan ko," maikling sagot ko. Napatingin ako sa mga kaklase kong lalaki, wala naman akong napansing kakaiba mula sa kanila kaya paniguradong wala ni isa sa kanila ang nag-iwan nito rito."Sandra .." Tawag ko sa isa kong classmate. Lumingon naman ito agad at lumapit sa'kin."Bakit Thena? May kailangan ka?" Tanong nito bago ngumiti sa akin."Nakita mo ba kung sino ang naglagay nito rito sa mesa ko?" Napatingin siya sa hawak kong bulaklak at kaagad na napaisip. Sana nakita niya para makilala ko kung sino."Ahh 'yan, may nagpapabigay
"Hoy, Athena!"Nagising ako sa reyalidad dahil sa ginawa ni Vanessa. Loka talaga 'tong kaibigan ko. Sa tuwing may iniisip ako lagi niya na lang sinisira."O bakit? Nag-iisip ako rito 'e, ikaw talaga epal ka minsan," inis na sambit ko pero tinawanan niya lang ako."Sorry bespren, ang layo kasi ng tingin mo. Ano ba kasi 'yan? Iniisip mo na naman ba secret admirer mo? Diyos ko kalimutan mo na 'yon, first year college na tayo pero hindi pa rin nagpapakilala sa'yo," aniya at nilapag ang isang cup ng kape sa harapan ko.Hays, tama nga naman siya, college na kami pero hindi ko pa rin nakikilala 'yong unang lalaking nagpatibok ng puso ko. Hindi naman kasi ako sigurado kung ang lalaking nakilala ko 3 years ago ay siya na 'yong secret admirer ko.After nung nangyari sa pagitan naming dalawa, never ko na siyang nakita ulit at hanggang ngayon hindi ko pa rin nasasauli sa kan'ya 'yong damit na pinahiram niya sa'kin. Ewan ko nga kung nasa'n na siya ngayon pero sa pagkakaalam ko pumunta raw siya ng
Mabuti na lang nakaalis na 'ko ro'n. Nakakawalan ng hininga doon sa VIP room dahil sa mga kaibigan ni boss Yael lalo na kay Mr. VIP. Hanggang ngayon iniisip ko pa rin 'yong sinabi ni Thomas. Ano naman kaya ang ibig sabihin niyon?'Yong titig ni Mr. VIP sa'kin kanina parang may something, hindi naman sa nag-a-assume ako pero gano'n talaga ang nararamdaman ko. Ang mga titig niya na parang abot hanggang kaluluwa ko. 'Yong parang bawat galaw ng ibang parte ng katawan ko inoobserbahan niya. Hindi nakakabastos tingnan pero nakapagtataka. Ewan ko ba sa lalaking 'yon, bakit gano'n na lang siya kung makatingin sa'kin?Hays, napainom tuloy ako ng tatlong baso ng tequila dahil sa kakaisip sa lalaking 'yon."Athena."Limang minuto pa lang ako na nakaupo sa bar counter pero narinig ko na naman ang boses ni boss Yael. Ano kaya ang kailangan niya sa'kin? Ayoko nang bumalik doon sa VIP room, baka gisahin ako ulit ng mga kaibigan niya."Po? Boss Yael, ano po ang kailangan niyo?" Tanong ko at napilitan