"Thank you," naisambit ko habang nakatingin sa malayo.Nahihiya akong tumingin sa kan'ya, ewan ko ba kung bakit pero siguro sa kadahilanang ngayon lang ulit kami nagkita pagkalipas ng tatlong taon.Nandito kaming dalawa ngayon sa taas ng stage malapit sa field. Nawalan na 'ko nang ganang pumasok sa klase dahil sa mga nangyari kanina. Nasa kalagitnaan na rin naman ng second period at maya-maya uwian na rin. Hihintayin ko na lang na matapos ang klase bago ako umuwi sa bahay."Are you okay?" Tanong niya, kaagad ko siyang nilingon at naabutan ko siyang nakatingin sa akin.Nag-aalala siya, nakikita ko sa mga mata niya pero .. bakit?"Probably you're not, it's written on your face," aniya at nag-iwas ng tingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako at pinipigilan ang sarili na huwag umiyak."I saw that post circulating in the social media that's why every students here in campus were talking and badmouthing about you."Nakita niya na rin pala 'yon, sabagay nagkalat na 'yon sa social media
Kaagad akong bumaba ng hagdan at napayakap ng mahigpit kay tiya Rosa. Parang bigla akong natauhan dahil sa sinabi niya.Dahil sa sakit at lungkot na nararamdaman ko, nakalimutan kong may munting supling na nasa loob ng tiyan ko."P-Patawad tiya .. hi-hindi ko po sinasad'ya," umiiyak na sambit ko.Ang sama ng ginawa ko. Hindi ko man lang naisip na may bata sa loob ng tiyan ko at magiging ina na 'ko. Wala siyang kasalanan dito pero dinamay ko siya sa lungkot at galit ko. Lubos kong pinagsisihan ang ginawa ko ngayon."Heto, uminom ka muna ng tubig." At inabot ni tiya Rosa ang isang basong tubig sa akin. Tinanggap ko naman ito agad at ininom.Bigla akong napahawak sa tiyan ko at napaisip.Kapit ka lang d'yan baby, hindi na gagawa ulit ng isang pagkakamali si mama para saktan ka."Ayos ka lang ba?" Malungkot na tanong ni tiya Rosa at hinawakan nito ang dalawang kamay ko.Maliit akong ngumiti at tumango bilang sagot sa kanya. "Opo, ayos lang ako. Pasensiya po sa ginawa ko, hindi ko na po uu
"Sigurado ka na ba sa desisyon mo?" Tanong ni Vanessa nang papasok na kami sa entrance ng school.Tumango ako bilang sagot at maliit na ngumiti sa kan'ya. "Tama na rin 'yon para maka-focus ako sa pag-aalaga sa magiging anak ko," sabi ko.Balak kong tumigil sa pag-aaral. Pagkatapos ng mga nangyari sa'kin mas pinili ko ang magpahinga muna at umiwas sa mga taong balak lamang na husgahan at insultuhin ako. Lalo na ngayon na buntis ako, kailangan kong mag-ingat at alagaan ng husto ang sarili ko."Pero p'wede ka pa namang mag-aral habang buntis ka tutal maliit pa naman ang tiyan mo," aniya."Alam ko pero alam mo naman na maselan ang pagbubuntis ko, 'di ba? Kaunting stress lang maaaring mawala sa'kin ang baby ko at ayokong mangyari 'yon. Ayoko mang tumigil sa pag-aaral pero kailangan kong gawin para sa baby ko," mahinahon na sambit ko.Alam ko naman kung ano ang gustong iparating sa'kin ni Vanessa. Gusto niya na sabay kaming magtapos.Nangako kami noon sa isa't isa na sabay kaming magtatapos
"Sino ang may gawa nito?!" Asik ko na ikinagulat ng mga tao sa paligid lalo na ni sir Lim. Lumapit kaagad si Vanessa sa akin at bumulong sa tenga ko."Si .. Lauren," aniya.Hindi na 'ko nagulat pero nakaramdam na kaagad ako ng galit sa katawan. Hindi ko maintindihan kung bakit ginagawa niya 'to sa'kin. Wala akong ginawang masama sa kan'ya para ipahiya ako ng ganito.Ito na siguro ang tinutukoy niya kanina pero paano niya nalaman? Sino ang nakapagsabi sa kan'ya kung si tiya Rosa, ninang Lydia, at Vanessa lang ang sinabihan ko tungkol doon?"Y-You're .. pregnant?"Biglang napunta ang tingin ko kay sir Lim na ngayon ay nakatingin sa cellphone niya. Kaagad siyang nag-angat ng tingin ngunit may bahid na ng pagkagulat ang mukha niya.Dumagundong ang kaba sa dibdib ko, hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin na hindi niya mapapansin na nagsisinungaling ako sa kan'ya. Hindi niya p'wedeng malaman na buntis ako kasi may posibilidad na sabihan niya kaagad ang kaibigan niya."Uhm.. huwag po ka
Nakangiti habang pinagmamasdan ko ang mga batang naglalaro sa playground. Parang nakakawala ng stress at pagod kapag ganito ang mga nakikita mo. 'Yong tawa at ngiti nila na nagpapasaya at bumubuo ng araw mo.After ng mga ilang oras na paglilinis sa bahay, dito ko naisipang pumunta para makapag-relax at makapag-enjoy naman kahit papa'no. Sinusulit ko na lang ang day-off ko kasi bukas may pasok na ulit sa trabaho at for sure nakakapagod na naman 'yan. Pero kinakaya ko naman para sa kinabukasan ng pamilya ko."Heto na ang ice cream, Thena," nakangiting sambit ni Vanessa sabay abot sa'kin ng isang cone ng ice cream. Kinuha ko naman kaagad ito at nagpasalamat sa kan'ya."Salamat, akala ko pa naman balot ang bibilhin mo," sabi ko."Eh, wala pang nagtitinda baka mamayang hapon pa 'yon," aniya.Bigla siyang huminto at tumingin sa'kin nang may pang-aasar. Ano na naman kaya ang iniisip niya?"Don't tell me .. buntis ka ba?" Tanong niya na ikinagulat ko."Anong buntis ka d'yan? G-Gusto ko lang k
"Anak.."Napalingon ako agad nang marinig ko ang boses ni tiya Rosa. Kararating niya lang galing palengke. Sumabay siya kanina kay Vanessa no'ng umalis na ito at sabi niya bibili lang daw siya ng uulamin namin.Kaagad ko siyang sinalubong sa may pinto nang makita ko siya na maraming bitbit na malalaking plastics na may laman ng mga pinamili niya at dalawang paper bag. Nakapagtataka man pero hindi na muna ako nagtanong."Salamat anak, nasa'n nga pala ang anak mo? Hindi ko siya nakitang naglalaro doon sa kapitbahay natin," aniya habang nililibot ang tingin sa buong bahay."Nando'n po siya sa kwarto niya, inaayos ang mga gamit niya sa school. Bukas po kasi may pasok na siya," tugon ko at nilapag ang mga dala nito sa ibabaw ng mesa."Oo nga pala .. ang sipag naman ng batang 'yon, hindi na umaasa sa 'yo sa pag-aayos ng mga gamit niya.""Kaya nga po, hindi ko na siya tinulungan kasi kaya niya naman na raw kaya ayun iniwan ko na lang siya sa kwarto niya. Babalikan ko na lang maya-maya pero p
"Nak, nandito na sa loob ng bag mo ang baon mo, okay? Then ang tumbler mo nandito na rin. Inom ka nang maraming tubig at ubusin mo ang pagkain mo, okay?" Paalala ko sa anak ko. Tumango naman ito bilang sagot at ngumiti sa akin.Nagsusuot siya ng kan'yang sapatos. Balak ko sana siyang tulungan pero ayaw niya, big boy na raw siya at kaya niya na. Natutunan ng maging independent nang anak ko."Thank you po, mommy," pasalamat nito at niyakap ako pagkatapos niyang magsuot ng sapatos."You're welcome, anak .. be a good boy, hmm? Huwag makulit at makinig ng mabuti kay teacher.""Yes po, mommy," nakangiting sambit niya at sumaludo pa ito na parang sundalo. Tumawa na lang ako at sabay na kinurot siya sa pisnge.Nang masigurado ko na wala na 'kong nakalimutang dalhin, lumabas na rin kaming dalawa ni Aaron sa bahay. Matapos kong ma-lock ang pinto nagtungo na rin kami sa garahe ng sasakyan. Nandoon na si tiya Rosa at naghihintay sa amin.'Yong sasakyan, regalo sa akin 'yon no'ng birthday ko noong
Pagkatapos naming mag-log in ni Maurice, pumasok na rin kami kaagad sa office at nagsitungo sa mga table namin. Pagkaupo ko, nag-retouch lang ako konti ng sarili at nilabas na rin ang ilang mga gamit ko including laptop, notebook, at ballpen."Good morning, Thena," bati sa'kin ni Paula, isa rin sa mga ka trabaho ko."Good morning, Pau, kumusta ang biyahe?" Tugon ko habang sinusuklay ang nakalugay kong mahabang buhok.Naupo kaagad siya matapos ibaba ang dalang bag sa ibabaw nang mesa. Hindi nito napigilan ang mapabuntong hininga. Siguro pagod sa biyahe at lalo na sa iba pang gawain."Hays, super nakakapagod .. naabutan ako ng traffic sa may EDSA pero buti nalang nakaalis din kung hindi baka na late na 'ko," aniya pero bakas ang inis sa boses niya. "Nakasabay ko pa sa elevator 'yong bagong boss natin. Diyos ko 'yong kaba ko umaapaw dahil sa presensiya niya. 'Yong tingin pa lang niya masasabi mo nang hindi mabait," dugtong niya.Parang bigla rin akong kinabahan. Paano nga kung gano'n? Ay