CHAPTER 16

Wala sa sariling sinipa-sipa ko ang bottled mineral water na pinag-inuman ko kanina.

Katatapos lang ng part time job ko sa coffee shop ni Miss Chloe, pero magpa-hanggang ngayon ay wala pa rin ako sa tamang huwisyo – kahit no'ng nagtatrabaho ako kanina. Iniisip ko pa rin kasi ang nangyari. Umuwi akong bagsak ang balikat kahapon dahil ni hindi ko man lang nakausap si Josh.

"Aray!"

Nabalik ako sa ulirat nang marinig ko ang boses na iyon. Halos manlaki ang mata ko nang mapagtanto na mukhang napalakas ata ang pagsipa ko sa bottled mineral water. Dali dali kong dinaluhan si Dwight na ngayon ay sapo sapo ang noo.

"Look! Mukhang nagkapasa ata ako," aniya na yumuko pa para mapantay sa mga mata ko ang noo niya.

Nakagat ko na lang ang labi ko nang makitang namumula ang parteng tinamaan ko.

"Sorry. Hindi ko naman kasi alam na may matatamaan."

"Paano pala kung bata ang natamaan mo, ha, Lexus? Anong gagawin mo para patahanin siya?"

Napairap na lang ako dahil sa sagot niya at sa pagnguso niya. "Mabuti na lang at isip bata ang natamaan ko."

Lumayo na ako sa kanya saka na siya nilagpasan.

"Aww. You hurt my feelings."

Natawa na lang ako nang pagbaling ko sa kanya ay nakahawak na siya sa kanyang d****b. I stuck out my tounge to tease him. Para na tuloy kaming mga batang nag-aasaran dito sa kalsada.

Maya-maya pa ay naging mapayapa na ang paglalakad naming dalawa. No one dared to break the silence. Until I heard him called my name.

"Lexus."

"Hmm?"

"I mean it."

"Ha?" naguguluhan kong tanong.

"Lahat ng sinabi ko kahapon. That's my true feelings towards you."

That made my mouth shut.

Pagkauwi ko sa apartment kahapon ay nawala sa isip ko ang naging confession ni Dwight. Ang tanging naiisip ko lang buong gabi ay kung paano ako hihingi ng dispensa kay Josh. And right now, I felt guilty. I rejected him – I didn't even considered his feelings.

Am I bad? Masisisi niyo ba ako kung ang tanging naiisip ko lang ay ang taong siyang talagang gusto ko?

"Why?"

"What?"

"Bakit? Bakit ako, Dwight? Of all girls in the university, why me? Bakit hindi na lang si Jam? O isa sa mga kaklase mo?"

Huminto ako saka siya hinarap.

"Hindi dahil sa hindi mo ako gusto ay irereto mo na ako kay Jam. Kay Ethan lang 'yon," pagbibiro niya pa.

"At first, I was just curious, Lex. Nabalita kasi hanggang sa room namin ang hayagan mong pagkagusto kay Josh. Akala ko katulad ka lang ng ibang babae na nagkakagusto sa kanya. They will cry after being rejected and receive a cold treatment from him. But you. The more he's cold towards you, the more you chase him. So, I'm curious why this pretty girl is chasing the wrong man? You didn't deserve that kind of treatment, Lex."

"How many times I'm gonna tell you that he deserve me, Dwight? Somehow, I deserve his cold treatment. Because just like the other girls, I was busy chasing him. Ang kulit ko. But then, I can't just slip this opportunity to chase him." Saglit akong napahinto sa pagsasalita saka muling nagpatuloy. "I believe that if you like someone, chase him. Do everything for them to like you back. And that's what I'm doing now, Dwight. And if the reason why you like me because you're just curious, then I must say that stop this feelings of yours, Dwight. You're just interested in me just because I'm chasing Josh."

Sumilay naman ang ngiti sa labi niya. "Just like what you've said, Lex. If you like someone, you will chase that person. And I'm here, chasing you, too. While you're busy chasing him. Hayaan nating may mapagod sa ating tatlo at tuluyang huminto at magpahabol."

"At sisiguraduhin kong hindi ako ang mapapagod, Dwight. Sisiguraduhin kong siya ang hihinto at buong puso akong tatanggapin," determinado kong sabi.

"That's the spirit! Chase him, Lex. And I'll chase you."

Pagkatapos naming mag-usap ay nagpasya na kaming magpatuloy sa paglalakad. Hinayaan ko siyang ihatid ako hanggang sa apartment.

"Good bye, Dwight! Thank you for taking me home."

Binigyan ko siya ng isang totoong ngiti pagkarating namin sa tapat ng apartment.

I was about to go inside when I heard him call my name. "Lex."

Kaagad naman akong bumaling sa kan'ya.

"May sasabihin ka pa ba?"

"Invite ko sana kayo ni Jam. Punta tayo sa bar. Sa dati nating pinuntahan. My treat."

Nagsalubong naman ang kilay ko. "Dwight. This is too much. You're spending your money just to treat us? I'm sorry but I'll decline your invitation."

"As expected. Huwag kang mag-alala dahil maniningil ako kapag nakuha mo na ang sweldo mo. Ako naman ang ilibre mo. Deal?"

Wala na akong nagawa pa kung hindi ang pumayag sa gusto niya.

"Deal!"

It's already 7pm when we heard the car being park outside. Si Jam ang sumilip habang abala ako sa paglalagay ng contact lens sa mata ko.

"Nandiyan na ang ikalawa mong prinsipe, bebs," anunsiyo ni Jam.

Inirapan ko na lang naman siya. With a final look, tumayo na ako saka kinuha ang aking sling bag. I'm wearing a black tube and a red skirt. Matching with my killer heels. Sabay na kaming lumabas ni Jam sa apartment at binati kaagad ako ng malawak na ngiti ni Dwight.

"You're really beautiful, Lex."

Magpapasalamat na sana ako nang biglang sumingit si bebs. "Aba't ang pinsan ko lang ba ang nakikita mo, Dwight? I'm here, too. Baka gawin niyo akong third wheel niyan, ha?"

Sabay na lang kaming napailing ni Dwight dahil sa pagbibiro ni Jam.

"You look stunning, Jam. Don't worry, hindi ka magiging third wheel. Kasama rin natin ang mga kaklase natin at nando'n na sila ngayon sa bar."

It's a good thing for me. Mabuti na lang talaga at hindi lang kaming tatlo ang lalakad ngayon. Mas marami, mas maganda.

Sasakay pa lang sana ako sa likod nang unahan na ako ni Jam saka niya malakas na sinarado ang pinto ng sasakyan. "Do'n ka sa front seat, bebs."

"Kasya naman tayo diyan, Jam." pagmamaktol ko pa.

"Gagawin niyo ba talaga akong driver niyo?" pagbibiro ni Dwight kaya wala na akong nagawa pa kung hindi ang sumakay sa front seat kung saan binuksan na niya ang pinto para sa akin.

"Thank you."

Hinintay niya lang talaga akong makasakay bago niya isara ang pinto ng kotse saka umikot papuntang driver seat. Hindi na rin ako nagulat nang siya pa mismo ang magkabit ng seatbelt para sa akin.

Narinig pa namin ang kunwaring pag-ubo ni Jam kaya saglit lang akong nginitian ni Dwight at pinaandar niya na rin ang kotse.

Sa buong biyahe ay ramdam ko ang pasulyap-sulyap niya sa akin but I don't bother to look back at him. Masyadong magiging awkward ang buong biyahe lalo na at kasama namin ang mapang-asar kong pinsan.

Mabuti na lang at naging mabilis lang ang biyahe namin at nakarating na rin kami sa dating bar na pinuntahan.

"Xbeat," pagbasa ko sa malaking pangalan ng bar sa labas.

Hindi ko na hinintay si Dwight na pagbuksan pa ako ng pinto dahil bago niya pa magawa 'yon ay nakalabas na ako sa kotse. Ngunit sa paglalakad ay todo alalay pa rin siya sa akin. Nakahawak pa siya sa braso ko at nakaalalay sa beywang ko. Alam kong dapat hindi ko hinahayaan na masyadong malapit siya sa akin pero ayoko lang na makaramdam na naman siya ng another heartbreak because I don't want to allowed him to do this kind of treatment.

Alam kong masyado nang masakit sa part niya ang rejection na ginawa ko kaya ayoko ng dagdagan pa. I let him treat me the way he wanted. Sa ganitong paraan baka sakaling ma-realize niya na he is just comfortable but he really felt nothing about me. That he just misunderstood his feelings.

Huminto kaming tatlo sa pinaka-maingay na table. Halos lahat ata sila kaklase nila Jam at Dwight. Nakita ko pa si Ethan na kaagad lumapit kay Jam. I don't really know what's the score between them. Pero hahayaan kong maging masaya silang dalawa. Sana lang this time, magkaroon na talaga sila ng feelings sa isa't isa. Ako talaga ang unang matutuwa kung mangyayari 'yon.

Nagsimula ang kasiyahan sa simpleng palaro nila. Simpleng 'truth' or 'dare.' Then, iinom. Masaya naman silang kalaro at kakwentuhan. But I felt awkward nang kay Dwight mapatapat ang bote.

"Truth," ang pinili ni Dwight.

"Sa lahat ng babaeng nandito sa table. Kanino ka interesado, p're?" tanong ni Lucio, base sa pagkakatanda ko sa pangalan niya.

Lantaran ang pagtitig sa akin ni Dwight kaya kahit hindi siya magsalita ay mukhang may hint na ang mga tao sa paligid namin. Wala sa sariling nainom ko bigla ang alcohol drink sa harapan ko. Nagpapasalamat na lang ako nang hindi na sila nang-usisa pa at nagpatuloy na lang ulit sa paglalaro. Hanggang sa kumonti na kami dahil ang iba ay umuwi na, habang ang iba naman ay nasa dance floor na.

Katabi ko na si Jam sa couch habang magkatabi naman sa harapan namin sila Ethan at Dwight. Mukhang abala ang dalawa sa pag-uusap.

Hindi ko maintindihan pero tila may humahatak sa akin para mapatingin sa bandang gitna ng dancefloor. Ganoon na lang ang pagkagulat ko nang makitang magkayakap na nagsasayaw sila Josh at Tamara. Ramdam ko ang tila pagpunit ng puso ko.

"Meron talagang isang tao na sobrang gusto natin pero imposibleng maging atin." Bigla ay nasambit ko habang nakatitig pa rin sa dalawa. May binubulong si Tamara kay Josh at mukhang tawang-tawa naman siya. Mas lalo lang lumalalim ang nararamdaman kong sugat sa puso ko.

"Syempre naman. Bawal share. Alangan namang gusto ko tapos gusto mo rin. Aba mali 'yon, bebs."

Sinamaan ko naman ng tingin si bebs. Napaka slowpoke talaga ng babaeng ito. Syempre bawal talaga ang share noh? Hindi kami shareit para magpasa ng files. Lalong-lalo na at hindi pwedeng ipasa si crush.

"Suko ka na?" seryosong tanong ni Jam.

"Susuka lang ako, bebs. Pero hindi ako susuko."

"That's the spirit!"

"Pero seryoso, bebs. Nasusuka na talaga ako."

"Saan ka ba nasusuka? Sa alak o sa dalawa?"

"Wala ng tanong-tanong. BOTH!"

Nagkatawanan pa kaming dalawa bago ko napagpasyahang tumayo na. Nahihilo na ako dahil na rin siguro marami na ang akong nainom. Ramdam ko na rin ang pag-angat ng likido sa tiyan ko papunta sa aking lalamunan.

"Where are you going?" May pag-aalalang tanong sa akin ni Dwight.

"Cr. Pakibantayan si Jam, baka manggagat," pagbibiro ko saka na naglakad para hanapin ang comfort room.

Kahit umaalon-alon na ang paningin ko ay nagawa ko pa ring makapasok sa loob nang hindi nadadapa. Kaagad kong inilabas ang acid mula sa tiyan ko. Nagtoothbrush na rin ako pagkatapos. Mabuti na lang at palagi akong handa. Palaging may toothpaste at toothbrush akong dala.

Napatitig ako sa hitsura ko sa salamin saka naalala ang imahe nila Josh at Tamara sa gitna ng dancefloor. They look like a happy couple. Seeing them together break my heart into pieces. Pero hindi ako magpapatalo. Hindi ngayon at hindi kailanman.

Inayos ko muna ang sarili bago napagpasyahang paghiwalayin ang dalawa. Hindi pa naman sila kaya bakit ako susuko, hindi ba? Hindi ang isang katulad ni Tamara ang magpapatibag sa akin. Hinding-hindi ko susukuan si Josh.

My second mission is about to begin. I'll seduce you, Joshua Arcel Gonzales. So, be ready!

Operation: Seduce, Mr. Gonzales.