Share
Chapter 12: Leave
Kaugnay na kabanata
Chasing the Runaway Chapter 13: Bitter
DOROTHEA was silent the whole time. She had no idea how she managed to survive the trip to the market with Rence but she did. She rode the man’s car and shopped with him not knowing why they were doing such things. Hinayaan na lang talagang mangyari ang mga bagay-bagay dahil sa hiya niya. She had to change some of her plans, though. Hindi na muna siya bumili ng mga vitamins ni Raisen at ng pinabibili nitong laruan. Iilang raw ingredients na lang sa palengke ang binili niya saka kaunting gamit sa bahay dahil nahihiya na rin talaga siya kay Rence.With the man’s air, kahit pa tahimik lang itong nanonood sa mga interaksyon ni Dorothea sa bawat tindahang pinagtatanungan o binibilhan, hindi maitatangging agaw-pansin pa rin ito. All heads were turning towards them sa bawat dinadaanan nila at kahit nakatigil, Dorothea didn’t fail to notice how women of all ages, stared at Clarence for an unreasonable period of time. Sa tuwing ganoon, she couldn’t help but look at the man too and marvel at h
Chasing the Runaway Chapter 14: Drink Part 1
WHEN was the last time she felt insecure? The last time she was jealous of something others have and she doesn’t? When was the last time she wished she’s living a different life from the one she’s currently living? When was it that she wanted to lash out and scream on the top of her lungs the questions she kept bottled deep within? “Tulala ka,” pansin sa kanya ni Lucas nang mapadaan sa may banda niya sa loob ng locker room. Tapos nang maglinis si Dorothea at halos kalahating oras na lamang ay magsasara na sila kaya hinihintay na lang matapos ang natitirang mga customer. Mga lasing na rin naman ito at duda silang magtatagal pa. “May iniisip lang,” kaswal niyang sagot. “Problema?” Lumapit ang lalaki sa locker nitong katapat ng kanya. Binuksan at tila may chineck lamang pagkatapos ay muling sinara. Tumingin ito kay Dorothea dahil hindi pa sumasagot. Nagtama ang kanilang mga mata at doon lamang umiling ang dalaga. “Hindi naman. Hindi naman gano’n kaimportante. Okay lang ba si Tonyo
Chasing the Runaway Chapter 15: Drink Part 2
“KUNG ganoon, bakit ka umiinom ngayon?”“Hindi ko rin alam. Naisip ko lang na gusto ko bigla. Pero hindi mo rin naman matatawag na alak itong iniinom ko.” Sinipat ng dalaga ang baso ng pink na inumin saka tumingin kay Lucas. “Hindi naman lasang alak.”“At least that won’t get you drunk, Thea. Uuwi ka pa kay Raisen. You don’t want to go home to him drunk, do you?” “I guess,” she shrugged. Katahimikan ulit. Tumungga si Lucas sa kanyang beer. “So what’s the problem with your friend?”Dorothea stilled a bit on her seat pero inasahan niya naman na ang tanong na iyon. Kahit pa nga sinabi na niyang ayaw niya itong pag-usapan. Bumuga siya ng hangin, buong pag-aalinlangan kung sasagutin ba iyon pero kalaunan ay bumuka rin naman ang kanyang mga labi. “Hindi ko siya kaibigan, Lucas.” Uminom si Dorothea sa inumin. “Hindi ko alam kung anong itatawag ko sa kanya. We’re friends when we were young but things have changed. Ang dami-dami nang nagbago na hindi ko na alam kung ano pang dahilan kung b
Chasing the Runaway Chapter 16: Penthouse
IT WAS a complete silence inside Rence's car. Walang nagsasalita pero nararamdaman ni Dorothea ang panaka-nakang sulyap ng lalaki sa kanya even though she's staring out the passenger seat's window. Hindi niya alam kung tumitingin lang ba ito o may gustong sabihin pero nag-aalinlangan. But either way, Dorothea didn't plan to do anything. Masyado na siyang pagod sa araw na ito at gusto na lang niyang makauwi para makapagpahinga. Nga lang, Rence seemed to have a different idea."Iliko mo na lang d'yan sa may crossing," Dorothea told the man when she saw the way papunta sa bahay nila. She was already anticipating for the car to turn sa tinuro niyang papasukan pero naguluhan siya nang hindi ito iniliko ni Rence sa daang sinabi niya. "Bakit hindi ka lumiko? Doon ang papunta sa bahay na tinitirhan ko—""I know," kalmadong sinabi ni Rence, taliwas kay Dorothea na medyo nagpa-panic. "But let me first treat your wounds. I will not let you go home looking like that."Gustong umalma ni Dorothea p
Chasing the Runaway Chapter 17: Start Over
“MASAKIT ba?”Halos hindi na naririnig ni Dorothea ang tanong ni Rence dahil sa lakas ng tibok ng kanyang puso. Kasalukuyan siyang nakaupo sa mahabang gray na couch sa living room nito, nakataas ang magkadikit na mga tuhod habang nasa paanan niya ang lalaki na may hawak na bulak. Rence was gently dabbing the cotton with betadine on her wounded knees and because she was flinching every time the wound would sting, humihinto agad ang binate saka siya tatanungin kung masakit ba—sa pinakamalabot na boses na kaya nito. And guess who’s going feral over that?“H-Hindi naman, okay lang. Tapusin mo na,” Dorothea said after innocently clearing her throat. Rence nodded and continued brushing her wounds gently. Habang siya, nalulunod sa paninitig sa seryosong mukha ng lalaki. Watching the beautiful man in front of her, she felt regretful na palagi siyang kabado sa presensya nito kaya hindi niya gaanong naa-appreciate kung gaano kalaki ang naging pagbabago sa itsura ng lalaki sa nakalipas na apa
Chasing the Runaway Chapter 18: Friendship
KANINA pa pilit iniiwasan ni Dorothea ang nang-iintrigang tingin sa kanya ni Rita habang kumakain sila pero mukhang buong araw yata siya nitong hindi titigilan hangga’t hindi niya sinasabi kung anong nangyari at bakit umaga na siya umuwi. “Aba, aba! At saan ka naman nanggaling, ineng?” ang salubong sa kanya ng kaibigan kanina nang pumasok siya sa bakuran nila at nakasandal ito sa hamba ng pintuan na para bang inaabangan talaga ang pag-uwi niya. “Rita…” she called smiling and shook her head. “Si Raisen?”Nagtaas lamang ng kilay ang kaibigan niya, sinisilip ang likuran niya. Dorothea thought it was a good idea to convince Rence not to take her home. Pumayag naman ito pero halatang napipilitan pero ang mahalaga ay hindi na ito nagpumilit dahil… “Naglakad ka pauwi?” tanong na naman ni Rita nang lumapit na siya rito. Pinasadahan nito ng tingin ang kanyang kabuuan at kahit walang sinasabi, alam niya kung anong iniisip nito. “Tricycle.”“Tricycle?” Parang hindi pa ito kumbinsido. “Nasaa
Chasing the Runaway Chapter 19: Past
Content Warning:Mention of rape, violence and sexual harassment. DOROTHEA tried not to dwell on things too much dahil alam naman niyang wala ring pupuntahan ang masyadong pag-iisip sa mga bagay-bagay na wala naman siyang maisasagot. She focused on fixing Raisen’s files instead and occupied herself with work the next days. From: RenceHave you gone home?The man didn’t visit Kampo even after he brought her to his penthouse. Mukhang busy talaga ito sa inaasikasong trabaho sa biniling lupain at ayos lang naman iyon kay Dorothea. It’s not like she had a particular right to demand for his presence. Hindi nga lang niya alam kung bakit panay ang pagte-text sa kanya ni Rence sa nakalipas na mga araw na hindi ito nagpapakita. She worried that the man maybe took her too seriously when she lashed out about his absence in Kampo kahit sinabi na niyang dahil lang naman iyon sa nainom. Kaya naman kinuha nito ang numero niya at heto ngayon ang sitwasyon nila. To: Rence Nakauwi na. From: Rence
Chasing the Runaway Chapter 20: Maghihintay
“IS THIS okay with you?”Dorothea was pulled back to reality when she heard Rence asked. She straightened on her seat kahit alam niyang alam naman na ni Rence na hindi siya naka-focus sa pinag-uusapan nila. “Ako dapat ang nagtatanong n’yan.” She cleared her throat and tried to focus under the man’s gaze. “Busy ka sa inaasikaso mo kaya… baka nakakaabala sa ‘yo ang ganito.”“I won’t be here if it is, Thea. At hindi ba sinabi ko na? Hindi ka kailanman naging abala.”She nodded, wala nang maisip na sasabihin pero hindi gustong matahimik sila kaya nagbukas ng pag-uusapan. “Kumusta nga pala ‘yung inaasikaso mo? Hindi ko alam kung ano ‘yon. Narinig ko lang na may binili kang lupa? ‘Yung plantation?”“It’s okay. We’re just trying out ano pa ang itatanim doon. You remember our products back in La Union, right? Sinusubukan naming ibahin sa mga nandoon na ang itatanim dito. We’re trying sugarcanes if possible. I heard that’s profitable too.”“Oo. Marami ang tubuhan dito sa Visayas lalo na sa N
Pinakabagong kabanata
- Chasing the Runaway Chapter 35: Thanks (R+18)
- Chasing the Runaway Chapter 34: Forget
- Chasing the Runaway Chapter 33: Choose
- Chasing the Runaway Chapter 32: Call
- Chasing the Runaway Chapter 31: Diego
- Chasing the Runaway Chapter 30: Kampo Part 2
- Chasing the Runaway Chapter 29: Kampo Part 1
- Chasing the Runaway Chapter 28: Hatid
- Chasing the Runaway Chapter 27: First. Last. Everything.
