Third Person Point of View
Tumahimik sandali ang paligid matapos sabihin ‘yon ng Principal, huminga ng malalim si Mayi dahil hindi niya alam ang ibig sabihin ng sinabi nito.‘Hunting Festival?’Magtatanong sana siya sa katabi ngunit tumiklop lamang ang kaniyang bibig matapos makita ang nakayukong katabi habang nanginginig. Hahawakan niya sana ito para i-confort nang bigla itong nagtaas ng tingin at biglaang sumigaw, sumunod ang isa pa sa malayo hanggang sa lahat ay sumigaw dahil sa saya. Nagulat siya sa pinakitang reaksiyon.“Finally!! This is my best awaiting event!!” sigaw ng katabi nito at umungol ng malakas sabay palabas ng anyo bilang isang beastman. Humakbang paatras si Mayi matapos makita ang anyo ng katabi, makapal ang kulay abo nitong balahibo na tumubo sa buong katawan at nag-iba din ang anyo nito na naging isang taong-lobo. Tiningnan siya nito na nagpakilabot sa buong kalamnan ng dalaga matapos makita ang napakapulang mata nitoThird Person Point of View“Everything’s ready?” Sabay na tumango sina Parker, Sy at Mayi sa sinabi ni Aster. Bawat isa sa kanila ay may dalang bagahe na gagamitin sa paglalakbay. Hunting Festival, ito ang programa na ipinagdiriwang tuwing dalawang taon. Ginagawa ang pagdiriwang upang ipaalala sa mga mamamayan na kahit nagdaan man ang maraming taon hinding-hindi mawawala sa kanilang isipan na kaya nilang lumaban at ‘wag mawalan ng pag-asa at ‘di marunong umurong sa anumang laban. Ipinagdiriwang din ito dahil dito mismo malalaman kung saan nga ba ang limitasyon ng kanilang kakayahan kaya importante ito sa mga estudyante para malampasan ang limitasyon nila kaya naman nagsasaya talaga ang mga estudyante matapos marinig ang matagal na nilang inaabangan.Iisa lang ang kanilang gagawin at ito ay labanan ang mga demonyong naghahasik na naman ng lagim at kumalat sa iba’t ibang lokasiyon. “I will tell you it once so listen carefully. Our first location was near in the forest, a witness vil
Third Person Point of View“Are you the students that the Cloud Academy sent?” Nakangiting tanong bigla sa kanila ng taong sumalubong sa kanila. Napahawak sa laylayan ng damit nito si Mayi at yumuko nang magtama ang tingin nila ng matanda, biglang nagtayuan ang kaniyang balahibo dahil sa tingin nito.Kumilos naman si Sy nang makita ang kinikilabutang dalaga at itinago sa kaniyang likuran. Tiningnan niya ng mariin ang matanda na agad namawis dahil sa tingin na ibinigay sa kaniya ng binata. Tumikhim ito.“I’ll ask again, are you the students that the Academy sent?” hindi pa rin mawala ang ngiti sa labi ng matanda matapos sabihin ‘yon. Humakbang si Aster at lumapit sa matanda na napatingin naman sa kaniya.Seryoso ang mukha nito na ikinataka ng kasamahan niya, si Aster kasi ang tipong topakin minsan. Palagi itong nakangiti kahit sino pa ang kaharap lalo na ang may kilalang pangalan, pilitin niya mang hindi ngumiti ay hindi maaari dahil parte iyon ng kaniyang obligasyon bilang isang Presi
Third Person Point of View“What!? Lose of words? If you do not have anything to say ju…st scra…m… WHAT THE HELL!”Mabilis at pabagsak sarhan ni Mayi ang pintuan matapos maalala ang suot. Namumula ang kaniyang mukha dahil sa hiya habang yakap ang sarili pagkatapos ay sinabunutan ang buhok dahil sa katangahan. Si Mayi kasi ang tipo ng babae na sando lang ang suot kapag natutulog dahil sa nakasanayan nitong gawain nong nasa mundo pa niya ito kaya naman ganon na lang ang kaniyang pagkahiya matapos malaman na ito lang ang suot habang kausap ang taong kumatok.Tumikhim ang lalakeng kumatok kaya naman binuksan ni Mayi nang maikli ang kaniyang pintuan at sinilip ang nasa labas ng pinto. Hindi pa rin mawala-wala ang pamumula nito sa mukha dahil sa nangyari.“Aster said that we need to get ready. When the sun rise we need to start our mission, that’s all. Good bye.” Aniya nito at umalis na sa pintuan. Habang naglalakad ito ay tinakpan niya ang mukha habang ‘di maalis-alis ang pagkamula sa mukh
Third Person Point of View“F*CKERS GET BACK HERE! THE GIRL IS FAINTED!!” Mabilis na napatakbo ang tatlo sa kinaroroonan ni Lu habang akay-akay ang dalagang walang malay.“We need to go back to the village,” sambit naman ni Sy matapos makita ang kalagayan ni Mayi at kukunin sana niya nito sa bisig ni Lu ngunit umiwas ang lalake na nagpapakitang ayaw niyang ibigay ang hawak na dalaga.Tiningnan siya ni Sy nang masama ngunit ‘di niya ito pinansin at tiningnan siya pabalik ng seryoso.“We can’t,” kontra niya sa sinabi ng lalakeng kaharap.Sinamaan pa lalo ng tingin ni Sy si Lu dahil sa sinabi nito. Nainis siya bigla.“Don’t joke around, Lu. We need to go back to the village to give the Lady a treatment.” Umiling ulit si Lu sa sinabi nito sa pangalawang pagkakataon. Nag-init bigla ang ulo niya at kinuwelyuhan ang kausap. Ang dalawang kasamahan ay hindi makapagitna dahil sa nagagawang tensiyon ng dalawa.“Why? Want to be with the Lady alone? Do you really think that I would allow that!?”
Mayi’s Point of View“I’m fine. Thank you for your concern Aster…” nakangiti kong sagot kay Aster. Nilunok muna nito ang kinakaing lutong karne at hinarap ulit ako. Nakita ko naman sa side view ko na tahimik lang na kumakain si Parker habang nakikinig sa usapan namin.“Why do you faint yesterday after seeing a mere low rank demon?” aniya naman nito ulit. Ngumiti ako ng alanganin dahil hindi ko naman pwedeng sabihin na sa buong buhay ko ay ngayon lang ako nakakita ng demonyo at kumakain pa ng patay na demi-human.Habang inaalala ang pangyayaring ‘yon ay napahawak ako sa aking bibig, ramdam na ramdam ko kasi ang paraan ng pagtitig sa ‘kin ng demonyo. “Hey! Did I say something wrong? Why is your face starting to pale again?” Nataranta si Aster nang makita ang mukha ko at tatayo na sana mula sa pagkakaupo nang pigilan ko siya at ngumiti, “It’s okay… I’m okay… the… the reason why I faint after seeing a demon because it’s my first time encountering it.” Aniya ko sa kaniya.Nagulat sila sa
Third Person Point of ViewHatinggabi, habang natutulog sina Sy, Parker at Mayi ay sina Aster at Lu naman ang nagbabantay sa kanila at sa paligid. Nakaupo sa isang sanga si Lu malapit sa kinaroroonan ni Mayi habang si Aster naman ay nakasandal sa isang puno malapit sa tinutulugan ng dalawa. Mga ilang dipa lang naman kasi ang pagitan ng dalawa kay Mayi sa pagtulog.Tahimik lang ang paligid at nagmamanman si Lu. Si Aster naman ay naglalaro ng isang maliit na sanga na napulot sa gilid at ginuguhit ito sa lupa. Ilang minuto ang nakalipas, huminto si Aster sa ginagawa at tiningnan ang gawi ni Lu.“Oii, Lucaries. May I ask something?” Sambit ni Aster kay Lu. Hindi siya sinagot ng kinakausap.Pinagpatuloy nito ang pagguhit sa lupa, “Did dragons sleep?” tanong nito sa kinakausap na lumukot ang mukha sa narinig. Ano na naman ba ang pinagsasabi ng isang ‘to at nagtanong pa na alam naman ang sagot?“I see… so dragons need sleep too.” Aniya pa nito sa kausap.“Don’t talk nonsense out of nowhere f
Third Person Point of View“Sy, go to the west side and lure some demons away from their group, kill them without delay. Lu you’re In the east side, use your available magic skill and kill the demons as many as possible… You Parker, go to the north side, hide in the tree bush and use your bow to sure to kill the enemy, don’t forget to help your team if something goes wrong,” mahinang instruction na sambit ni Aster sa bawat isa nitong kasamahan. Napatango silang lahat at hinintay ulit ang susunod nitong sasabihin sa naudlot nitong salita.Tiningnan ni Aster si Mayi sa kabilang banda ng puno, magkaiba kasi sila ng pinuntahang puno. “Miss Mayi will be the one to rescue the hostages after we clean some of the demons while I’m gonna be the bait in the center to get their attention.” Huli nitong aniya at ibinalik na ang tingin sa harap. “Now go to your appointed position! I will gave you a signal by whistling this green leaf.” Seryoso ang lahat habang papunta sa kaniya-kaniyang pwesto at h
Aster Point of View“T-Thank you f-for saving u-us.” I looked at the little girl fidgeting her hand while thanking Mayi, her face is red that will show that she was shy. Habang tinitingnan sila ay nakita ko pa kung paano titigan ni Lu si Mayi, kinamot ko ang aking noo at lihim na napangiti. Huli na nga sa action ngunit dinedeny pa. Tiningnan ko ang sugat na nasa aking siko na natamo ko matapos maramdaman ang paghapdi nang igalaw ko ang aking braso. Agad kong pinunit ang laylayan ng aking damit at tinali iyon sa ‘king sugat dahil hanggang ngayon ‘di pa rin tumitigil ang pag-agos ng dugo mula sa sugat. Hindi ko kasi napansin ang paglapit ng isang demonyo sa ‘king kinaroroonan dahil sa gulat ng makita ang sitwasyon ni Mayi kanina. Hindi naman masyadong malalim ang natamo ko ngunit hindi ‘din masyasong mababaw idagdag pa ang mahabang korte nito na mula sa ‘king balikat hanggang siko.Bago umupo sa isang malaking ugat na malapit sa ‘kin ay nilingon ko muna ang kinaroroonan nina Mayi, nataw