Chapter 28

"Mang Nolan told me about your boyfriend..." Untag ko habang nakapatong ang ulo niya sa balikat ko.

"Past boyfriend," she said and chuckle sadly.

May kung anong kumurot sa puso ko nang mahimigan ko ang sama ng loob sa tinig niya.

"Yeah well... " Tumikhim ako bago nag patuloy, "you know you can talk to me right? Alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo pero gusto kong malaman mo na hindi mo kailangang harapin yun ng mag isa... I'm here ez, you can always talk to me," sinserong sabi ko sabay tingin sa mukha niya.

Kasalukuyang siyang nakapikit at kalmadong humihinga na para bang napapalagay na siya ngayon ngunit hindi parin iyon naging hadlang para kumawala ang mga luha sa gilid ng mata niya.

Parang pinipiga ang puso na makita ang pag guhit ng sakit sa mukha niya... For a moment I thought I remember something.

Naalala ko kung paano ang ganung pakiramdam dahil ganoon rin ang lagi kong nararamdaman sa tuwing maaalala ko ang nakaraan ko.

Pamilyar ang sakit na iyon na parang kahit saan ako mag