"Haaahhh morning," nag hihikab na bati ko kay mang Nolan nang maabutan ko siyang nag hahain ng almusal sa kusina.Maaga pa pero hindi na naman ako makatulog kaya nag pasya na akong bumangon at maghanap nalang ng pag kakaabalahan para magpalipas ng maghapon.Malamang ay magiging boring nanaman ang araw na ito,like always!"Oh sumabay kana sa aming mag agahan," yaya naman sa akin ni mang Nolan at ipinaghila ako ng upuan.Sa Amin?Doon ko lang napansin ang estrangherong lalaking ginamot namin na prenteng nakaupo sa hapag kainan.At home lang ang peg?It's been 3 days already simula noong umalis siya at ibinalik ulit siya ni mang Nolan dito... He looks so much better now compare to how he looks when he first came here."Hmmm feeling better already?" Tanong ko sa lalaki habang nag hahalo ako ng kapeng tinimpla ni mang nolan para sa akin. Hindi ako komportableng nandun siya pero kailangan kong mag initiate ng small talk para hindi naman nakakailang na kumain kasama siya!Isa pa gusto ko rin
halos maalog ang utak ko sa bilis ng pag lingon ko nang magulat ako sa pagtikhim ng estrangherong lalaki. What's this estranged man doing here?Agad kong pinahid ang mga luha ko kahit na hindi ko alam kung mahahalata ba niyang luha iyon gayong nasa tubig naman ako."Anong ginagawa mo rito?Are you spying on me?!" Mataray na tanong ko nang kalmahin ko ang sarili ko.Inilublob ko ng mas malalim ang sarili ko hanggang sa ulo ko nalang ang litaw sa tubig... Para naman hindi niya makitang wala ako halos saplot sa katawan.Mahirap na lalo't hindi ko siya ganun kakilala. "Hmm... ofcourse not! I just wanted to apologize about earlier,is it a bad time?" he said in a calm tone.para siyang maamong tupa na wala ni bakas ng magaspang na pag uugali na ipinakita niya kanina at nang nagdaang araw! Kaya naman pala niyang maging mahinahon pero bakit siya sumigaw kanina?kaya naman pala niyang maging magalang pero bakit kailangan pa niyang maging bastos?! "You think?" Mataray na balik ko sa kanya hab
"EZRAHHHH!!! E!! EZRAH!!!" gulat na naibaba ko ang paa kong nakapatong sa center table at agad na napatayo nang makarinig ako ng malakas na tinig na isinisigaw ang pangalan ko.Abala ako sa pag gagantsilyo para magpalipas ng mag hapon pero nasira ang ginagawa ko dahil sa gulat! I admit, I'm a little jumpy this past few months... Pakiramdam ko kasi ay laging may mga taong handang manakit sa akin kaya palagi nalang akong magugulatin at alerto. kaunting kaluskos lang ay napapabalikwas na agad ako para tignan iyon. Agad na inilapag ko ang ginagantsilyo ko sa mesa para sumilip sa labas ng bintana.Hinawi ko ang kurtinang nakalagay doon para makita ko kung sino ang taong tumawag sakin at nakahinga ako ng maluwag nang makita na ang madaldal na anak lang pala iyon ni mang Nolan...Nora. "Hoy loka pag buksan mo ako!" Utos niya sa akin na akala mo ay siya ang may ari ng bahay tsaka namaywang pa sa tapat ng bintana kung saan ako nakasilip kaya naman mabilis kong isinara iyon para magtungo sa p
"Ikaw nalang kaya," bulalas niya mula sa likuran ko dahilan para mapahinto ako sa paglalakad at mapaawang ang bibig.Nanlaki ang Mata ko at napakurap kurap habang pinoproseso ang sinabi niya. Did I hear him right?!"Come again?" Bigla akong napaharap uli sa kanya para siguruhin kung tama ba ako ng pag kakarinig sa sinabi niya.Alam kong minsan ay nagkakaroon ako ng auditory hallucinations lalo na kapag nalukungkot ako o paranoid sa tuwing sobrang tahimik ang paligid pero mukhang hindi naman ako na gun hallucinate ngayon! "Sabi ko ikaw nalang kaya," pag uulit niya na ikinatanga ko.Literal na napanganga nalang ako sa sinabi niya.Una itinulak niya ako nang ayoko siyang paalisin tapos sinigawan niya ako noong nakaraang araw tapos bastos din niyang tinignan ang dibdib ko tapos ngayon gusto naman niyang paliguan ko siya?! Seriously, saan kumukuha ng lakas ng loob ang lalaking ito sa mga pinagsasasabi niya?Is he retarded or what?!kasi kung may sira siya sa utak malamang ay naintindihan
Nang mainhanda ko na ang mga gagamitin niya sa paliligo ay mabilis na rin akong sumunod sa banyo dala dala ang maliit na palanggana at bimpo.Nauna na siya sa banyo at kasalukuyan siyang nakaupo sa stool monoblock na dinala ko roon kanina para makaupo siya at hindi gaanong magalaw ang sugat niya habang pinaliliguan ko. I still can't believe that this is happening!I can't believe na sa edad kong ito ay kailangan ko pang magpaligo ng ibang tao! he's the worst! Patuloy lang talaga niyang pinapatunayan na maling mali na pumayag akong tulungan siya noon!Pinatutunayan lang niya na mali na naawa ako sa kanya nang makita siyang naghihingalo na! Kung hinayaan ko nalang kaya siyang mamatay noon,ano kaya?malamang hindi niya ako pinipeste ngayon! malamang tahimik akong nagmumukmok araw araw sa kwarto ko! "Can you help me take this off?" Pakiusap niya habang sinusubukang hubarin ang tshirt niya dahilan para mapairap ako. Hanggang ngayon ay maga pa rin ang mga sugat niya sa dibdib at mara
"Argh damn it!" Patungo sana ulit ako sa kusina para kumuha ng maiinom ng mapahinto ako sa harap ng kwartong inoukopa ni seb nang marinig kong nayayamot na napamura siya.Curious na napasilip ako sa loob ng silid niya para alamin kung anong ginagawa niya para mainis siya ng ganoon.Kasalukuyan siyang nakaupo ngayon sa harap ng salamin habang nag kalat naman sa harapan niya ang mga gamit na ipinang gagamot niya sa mga sugat niya.Kalahating oras na siyang tapos sa paliligo pero hanggang ngayon ay hindi pa rin niya nagagamot ang mga sugat niya... I'm supposed to help him pero nakaligtaan ko na nang napadpad ako sa kusina dahil sa gutom.he's obviously having a hard time treating his wounds, kitang kita kasi ang nakabusangot na repleksyon niya sa salamin habang ginagawa iyon.kunot ang noo na halatang inis na inis nang hindi niya magawa ng tama ang gusto niyang gawin. Gusto ko nang matawa sa hitsura niya ngayon pero at the same time naaawa rin ako."Anong ginagawa mo?" Tinaas ko ang kila
"Now that you mentioned it... Ano nga bang nangyari sayo at napadpad ka rito ng ganito ang lagay mo?" Pang uusisa ko sa pag asang malalaman ko na rin ang dahilan kung bakit siya napunta rito.Marahil ay pagkakataon na ito para mag ungkat ng mga bagay tungkol sa kanya... You know, mag bigay ng kasagutan sa mga bagay na hindi ko maunawaan tungkol sa kanya.Kagaya ng kung bakit siya napunta rito ng tadtad ng bala ng baril at halos wala nang buhay na humandusay sa harap ng bahay ko.Kung sasabihin niya iyon sa akin baka sakaling magbago pa ang pananaw ko tungkol sa kanya. Baka mali pala ako ng paghuhusga sa kanya. "You showed up here with multiple gunshot wounds... Muntik ka nang mamatay, ano bang nangyari sayo?Kabisado ko ang mga tao rito maging sa bayan kaya nasisiguro kong hindi ka rin taga rito...San kaba galing?" Tanong ko ulit nang nag iwas lang siya ng tingin kanina at hindi sumagot.Tumikhim muna siya at sa pag kakataong ito ay tumayo na siya at lumayo sa akiin ng bahagya... I t
Hindi pa rin ako makapaniwala sa lakas ng loob niyang hingin ang mga pabor na hinihingi niya pero pumayag na rin ako nang mapagtanto kong hindi siya nag bibiro.Noong una kasi ay medyo natatawa pa ako sa sinasabi niya pero nang tignan ko ang mata niya ay puno ang pag asa at desperasyon ang mga iyon na tila nga kailangang kailangan talaga niya ang hinihingi niya.tinitigan ko siyang mabuti sa mga mata at doon ko napagtantong walang halong biro ang sinasabi niya. "Okay fine, I'll lend you the money," pag payag ko sa pakiusap niya, "but make sure na babayaran mo ah! Hindi madaling kitain ang ganung halaga,siguro naman alam mo iyon diba?" Sabi ko sa kanya na nandidalat ang mga mata kahit hindi ko naman talaga kailangan ang pera at wala naman talaga akong pakialam kung babayaran niya iyon o hindi. "I will! Promise! Thank you!" Muli nanamang bumalik ang kislap sa mga mata niya dahil sa pag payag ko.akmang yayakapin pa sana niya ako sa sobrang tuwa pero agad kong itinaas ang kamay ko para