Kapitulo 70

MAY parte sa utak niya na gustong sumigaw pero hindi siya payagan ng katawan niya kahit na kayang-kaya niya namang sumigaw para humingi ng tulong.

Walang pag-iingat siyang hinila ng taong nakahawak sa kaniya, nagpaubaya lang siya dito at nanahimik.

Naiiyak na siya sa kung ano mang mangyayare, may mga imahinasyon sa kaniyang utak na naglalaro. Namamawis ang palad niyang nakasiklop habang paulit-ulit na bumubusal ng panalangin sa kaligtasan niya.

Gusto niya mang sumigaw pero hindi niya magawa, parang may bumabara sa kaniyang lalamunan na pumipigil sa kaniyang magsalita.

Natatalisod na siya, hindi niya alam kung saan siya balak dalhin ng taong ito pero alam niya na nasa iisang lugar pa rin sila dahil naririnig niya pa rin ang lagaslas ng tubig.

In the middle of her rapid heart beating, she can’t stop but to wonder why this person didn’t say anything that will even scare her, hindi niya alam pero sa katahimikan na namutawi sa kanilang paglalakad mas lalo lang siyang natatakot sa mangyayari