Chapter 22

Sarina

“Sana naman ho nay ay nagsabi muna kayo bago kayo nag desisyon lumuwas.” Sabi ko ng sunduin ko sila sa Cubao. “Kakagaling ko lang doon eh na miss nyo na ho ako agad,” dagdag ko pa.

“Hay naku anak, ikaw pa eh alam ko namang babawalan mo kaming gawin ito. Mabuti na rin yung surprise para wala ka ng maidahilan. Matagal ko ng gustong lumuwas para malaman ko naman kung anong klase ba ang pamumuhay mo dito sa Maynila. Aba mahirap na eh mag-isa ka lang dito,” sagot ng nanay mo.

“Tsaka anak, gusto kong personal na rin na magpasalamat sa boss mo dahil sa pagpapahiram nya sa atin ng ipinambayad ko sa utang ko,” dahdah naman ng tatay ko bago kami sumakay sa grabcar na bi-nook ko.

“Eh wala na hong katapusan ang pasasalamat natin niyan, nagpasalamat na nga po ako eh magpapasalamat pa kayo.”

“Ikaw talagang bata ka, alam mo ng malaking tulong iyon sa atin,” sabi ni nanay.

Nasa opisina si Maximus ngayon at kagabi ay hindi ako tumigil hanggat hindi ko siya napapayag na huwag sabihin sa mga magul